Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

ΠΑΓΩΜΕΝΟΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΩΝ ΠΡΟΜΑΧΩΝ.ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ;


Το χιόνι που έφερε από τα γύρω βουνά ο δυνατός άνεμος που πνέει όλη την ημέρα, έχει παγώσει , με αποτέλεσμα όλοι οι δρόμοι του χωριού να έχουν γίνει ολισθηροί και επικίνδυνοι για πεζούς και οδηγούς.

"ΑΡΙΔΑΙΑ: Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΡΥΛΩΝ"...ΕΝΘΕΤΟ ΤΟΥ ethnos.gr.


Ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός της Αριδαίας, νυν Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Μια πόλη που φτιάχτηκε από τους… Γίγαντες, κατοικήθηκε (και) από πρόσφυγες και σήμερα ορθώνεται μέσα στον εύφορο κάμπο της Αλμωπίας, ανάμεσα σε αμπέλια και θεόρατες ακακίες, σαν ένα ακόμα δώρο του κάμπου στους ανθρώπους. Τι κι αν άλλαξε τόσες φορές το όνομά της; Η Αριδαία παραμένει πάντα μια πόλη ανοιχτή και φιλόξενη, έτσι όπως ορίζει η μακεδονίτικη γη της Αλμωπίας...

Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις στη Μακεδονία, κάποιος τοπικός θρύλος θα υπάρχει που να εξηγεί πώς βρέθηκε εκεί, ποιος την άφησε και τι ήθελε να πετύχει. Αυτό συμβαίνει και με την Αριδαία. Η πλούσια μακεδονίτικη παράδοση μας λέει πως η πόλη φτιάχτηκε στα πολύ παλιά τα χρόνια, όχι από χέρι ανθρώπου μα από τους ίδιους τους… γίγαντες. Αλήθεια; Ψέμα; Οχι πως έχει καμιά σημασία πια. Κάποιος έβαλε το πρώτο λιθαράκι, αυτό που μετράει πιο πολύ πια είναι πως σήμερα η Αριδαία είναι μια πόλη μικρή μεν, αλλά συμμαζεμένη, περιποιημένη, με μεγάλους δρόμους που δε σ' αφήνουν να χαθείς και πάνω απ' όλα με ανθρώπους φιλόξενους και καταδεκτικούς. Εντάξει, δε θα περάσεις και πολλή ώρα μέσα στην πόλη χαζεύοντας τα αξιοθέατα: η Αριδαία δεν έχει καταρράκτες, σαν την Εδεσσα, ούτε τζαμιά και τεμένη, σαν τα Γιαννιτσά, ούτε τη γραφικότητα και την παραμυθένια χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα του Παλαιού Αγίου Αθανασίου. Και λοιπόν;
Ο ποταμός Αλμωπαίος διασχίζει τον κάμπο, με φόντο το επιβλητικό όρος Βόρας.
Ο ποταμός Αλμωπαίος διασχίζει τον κάμπο, με φόντο το επιβλητικό όρος Βόρας.
Μα στην πόλη της Αριδαίας δε θα 'ρθεις για να γεμίσεις τη φωτογραφική σου μηχανή· στην Αριδαία θα 'ρθεις για να δεις και να μιλήσεις με τους ανθρώπους της, να ακούσεις παλιές ιστορίες από τα χρόνια της προσφυγιάς, να ακούσεις τα σχέδια και τα οράματα των νέων ανθρώπων για την πόλη τους, για να σε παρασύρουν ο ενθουσιασμός και η καλή τους διάθεση.

Δείτε τη συνέχεια του θέματος στο λινκ που ακολουθεί

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ Ο ΜΩΑΜΕΘ Ο ΠΟΡΘΗΤΗΣ.




Ενώ στην Τουρκία σπάει όλα τα ρεκόρ εισιτηρίων η κινηματογραφική επιτυχία, «Φατίχ 1453», η οποία όμως έχει κατηγορηθεί ακόμα και από Τούρκους ιστορικούς για μεγάλες ιστορικές ανακρίβειες, άνοιξε για άλλη μια φορά σε δημόσια συζήτηση το ζήτημα του τάφου του Μωάμεθ του Πορθητή και όλων των πιθανών μυστηρίων που κρύβονται εκεί και τα οποία για πολλούς αποτελούν μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας...


Σε μια σημαντική συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Χουριέτ, στις 15 Απριλίου 2012, ο Τούρκος συγγραφέας, Ahmet Ümit, παρουσιάζοντας το νέο του βιβλίο με τον τίτλο, «Να σκοτώσεις τον Σουλτάνο», ένα ιστορικό μυθιστόρημα που αναφέρεται στην ζωή του Μωάμεθ του Πορθητή, δηλώνει ότι υπάρχει ανάγκη να ανοιχτεί επιτέλους ο τάφος του για να ερευνηθεί τι ακριβώς έγινε με τον θάνατό του. Σύμφωνα με τον συγγραφέα του έργου, «Σκοτώνοντας τον Σουλτάνο», ο Μωάμεθ ο Πορθητής κατά πάσα πιθανότητα δεν πέθανε με φυσιολογικό τρόπο, αλλά δηλητηριάστηκε. Το γεγονός αυτό για τον Ahmet Ümit έχει πολύ μεγάλη σημασία γιατί αν αποδειχτεί ότι έγινε έτσι, τότε, όπως υποστήριξε ο Τούρκος συγγραφέας, θα καταρρεύσει ένα μεγάλο ταμπού για την ίδια την ύπαρξη της Τουρκίας. Μάλιστα ο Ahmet Ümit χαρακτήρισε «ιστορικό λεκέ» τον δηλητηριασμό του Φατίχ και δεν δίστασε να ζητήσει ακόμα και ιστολογική εξέταση για να εξακριβωθεί η πραγματική αιτία θανάτου του.

Να σημειωθεί ότι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή κρατείται ερμητικά κλειστός καθώς στο παρελθόν είχαν κυκλοφορήσει έντονες φήμες ότι αν ανοιχτεί θα αποκαλυφτεί ότι ο Φατίχ, τουλάχιστον στο τέλος της ζωής του, είχε ασπαστεί την Ορθοδοξία και ίσως γι’ αυτόν τον λόγο τον είχαν δηλητηριάσει. Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό ήταν ένας μεγάλος Τούρκος πολιτικός και ποιητής, ο Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί και το γεγονός αυτό αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κότσού στο βιβλίο του, «Οθωμανοί ηγεμόνες». Η απαγορευμένη αυτή μαρτυρία είναι άκρως αποκαλυπτική για την πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του μεγάλου Φατίχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ του Πορθητή. Γράφει λοιπόν το βιβλίο: «Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β΄, στις αρχές του εικοστού αιώνα, είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία του μεγάλου τεμένους του Πορθητού, το Φατίχ. Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ των ετών 1463 και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένης από τους Οθωμανούς εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλείς. Στην εκκλησία αυτή ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο κατόπιν άδειας του Μωάμεθ μετά την άλωση. Το 1454 ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικιοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα. Την κατασκευή του τζαμιού είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμως να διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας. Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος του Μωάμεθ που βρίσκονταν δίπλα στο τζαμί, για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν. Ο τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της βυζαντινής εκκλησίας. Εκεί βρέθηκε ο μαρμάρινος τάφος που βρίσκονταν το ταριχευμένο πτώμα του Μωάμεθ, ολόιδιο με το πορτρέτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μήνες πριν από τον θάνατο του Πορθητή. Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων».

Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, που για λόγους πολιτικούς την εποχή εκείνη είχε εγκαταλείψει το μπεκτασισμό, (δηλαδή το αιρετικό Ισλάμ), τον οποίο ακολουθούσε και ασπάστηκε τον σουνιτισμό, δηλαδή το ορθόδοξο Ισλάμ, κυριεύτηκε από πανικό και έδωσε εντολή να σφραγιστεί αμέσως ο τάφος του Μωάμεθ. Τα παραπάνω συνέβησαν πριν από το 1908 και έκτοτε ο τάφος του Μωάμεθ δεν ξανάνοιξε. Γι’ αυτό και σήμερα είναι αδύνατο να αποδειχτεί αυτή η μαρτυρία του Μπεγιατλί. Αποτελεί όμως μαρτυρία επιφανούς Τούρκου, η οποία δεν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες και δεν είχε λόγους να παρουσιάζει τον Μωάμεθ Χριστιανό. Σήμερα το μέρος εκείνο είναι απαγορευμένο και δεν επιτρέπεται σε κανένα, είτε αρχαιολόγο είτε θρησκευτικό αρχηγό να το πλησιάσει, επιτείνοντας έτσι το μυστήριο για τους βυζαντινούς βασιλικούς τάφους αλλά και για τους τάφους των σουλτάνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Είναι γεγονός ότι παρόμοιες με αυτήν μαρτυρίες έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά χωρίς να δοθούν για ευνόητους λόγους μεγάλη έκταση. Χαρακτηριστικό όμως είναι ότι στις 19 Δεκεμβρίου 1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό, μεγάλης κυκλοφορίας, στην Τουρκία, «Ακτουέλ», του συγκροτήματος της γνωστής εφημερίδας, «Σαμπάχ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξής εντυπωσιακό τίτλο: «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;» και από κάτω είχε τον υπότιτλο: «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 540 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ».




ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΝΑΛΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ.


Δεν το έχει δείξει κανένα κανάλι…Μετά από τόσες μέρες…(Προτιμούν τις χλιδάτες τούρκικες σειρές και μπόλικο Άδωνι)

Στον αγώνα μεταξύ της Μαρσέιγ και της Λιλ στις 22 Νοεμβρίου, οι οπαδοί της πρώτης σχημάτισαν μία τεράστια ελληνική σημαία με το πρόσωπο του Πρωτέα στη μέση και ένα μακρύ πανό το οποίο έγραφε: «Δεν αρνούμαστε την καταγωγή της πόλης μας«.

Η Μασσαλία ιδρύθηκε από τους Φωκαείς γύρω στο 600 π.Χ και ήταν η πρώτη ελληνική πόλη-κράτος στα σημερινά γαλλικά εδάφη.

Δείτε το βίντεο από το γήπεδο Βελοντρόμ...Και σχολιάστε τα σχόλιά μας...








ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ

15
Γιορτάζουμε σήμερα 9 Δεκεμβρίου, ημέρα της Συλλήψεως της Αγίας Άννης, ας πούμε λίγα λόγια:

Για τη μητέρα της Θεοτόκου Άννα, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Σύμφωνα όμως με την παράδοση της Εκκλησίας, ο Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα.

Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στη Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαία. Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε κόρη, την Παρθένο Μαρία.

Η παράδοση αναφέρει ότι οι γονείς της την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του Ναού της Ιερουσαλήμ, σε ηλικία τριών ετών.Αυτοί δε μετά από λίγα χρόνια πέθαναν.

Την Αγία Άννα τιμούσαν από τα αρχαία χρόνια. Το συμπεραίνουμε αυτό από διάφορους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και από αρχαίους εκκλησιαστικούς ύμνους, που υπάρχουν προς τιμήν της μητέρας της Θεοτόκου. Επίσης, το έτος 550 μ.Χ., ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός, αφιέρωσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'.
Σήμερον της ατεκνίας δεσμά διαλύονται· του Ιωακείμ γαρ και της Άννης εισακούων Θεός, παρ᾽ ελπίδα τεκείν αυτούς σαφώς, υπισχνείται θεόπαιδα· εξ ης αυτός ετέχθη ο απερίγραπτος, βροτός γεγονώς, δι᾽ Αγγέλου κελεύσας βοήσαι αυτή· Χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σού.

Το συναξάρι επιμελείται ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος

Το Απολυτίκιο ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr          

ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ, ΠΛΗΝ ΕΛΛΑΔΟΣ...


15
Ήταν όλοι εκεί... Όλοι, πλην Ελλάδος! Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν εγκαινίασε την Παρασκευή επίσημα στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας τις εργασίες κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου South Stream, το μεγαλύτερου ενεργειακού έργου της Ευρώπης με απούσα την Ελλάδα, η οποία ήταν η ... πρώτη που είχε συμφωνήσει να συμμετάσχει στην κατασκευή του αγωγού με την συμφωνία Πούτιν-Καραμανλή το 2007.

Και η μοναδική που δεν συμμετέχει στον αγωγό, ως απόρροια των επιλογών ήσσονος εθνικής αντίληψης της πολιτικής ελίτ που κυβερνά την χώρα.

Προεξαρχόντων βέβαια των επιλογών του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος απολαμβάνει την ηρεμία και το άσυλο που του παρέχουν οι ΗΠΑ...

Μετά από μια σύντομη ομιλία του Β.Πούτιν, ο οποίος μαζί με τον επικεφαλής της Γκάζπρομ, Αλεξέι Μίλερ, προέδρευσε της τελετής εγκαινίων, οι εργαζόμενοι προχώρησαν στην σύνδεση ενός σωλήνα του αγωγού σε μια τελετή κοντά στο θέρετρο Ανάπα, σημείο εκκίνησης του μήκους 2380 χιλιομέτρων αγωγού, του οποίου η έναρξη λειτουργίας έχει προγραμματιστεί για τα τέλη του 2015.

«Αυτό είναι ένα σημαντικό γεγονός όχι μόνο για τη ρωσική αγορά ενέργειας, αλλά επίσης και για εκείνη ολόκληρης της Ευρώπης», υπογράμμισε ο Ρώσος πρόεδρος.

«Με τον Nord Stream (τον αντίστοιχό του στο βορρά στην Βαλτική, που συνδέει τη Ρωσία με τη Γερμανία), ο South Stream θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για αξιόπιστες και άνευ προϋποθέσεων παραδόσεις ρωσικού φυσικού αερίου προς τους Ευρωπαίους καταναλωτές, στην περίπτωση αυτή, στο νότιο τμήμα της Ευρώπης», πρόσθεσε.

Ο Μίλερ περιέγραψε το νέο αγωγό κάνοντας λόγο περί "νίκης", αναφερόμενος στο Ναμπούκο, που αναμένεται να μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν ακολουθώντας μια πορεία που θα περνά από την Τουρκία, αλλά καθυστερεί.

«Έχουμε αέριο, έχουμε αγοραστές, τα έχουμε όλα έτοιμα», δήλωσε ο Μίλερ στη ρωσική κρατική τηλεόραση.

Το έργο, του οποίου το συνολικό κόστος υπολογίζεται σε 16,5 δισεκατομμύρια ευρώ, αναμένεται να επιτρέψει στη Μόσχα να παραδίδει 63 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου σε ετήσια βάση στην Ευρώπη.

Η διαδρομή, μέσω του βυθού της Μαύρης Θάλασσας, και μετά από τη Βουλγαρία, τη Σερβία, την Ουγγαρία, τη Σλοβενία και έως την Ιταλία, αποφεύγει το έδαφος της Ουκρανίας, που μέχρι σήμερα ήταν σημαντική χώρα διέλευσης.

Οι επανειλημμένες διενέξεις μεταξύ Μόσχας και Κιέβου για τις τιμές του φυσικού αερίου, που είχαν προκαλέσει πολλές φορές διακοπή των παραδόσεων στη μέση του χειμώνα, οδήγησαν τη ρωσική γιγαντιαία εταιρεία Gazprom, που συνεργάζεται με τις ευρωπαϊκές εταιρείες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, να αναζητήσει άλλες οδούς για τις παραδόσεις του φυσικού αερίου.

Τι κρίμα για την Ελλάδα που δεν ήταν εκεί. Τι κρίμα για το μέλλον των Ελλήνων που έχασαν μια ιστορική ευκαιρία που θα άλλαζε την πορεία της χώρας... 



ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

"Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ ΚΟΥΒΑΛΑΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ".


Η γλώσα μας κουβαλάει την ψυχή του λαού μας και όλον τον πολιτισμό μας και όλη την ευγένειά μας" Κρατήστε το σαν φυλαχτό
Το ανέκδοτο κείμενο της ομιλίας του Οδυσσέα Ελύτη στη Στοκχόλμη.  Αυτός ήταν ο τίτλος σε μια επιστολή που μου έστειλε ένα καλός φίλος και άξιος Έλληνας που ζει στο εξωτερικό τιμώντας την χώρα μας με τις παρουσία του . 
 Της Μαρίας Γιαχνάκη

Πρόκειται για λόγια διαμάντια του Οδυσσέα Ελύτη που ειπώθηκαν από τον ίδιο σε μια σημαντική στιγμή για τους Έλληνες. 

Η επιστολή του
       Είναι λίγες οι φορές που χαίρομαι όταν προωθώ κάτι, όπως αυτό το ανέκδοτο κείμενο του Οδυσσέα Ελύτη, από ομιλία του στη Στοκχόλμη τον Νοέμβριο του 1979, ακριβώς  μετά την τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ της Σουηδικής Ακαδημίας για το έργο του.
     Tο κείμενο δημοσιεύθηκε το 2011 από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, με αφορμή την  ολοκλήρωση του εορτασμού των 100 χρόνων από τη γέννησή του μεγάλου αυτού Ποιητή και Έλληνα.
Ίσως αυτές τις ώρες που η Ελλάδα λοιδωρείται περισσότερο από ποτέ... η ανάδειξη αξιών είναι σημαντικότερη από την ποταπή εξουσιολαγνεία των ΜΜΕ και των κάθε είδους διεκδικητών της διαχείρισης της εξουσίας και του καθορισμού του μέλλοντός μας... Αυτών που μας οδήγησαν εδώ και δεν αισχύνονται έστω αυτή την ώρα και να αλλάξουν τις σκανδαλώδεις ρυθμίσεις προς όφελός τους... Αυτοί που μιλάνε για Ελλάδα και δημοκρατία και δεν ξέρουν που βρίσκονται...
Αλλά τα λόγια περιττεύουν μπροστά στη μελωδία του ποιητή...

Διαβάστε το ανέκδοτο κείμενο του Οδυσσέα Ελύτη                                                                                 

«Αγαπητοί φίλοι,
περίμενα πρώτα να τελειώσουν οι επίσημες γιορτές που προβλέπει η "Έβδομάδα Νόμπελ" και ύστερα να 'ρθω σ' επαφή μαζί σας. Το έκανα γιατί ήθελα να νιώθω  ξένιαστος και ξεκούραστος. Ξεκούραστος βέβαια δεν είμαι.
Χρειάστηκε να βάλω τα δυνατά μου για να τα βγάλω πέρα με τις απαιτήσεις της δημοσιότητας, τις συνεντεύξεις και τις τηλεοράσεις.
Αλλά ένιωθα κάθε στιγμή ότι δεν εκπροσωπούσα το ταπεινό μου άτομο αλλά ολόκληρη τη χώρα μου. Κι έπρεπε να την βγάλω ασπροπρόσωπη. Δεν ξέρω αν το κατάφερα. Δεν είμαι καμωμένος για τέτοια. Για τιμές και για δόξες.

Τη ζωή μου την πέρασα κλεισμένος μέσα σε 50 τετραγωνικά (μέτρα), παλεύοντας με τη γλώσσα. Επειδή αυτό είναι στο βάθος ή ποίηση: μια πάλη συνεχής με τη γλώσσα.
Τη γλώσσα την ελληνική που είναι η πιο παλιά και η πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου.
Ό,τι και να πει ένας ποιητής, μικρό ή μεγάλο, σημαντικό ή ασήμαντο, δεν φέρνει αποτέλεσμα, θέλω να πω δεν γίνεται ποίηση αν δεν περάσει από την κρησάρα της γλώσσας, αν δεν φτάσει στην όσο γίνεται πιο τέλεια έκφραση.
Ακόμα και οι πιο μεγάλες ιδέες, οι πιο ευγενικές, οι πιο επαναστατικές, παραμένουν σκέτα άρθρα εάν δεν καταφέρει ο τεχνίτης να ταιριάσει σωστά τα λόγια του.

Μόνον τότε μπορεί ένας στίχος να φτάσει στα χείλια των πολλών, να γίνει κτήμα τους. Μόνον τότε μπορεί να 'ρθει και ο συνθέτης να βάλει μουσική, να γίνουν οι στίχοι τραγούδι. Και για ένα τραγούδι ζούμε, στο βάθος, όλοι μας. Το τραγούδι που λέει τους καημούς και τους πόθους του καθενός μας. Τόσο είναι αλήθεια ότι το μεγαλείο και η ταπεινοσύνη πάνε μαζί, ταιριάζουν.
Ταπεινά εργάστηκα σ΄όλη μου τη ζωή. Και η μόνη ανταμοιβή που γνώρισα πριν από τη σημερινή, ήταν ν' ακούσω τους συμπατριώτες μου να με τραγουδούν.
Να τραγουδούν το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ που μου χρειάστηκε τεσσάρων χρόνων μοναξιά και αδιάπτωτη προσπάθεια, για να το τελειώσω. Δεν το λέω για να περηφανευτώ. Δεν έρχομαι σήμερα για να σας κάνω τον σπουδαίο. Κανείς δεν είναι σπουδαίος από εμάς. Από εμάς, άλλος κάνει τη δουλειά του σωστά κι άλλος δεν την κάνει.
Αυτό είναι όλο.
Όμως θέλω να μάθετε, όπως το έμαθα κι εγώ στα 68 μου χρόνια: μόνον αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου, ο κόπος δεν θα πάει χαμένος.
Ξέρω, μαντεύω, ότι πολλοί από εσάς περίμεναν άλλα πράγματα από εμένα. Τους ζητώ συγγνώμην που δεν θα τους ικανοποιήσω. Αν είχα το ταλέντο του ομιλητή, του δάσκαλου, του ηγέτη, θα είχα ίσως αφιερωθεί στην πολιτική. Τώρα δεν είμαι παρά ένας γραφιάς που πιστεύει σε ορισμένα πράγματα. Κι αυτά τα πράγματα θέλει να τα γνωρίσει και στους άλλους, να τα βγάλει από μέσα του, να τα κάνει έργο.
Εμένα μου έλαχε ν' αγαπήσω τον τόπο μου όπως τον αγαπάτε κι εσείς. Να τι είναι που μας ενώνει απόψε όλους εδώ πέρα. Η αγάπη μας για την Ελλάδα. Βέβαια, υπάρχουν πολλοί τρόποι ν' αγαπά ένας λαός τη χώρα του. Αλλά για τον ποιητή, πιστεύω, υπάρχει μόνον ένας: ν' ανήκει σ' ολόκληρο το λαό του. Πάνω από τις διαιρέσεις και τις διχόνοιες, ο ποιητής να στέκει και ν' αγαπά όλον τον λαό του, ν' ανήκει, το ξαναλέω, σ' όλο τον λαό του. Δεν γίνεται αλλιώς.
Η πατρίδα είναι μία. Ο καθένας στον τομέα του ας έρθει και ας κάνει κάτι, όπως αυτός το νομίζει καλύτερα.
Όμως ο πνευματικός άνθρωπος βλέπει το σύνολο. Θέλω να πιστεύω πως ίσως κι ο ξενιτεμένος, το ίδιο. Για εμάς η Ελλάδα είναι αυτές οι στεριές οι καμένες στον ήλιο κι αυτά τα γαλάζια πέλαγα με τους αφρούς των κυμάτων. Είναι οι μελαχρινές ή καστανόξανθες κοπέλες, είναι τ' άσπρα σπιτάκια τ' ασβεστωμένα και τα ταβερνάκια και τα τραγούδια τις νύχτες με το φεγγάρι πλάι στην ακροθαλασσιά ή κάτω από κάποιο πλατάνι.
Είναι οι πατεράδες μας κι οι παππούδες μας με το τουφέκι στο χέρι, αυτοί που λευτερώσανε την πατρίδα μας και πιο πίσω, πιο παλιά, όλοι μας οι πρόγονοι που κι αυτοί ένα μονάχα είχανε στο νου τους -όπως κι εμείς σήμερα: τον αγώνα για τη λευτεριά.
Είπε ένας Γάλλος ποιητής, ο Ρεμπώ, πως η πράξη για τον ποιητή είναι ο λόγος του. Κι είχε δίκιο. Αυτό έκανε ο Σολωμός, που για να γράψει το αθάνατο ποίημα του "'Ελεύθεροι Πολιορκημένοι", έσωσε και παράδωσε στη φυλετική μας μνήμη το Μεσολόγγι και τους αγώνες του. Αυτό έκαναν ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Σεφέρης. Στα φτωχά μου μέτρα το ίδιο πάσχισα να κάνω κι εγώ.
Πάσχισα να κλείσω μέσα στην ψυχή μου, την ψυχή όλου του ελληνικού λαού.
Να δω πόσο μοιάζανε όλοι οι αγώνες του, από την αρχαία εποχή ίσαμε σήμερα, για το δίκιo και για τη λευτεριά.

Κι αυτό θα κάνω όσα χρόνια μου δώσει ο Θεός να ζήσω. Αυτή είναι η πράξη μου. Και το γεγονός ότι έφτασαν να την αναγνωρίσουν οι ξένοι, είναι μια νίκη.
Όχι δική μου νίκη. Δική σας.
Γι' αυτό σας ευχαριστώ. Κι αν μου το συγχωρείτε να σας δώσω μια γνώμη - ακούστε την: όσο καλά κι αν ζείτε σ' αυτή τη φιλόξενη, την ευγενική χώρα, όσο κι αν νιώθετε καλά και στεριώνετε, και κάνετε οικογένεια - μην ξεχνάτε την πατρίδα μας,
και προ παντός, τη γλώσσα μας.
Πρέπει να 'σαστε περήφανοι, να 'μαστε όλοι περήφανοι, εμείς και τα παιδιά μας για τη  γ λ ώ σ σ α   μ ας.

Είμαστε οι μόνοι σ' ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό "ουρανό" και τη θάλασσα "θάλασσα" όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια.
Δεν είναι λίγο αυτό.
Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας.
Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια.
Χαίρομαι κι αυτή τη στιγμή που σας μιλάω σ' αυτή τη γλώσσα και σας χαιρετώ, σας αποχαιρετώ μάλλον, αφού η στιγμή έφτασε να φύγω.
Όμως ένα κομμάτι της ψυχής μου σας το αφήνω μαζί μ' ένα μεγάλο ευχαριστώ που με ακούσατε.
Μακάρι να μπορούσε να σας μείνει, να το κρατήσετε, σαν ένα μικρό φυλαχτό από την πατρίδα».

ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

Ο ΠΑΠΑΡΟΚΑΣ ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΡΑΣΑ ΚΑΙ ΡΟΚΑΡΕΙ.


pistepseto.gr  300x180 ΔΕΙΤΕ: Ο παπαροκάς πέταξε τα ράσα και ροκάρει! (video)
Θυμάστε τον Πάτερ Παντελεήμων που είχε κάνει συγκρότημα με άλλους ιερείς και ήταν γνωστοί ως παπα-ροκάδες…
Τελικά άφησε τα Θεία και ακολούθησε τη μουσική που ήταν το μεγάλο του πάθος. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του showtime-cy ο Γιάννης Παπανικολάου όπως είναι το όνομά του τραγουδάει σε μουσικές σκηνές.

Με look γνήσιου ροκά, με μακριά μαλλιά και μπλουζάκια με στάμπες δεν θυμίζει με τίποτα τον ήσυχο Πατέρα Παντελεήμονα…
11 ΔΕΙΤΕ: Ο παπαροκάς πέταξε τα ράσα και ροκάρει! (video)



ΠΗΓΗ...http://troktiko.eu

ΕΜΠΟΡΙΟ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΕ ΠΛΟΥΤΩΝΙΟ.


Στα ίχνη κυκλώματος διακίνησης «κόκκινου υδραργύρου» με επίκεντρο την Αθήνα βρίσκονται οι υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας μας, τις οποίες συνδράμουν και πράκτορες ξένων μυστικών υπηρεσιών.
Το "πυρηνικό" θρίλερ παραπέμπει σε παρόμοιες υποθέσεις της δεκαετίας του 1990, όπου διακινούνταν λαθραία μεγάλες ποσότητες ραδιενεργού υλικού με πρωταγωνιστές επιστήμονες και λαθρέμπορους όπλων από την πρώην Σοβιετική Ενωση.
Η εξιχνίαση της υπόθεσης αποτελεί άμεση προτεραιότητα για τις αρχές ασφαλείας, λόγω των πολλαπλών κινδύνων που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη κατοχή και διακίνηση ραδιενεργού υλικού.
Υψηλόβαθμα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. και της ΕΥΠ διαθέτουν ήδη επιβεβαιωμένες πληροφορίες για Ρώσους και Βούλγαρους λαθρέμπορους, οι οποίοι έχουν μεταφέρει και επιχειρούν να πουλήσουν, αντί πολλών εκατομμυρίων ευρώ, στην Ελλάδα σημαντικές ποσότητες "κόκκινου υδραργύρου" και πλουτωνίου.
Στα χέρια των αρχών, έφτασαν μάλιστα και δείγματα του πυρηνικού υλικού, ενώ γι' αυτό το θέμα ενημερώθηκε και ερευνητικό κέντρο στην Αθήνα.

Πηγή: Βήμα της Κυριακής

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ Η ΕΘΝΙΚΗ ΝΕΑΝΙΔΩΝ!


Παγκόσμιες Νεάνιδες από «χρυσό»! | onsports.gr
Στο πρώτο σκαλί του βάθρου ανέβηκε η Εθνική Νεανίδων καθώς στον τελικό του 1ου παγκοσμίου πρωταθλήματος που διεξάγεται στο Περθ της Αυστραλίας επικράτησε 9-5 της Ουγγαρίας!
Η ελληνική ομάδα πραγματοποίησε σπουδαία εμφάνιση, δεν έχασε το προβάδισμα σε κανένα σημείο του παιχνιδιού και με υπόβαθρο το εντυπωσιακό της ξεκίνημα (3-0) έφτασε στην πολυπόθητη νίκη και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο!
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα έχει κατακτήσει ακόμη ένα χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα νεανίδων (το 1997 στην Πράγα, επικρατώντας 6-5 της Αυστραλίας), αλλά σε εκείνη τη διοργάνωση μετείχαν παίκτριες ηλικίας κάτω των 19 ετών.
Τα οκτάλεπτα: 0-2, 2-4, 1-2, 2-1.
Τα γκολ:
ΟΥΓΓΑΡΙΑ: Γκάρντα 2, Χόρβατ, Μίσκολτσι, Ζίγκλερ.
ΕΛΛΑΔΑ: Στεφανία Χαραλαμπίδου 3, Ελευθερία Πλευρίτου 3, Ιωάννα Χαραλαμπίδου, Άλκηστη Μπενέκου, Ζάντου.
Το χάλκινο μετάλλιο κατέκτησε η Ρωσία, που νίκησε τις ΗΠΑ στον «μικρό τελικό» με 13-12.


ΠΗΓΗ...http://www.onsports.gr

ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΤΟΥ ΚΙΟΤΟ: ΠΑΡΑΤΕΙΝΕΤΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2020.


Παρατείνεται η ισχύς του Πρωτοκόλλου του Κιότο
Ανανεώθηκε η συμφωνία που επρόκειτο σύντομα να εκπνεύσει

Να επεκτείνουν την ισχύ του Πρωτοκόλλου του Κιότο για το περιβάλλον έως το 2020 αποφάσισαν οι εκπρόσωποι των Ηνωμένων Εθνών που συμμετείχαν στο συνέδριο για την Κλιματική Αλλαγή στη Ντόχα του Κατάρ.

Η συμφωνία που έγινε από σχεδόν 200 έθνη κρατά ζωντανό το πρωτόκολλο ως το μόνο νομικά δεσμευτικό σχέδιο για την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Ωστόσο, καλύπτει μόνο τα αναπτυγμένα κράτη των οποίων οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως είναι λιγότερες από 15%.

Οι ΗΠΑ – ένας από τους κυριότερους ρυπαντές- δεν έχει ποτέ επικυρώσει το πρωτόκολλο από το 1997.

Η συμφωνία επρόκειτο να εκπνεύσει αργότερα αυτό το χρόνο.

Το συνέδριο -που διήρκεσε 12 μέρες- στην πρωτεύουσα του Κατάρ, Ντόχα, κράτησε για επιπλέον ένα 24ωρο τουλάχιστον εξαιτίας των διαφωνιών σχετικά με το εάν κάποιες πλούσιες χώρες έπρεπε να υποχωρήσουν απέναντι σε πιο φτωχές για τις απώλειες λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Η συμφωνία τελικά επιτεύχθηκε σήμερα αφού οι 27 χώρες-μέλη της ΕΕ, η Αυστραλία και άλλες εκβιομηχανισμένες χώρες υπέγραψαν για τη δεσμευτική μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2020, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.

Πάντως η συμφωνία εξαιρεί κάποιους από τους μεγαλύτερους ρυπαντές, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Κίνας και της Ινδίας.



ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

Ο "ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΡΟΚ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ.


Ο «πρίγκιπας» του ελληνικού ροκ μέσα από τις σκέψεις του
Τι πίστευε ο Παύλος Σιδηρόπουλος για τη μουσική, τη γυναίκα και την αναρχία

«Υπάρχει ένα παρελθόν σε μένα. Και το παρελθόν αυτό είναι το εξής: είμαι δισέγγονος του Ζορμπά και ως γνωστόν, ο Ζορμπάς ήταν ροκ εν ρολ, όπως και να το κάνουμε. Και πολύ μάλιστα. Αυτό μας το λέει και ο Καζαντζάκης. Από την άλλη μεριά, όμως, έχω και το σπέρμα της γενιάς των Αλεξίου. Της Έλλης της Αλεξίου, η οποία είναι θεία μου. Κι έτσι, έχω μέσα μου και τον διανοούμενο και τον αλήτη. Από τη σύγκρουση αυτών των δύο βγαίνει άλλοτε η καταστροφή και άλλοτε η δημιουργία». 

Με αυτόν τον γλαφυρό, αλλά και απόλυτα αληθινό τρόπο, περιέγραφε τον εαυτό του ο Παύλος Σιδηρόπουλος, που έφυγε πρόωρα πριν από 22 χρόνια, πριν προλάβει να πει όλα όσα έκρυβωε μέσα στην ψυχή του και το μυαλό του. 

Η σύντομη ζωή του ήταν γεμάτη από αντιφατικά στοιχεία που ο ίδιος πάντα υπογράμμιζε. Από τη μία η δημιουργία, η αγάπη για τη μουσική, το στοχασμό, το γράψιμο, το τραγούδι και από την άλλη η καταστροφή, τα πάθη, οι έντονες συναισθηματικές συγκρούσεις, οι εξαρτήσεις, τα ναρκωτικά. Ήταν όμως και οι δύο όψεις αυτού του νομίσματος που έκαναν τον Σιδηρόπουλο μοναδικό. 

Το «Έθνος της Κυριακής» σε ένα αφιέρωμα στον ποιητή του ελληνικού ροκ, φιλοξενεί ένα απάνθισμα των απόψεών του για τη μουσική, τη γυναίκα και την αναρχία. 

Για το ελληνικό ροκ και την παρουσία του σε αυτό: «Πραγματικά δεν ξέρω ποιος είναι ο ρόλος μου στο ελληνικό ροκ και είναι κάτι που δεν αναρωτήθηκα ποτέ. Αλλά αισθάνομαι πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι στον κόσμο. Δηλαδή, αν φύγω από ένα μέρος που έχω παίξει και βλέπω ότι δεν έχουν πάει πολύ καλά τα πράγματα, είμαι άρρωστος κυριολεκτικά, σαν να έχω κάνει το μεγαλύτερο σφάλμα της ζωής μου. Αντίθετα, όταν δω ότι κι εγώ και το κοινό τη βρίσκουμε, είναι από τις μεγαλύτερες ηδονές μου». 

Για την αναρχία: «Υπάρχουν αναρχικοί, άναρχα άτομα δεν υπάρχουν. Έχω τις προσωπικές μου αρχές που άλλες συμφωνούν και άλλες δεν συμφωνούν με αυτές της κοινωνίας. Δεν είμαι απόλυτος πάνω σε αυτές τις αρχές. Είμαι ρευστός και αυτό εξαρτάται από την καθημερινή μου ζωή και τις εμπειρίες. Για να μη γίνει ρευστότητα, διάλυση, αυτοκαταστροφή, ισορροπώ αυτήν την ρευστότητα με μια συνέπει που φαίνεται στις σχέσεις μου με τους άλλους». 

Για τη γυναίκα: «Η γυναίκα είναι ο καθρέφτης μας. Είναι το πλάσμα που μπορούμε να πούμε ότι το αγαπάμε στο έπακρο και το μισούμε στο έπακρο ταυτόχρονα. Όπως με το ίδιο σκεπτικό λέμε ότι εμπεριέχουμε τον Θεό και τον Σατανά».




ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

JOHN LENNON: 32 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ.


Τριάντα δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από τη νύχτα της 8ης Δεκεμβρίου του 1980 όταν o θρυλικός μουσικός και ακτιβιστής John Lennon έπεφτε νεκρός σε ηλικία 40 ετών, έπειτα από πυροβολισμούς που δέχτηκε, πισώπλατα, έξω από το σπίτι του στη Νέα Υόρκη.



Τον Οκτώβριο του 1980, ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν κατέφτασε από την Χονολουλού στη Νέα Υόρκη. Σκοπός του ταξιδιού του ήταν να σκοτώσει τον John Lennon. Ο Τσάπμαν, ψυχικά διαταραγμένο άτομο, θεωρούσε τον Lennon υποκριτή και πίστευε πως μόνο εάν τον σκότωνε θα μπορούσε να βρει πνευματική γαλήνη.

Παρέμεινε πέντε ημέρες στη Νέα Υόρκη και επισκέφθηκε το κτίριο Ντακότα όπου διέμενε ο Lennon. Επάνω του είχε ένα περίστροφο, το οποίο ωστόσο δεν ήταν εφοδιασμένο με σφαίρες. Στις 11 Νοεμβρίου, κάλεσε τη γυναίκα του και της αποκάλυψε το σχέδιό του. Εκείνη, κατόρθωσε να τον μεταπείσει και του πρότεινε να επιστρέψει στη Χονολουλού όπως και έγινε.

Παρά ταύτα, ο Τσάπμαν γύρισε εκ νέου, μόνος, στη Νέα Υόρκη στις 5 Δεκεμβρίου με στόχο αυτή τη φορά να εκπληρώσει το σχέδιό του. Τρία εικοσιτετράωρα μετά, πλησίασε τον John Lennon ζητώντας του ένα αυτόγραφο πάνω στο καινούργιο του άλμπουμ με τίτλο «Double Fantasy». Αυτός υπέγραψε και ο Τσάπμαν τον ευχαρίστησε.

Λίγη ώρα αργότερα, έξω από το κτίριο Ντακότα, ο John Lennon (ο οποίος επέστρεφε μετά από την ηχογράφηση των τραγουδιών Walking on Thin Ice και It Happened, που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του) και η Γιόκο Όνο κατευθύνονταν προς το διαμέρισμά τους. Ο Τσάπμαν που τους ακολουθούσε πυροβόλησε τον 40χρονο Lennon πέντε φορές. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Όλες προκάλεσαν εσωτερική αιμοραγία, ενώ η θανάσιμη σφαίρα διαπέρασε την αορτή του.

Ο ίδιος, κάνοντας χιούμορόπως συνήθιζε, είχε προϊδεάσει τους φίλους και θαυμαστές για το τέλος του: «Να δείτε που θα πάω είτε από αεροπορικό ατύχημα, είτε από σφαίρα κάποιου τρελού θαυμαστή μου» είχε πει σε μια του συνέντευξη πριν από χρόνια 



Ο John Lennon, μέλος του συγκροτήματος The Beatles, είχε πρώτα κατακτήσει τον κόσμο με τα τραγούδια και τα μηνύματά του που μιλούσαν για ειρήνη και αγάπη, όταν έσβησε σε ηλικία μόλις 40 ετών. Η ζωή τον έκανε μοναδικό, ο θάνατος τον έκανε θρύλο. Τα τραγούδια του συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να μιλούν στις καρδιές των ανθρώπων, με πρώτο και μοναδικό το Imagine, ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια της εκατονταετίας.

 

Η προσωπική δισκογραφία τουLennon είχε ήδη ξεκινήσει πριν τη διάλυση των Beatles, με την ηχογράφηση τριών πειραματικών δίσκων σε συνεργασία με την Yoko Ono η οποία υπήρξε και σύντροφός του, καθώς και τριών ακόμα τραγουδιών, Give Peace a Chance (με αντιπολεμικό περιεχόμενο), Cold Turkey (σχετικά με την εμπειρία του με την ηρωίνη) και Instant Karma! Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο του 1970, ο Λένον και η Υοkο Ono υποβλήθηκαν σε μία «πρωτογενή θεραπεία», κοντά στον Άρθουρ Τζάνοβ, στο Λος Άντζελες.



Μετά την επιστροφή του, ηχογράφησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο μετά τη διάλυση των Beatles, με τίτλο John Lennon/Plastic Ono Band, τα περισσότερα τραγούδια του οποίου, είχαν γραφτεί κατά την διάρκεια της θεραπευτικής μεθόδου του Τζάνοβ, την οποία είχε ακολουθήσει. Ενδεικτικά των αντιλήψεων που είχε διαμορφώσει πλέον ο Λένον, είναι τα τραγούδια God, όπου κατέγραψε ανθρώπους και ιδέες στις οποίες είχε πάψει να πιστεύει (μεταξύ των οποίων ο Χριστός, ο Βούδας, ο Έλβις Πρίσλεϋ, ο μυστικισμός και οι Beatles), καθώς και το εμπορικά επιτυχημένο και αμιγώς πολιτικό Power to the People (Δύναμη στο Λαό, σύνθημα που είχε μεγάλη απήχηση σε αναρχικούς της δεκαετίας του 1970).




ΠΗΓΗ...http://www.tlife.gr

Η ΠΙΟ "ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ" ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.


Η φωτογραφία κυκλοφόρησε στο facebook και είναι πραγματικά συγκλονιστική.

Όπως πολύ σωστά επισημαίνει στο σχόλιο του εκείνος που την κυκλοφόρησε είναι 
“η πιο συγκλονιστική και καλλιτεχνική αντιπολεμική φωτό που έχω δει. Ούτε μάνες και παιδιά που κλαίνε, ούτε σακατεμένα σώματα. Ολα αυτά μαζί "φαίνονται" στην "Απώλεια" και την "Απουσία".
Άξιο παρατήρησης σε αυτή τη φωτογραφία είναι και το ...γεγονός ότι, η μεν γυναίκα έχει περήφανο και οργισμένο βλέμμα, το δε παιδί φοράει το καπέλο του νεκρού πατέρα του.

Αγνώστου φωτογράφου, μάλλον εποχής Α' Παγκοσμίου”. 





ΠΗΓΗ...http://www.onalert.gr

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...