Τα κίτρινα φώτα της πόλης άναψαν, προσπαθώντας να κατανικήσουν την παγωμένη και σκοτεινή ατμόσφαιρα.
Αριδαία 8 του Δεκέμβρη.
Στο επιβλητικό κλειστό στάδιο σκοτεινές φιγούρες κινούνται, τυλιγμένες στα παλτά τους. Βήματα βιαστικά. Πλήθος πολύ, συνωθούνται όλοι. Τρέχουν να μπούν μέσα στο ζεστό κτίριο, να προλάβουν, να πιάσουν μια καλή θέση. Στα πρόσωπά τους διακρίνεις ανυπομονησία, τα μάτια τους σπινθηρίζουν. Εκπέμπουν καλοσύνη.
Δεν ακούς κανένα παράπονο, καμμιά διαμαρτυρία. Όλοι έχουν μια θετική ενέργεια, δείχνουν μια συγκαταβατικότητα, που ξαφνιάζει.
Είναι όλοι εδώ για ιερό σκοπό. Ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα κάποιων παιδιών για βοήθεια, για αλληλεγγύη. Βοηθάμε με την θετική μας ενέργεια, με την προσευχή μας τη μικρή Μαρία, που δίνει τον αγώνα της.
Σιγά σιγά το στάδιο γεμίζει. Μπορείς να αισθανθείς μια θετική αύρα, μια θεϊκή δύνη, στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Τα φώτα χαμηλώνουν. Η ζεστή βελούδινη φωνή της πανέμορφης παρουσιάστριας, καλωσορίζει τους θεατές και τους ευχαριστεί.
Δυο λιγερόκορμες νεανικές φιγούρες, καταλαμβάνουν τη σκηνή και με τις πρώτες νότες, που ακούγονται το στάδιο σείεται από το δυνατό χειροκρότημα του κοινού.
Ο χαρισματικός Νίκος κρατώντας την ολόλευκη κιθάρα του, συνοδευόμενος από την απαστράπτουσα και καλλίφωνη Σταυρούλα, δίνουν το έναυσμα για διασκέδαση παίζοντας Χριστουγεννιάτικους σκοπούς.
Το στάδιο ζεσταίνεται στη στιγμή. Μικροί και μεγάλοι σιγοτραγουδούν, συμμετέχοντας.
Στη σκηνή εμφανίζεται κατόπιν ο Διογένης, κρατώντας τη λύρα του, μορφή ευθυτενής, επιβλητική, που σε παραπέμπει πολλούς αιώνες πίσω, στην αρχαιότητα, θυμίζοντας ραψωδό της Ιωνίας.
Με την μελωδική του στεντόρια φωνή καθηλώνει τους θεατές και η βραδιά ξεκινάει σε αυτή την συναυλία-προσευχή, εκπέμποντας πανανθρώπινα μηνύματα.
Οι καταιγιστικοί ρυθμοί του ντράμερ Λάζαρου, δονούν την ήδη ζεστή ατμόσφαιρα και τα ρολαρίσματα του επιδέξιου νέου, κάνουν τους χτύπους της καρδιάς να χτυπούν δυνατότερα.
Το νταούλι του Δημήτρη έρχεται να επαυξήσει τα δυνατά ακούσματα, και με τον παραδοσιακό ρυθμό, που αναδύει το όργανό του, σε παραπέμπει σε μυστικιστικούς χρόνους, ενώ δεν μπορείς να συγκρατήσεις το πόδι σου ακίνητο.
Τα πλήκτρα του Δημήτρη έρχονται και δένουν αρμονικά το όλο σύνολο καλύπτοντας την ατμόσφαιρα με μελωδίες ουράνιες, παραδεισένιες.
Βλέποντας τα νέα παιδιά στη σκηνή, ο νους σου πάει στο πνεύμα των ημερών και θαρρείς, πως είναι τα τάγματα αγγέλων, που ανεβοκατέβαιναν στον ουρανό, δοξάζοντας το νεογέννητο Θείο βρέφος.
Πολλοί από τους θεατές, πλησιάζουν τον υποτυπώδη κουμπαρά, που βρίσκεται σε μια άκρη και ρίχνουν με αγάπη την βοήθειά τους. Σύγχρονοι μάγοι, που φέρνουν τα δώρα στη μικρή Μαρία.
Πολλά μάτια υγρά, βουρκωμένα από τη συγκίνηση, παιδικά χαμόγελα, δίνοντας ελπίδα για αίσια έκβαση.
Έξω από το στάδιο ένα περίεργο γλυκό φως περιλούζει την περιοχή, θαρρείς και το μαγικό αστέρι φωτίζει την εκδήλωση.
Και κάπου εκεί αν αφουγκραστείς προσεκτικά, θα ακούσεις τη φωνούλα της Μαρίας να σου ψυθιρίζει αποφασιστικά:
"ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ".
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ:
3 σχόλια :
Συγχαρητήρια σε όλους
ΠΟΙΗΤΙΚΟ. ΟΜΟΡΦΟ!
to diavasa me th mama mou kai dakrysame kai oi dyo
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.