Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

DEJA VU: ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ;


  
  Τι είναι Deja vu και τι δεν είναι;
Ο όρος deja vu είναι γαλλικός και σημαίνει «αυτό το έχω ξαναδεί». Πιο σπάνια, για το ίδιο φαινόμενο χρησιμοποιείται ο αγγλικός όρος paramnesia που σαφώς προέρχεται από την ελληνική λέξη
«παραμνησία».


Ως λέξη πρωτοεμφανίστηκε από τον Emile Boirac(1851- 1917), έναν Γάλλο ερευνητή με έντονο ενδιαφέρον για τις ψυχικές έρευνες, στο βιβλίο του L’ Avenir des sciences psychiques (Το Μέλλον των Ψυχικών Ερευνών). Το σύγγραμμα του αποτελούσε επέκταση μίας εργασίας που είχε ολοκληρώσει όταν ακόμα ήταν προπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Chicago.

Τι ακριβώς όμως είναι μία deja vu εμπειρία; Είναι η αίσθηση ενός ανθρώπου ότι ένα γεγονός που τώρα βλέπει/ βιώνει/ ακούει έχει επαναληφθεί στο παρελθόν. Έτσι, η εν λόγω εμπειρία συνοδεύεται συχνά από ένα έντονο αίσθημα οικειότητας, αλλά κυρίως από ένα δεύτερο- και συχνά πιο έντονο- αίσθημα παραδοξότητας.

Η ιδιαιτερότητα όμως της εν λόγω εμπειρίας ώστε να οριστεί ως παραφυσικό φαινόμενο, δεν είναι ότι ένα γεγονός μοιάζει να επαναλαμβάνεται, αλλά το ιδιαίτερο αίσθημα που συνοδεύει την αίσθηση αυτή: είναι η έντονη πεποίθηση ότι «κάτι δεν πάει καλά», ότι αυτό που αισθάνομαι είναι αδύνατο να συμβαίνει. Κατά τη βίωση ενός deja vu συχνά αισθανόμαστε ότι δεν είναι δυνατόν να έχουμε ξαναζήσει την εν λόγω στιγμή, όσο έντονα και να νιώθουμε οικειότητα.

Δηλαδή, αρκετές φορές μπορεί να αισθανόμαστε έντονη σύγχυση με ερωτήσεις του τύπου: «Έχω ξαναδιαβάσει το εν λόγω βιβλίο;» ή «Έχω ξαναδεί την εν λόγω ταινία;». Η σύγχυση όμως αυτή δεν εμπεριέχει την αίσθηση της παραδοξότητας. Άλλωστε, είναι φυσικό ένας άνθρωπος που έχει διαβάσει εκατοντάδες βιβλία ή κάποιο βιβλίο πριν αρκετά χρόνια, να μην θυμάται τίποτα από αυτό.

Η σύγχυση όμως αυτή σε καμία περίπτωση δεν είναι deja vu. 

Τα 3 Είδη Deja vu: Deja vecu – Deja senti – Deja visite.

Τα παραπάνω ίσως είναι οτιδήποτε έχετε ακούσει ποτέ για την ιδιαίτερη αυτή εμπειρία. Δυστυχώς όμως είναι εξαιρετικά, ίσως και επικίνδυνα, ελλιπείς. Κατ’ αρχήν, αυτό που ονομάζουμε Deja vu δεν είναι deja vu, παρά μία κατηγορία αυτού. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά.. 

Σύμφωνα με τον Arthur Funkhouser, στο paper Three Types of deja vu (Funkhouser, A., 1996), υπάρχουν τριών ειδών εμπειρίες deja vu, οι deja vecu, deja senti και deja visite.

H deja vecu μεταφράζεται ως «αυτό το έχω ξαναζήσει» και σχεδόν πάντα όταν ένας άνθρωπος μιλάει για deja vu εννοεί . Βέβαια, μία τέτοια γενίκευση και ταυτοποίηση των δύο όρων είναι απόλυτα λανθασμένη.

Τι ακριβώς όμως είναι μία deja vecu εμπειρία; Κατ’ αρχήν, εμπεριέχει κάτι πολύ περισσότερο από ότι απλά οπτικά ερεθίσματα, γι’ αυτό και η ταύτιση του με τον όρο deja vu είναι λανθασμένη. Το αίσθημα που δημιουργείται περιέχει πολύ περισσότερη λεπτομέρεια και πληροφορίες, ενώ το άτομο που το βιώνει αισθάνεται ότι τα πάντα είναι ακριβώς όπως και στο παρελθόν.

Δηλαδή, δεν είναι απλά ότι «αυτό το έχω ξαναδεί» αλλά ότι «αυτό το έχω ξαναζήσει». 

Η deja senti εμπειρία έχει να κάνει αποκλειστικά με κάποιο συναίσθημα του ανθρώπου, ενώ μεταφράζεται ως «αυτό το έχω ξανανιώσει». Σε αντίθεση με τις άλλες δύο κατηγορίες deja vu, η deja senti δεν εμπεριέχει την υποψία πρόγνωσης, είναι δηλαδή κάτι απόλυτα φυσικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι αρκετοί επιληπτικοί ασθενείς βιώνουν συχνά deja senti, κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην έρευνα για τις άλλες δύο περιπτώσεις. 

Τέλος, η deja visite αφορά ένα ακόμα πιο συγκεκριμένο συναίσθημα: την παράδοξη αίσθηση ότι γνωρίζουμε ένα μέρος που δεν έχουμε επισκεφτεί ποτέ στο παρελθόν. Δηλαδή, επισκεπτόμενοι π.χ. μία πόλη γνωρίζουμε πώς να κινηθούμε για να φτάσουμε στον προορισμό μας, ενώ κάτι τέτοιο είναι πρακτικά αδύνατο.

Ως εμπειρία συναντάται πολύ πιο σπάνια, ενώ έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες ως εξήγηση του φαινομένου: από εξωσωματικές εμπειρίες και μετεμψύχωση, έως απλές λογικές απαντήσεις. Με το φαινόμενο έχει ασχοληθεί και ο Καρλ Γιούνγκ, στο paper On synchronicity (Συγχρονικότητα) , το 1952.

Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της εμπειρίας deja vecu και της deja visite είναι ότι στη μεν πρώτη κυρίαρχο ρόλο παίζει το συναίσθημα, ενώ η δεύτερη έχει να κάνει κυρίως με γεωγραφικές και χωρικές διαστάσεις. 

Η πιο συχνή και ενδιαφέρουσα περίπτωση deja vu είναι η deja vecu, κάτι που υποδηλώνεται και από το πλήθος των ερευνών, πειραμάτων και μελετών που έχουν αφιερωθεί στην εξήγηση του φαινομένου. 

1 Στους 2 Ανθρώπους Έχει Βιώσει Deja vu!

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ως φαινόμενο παρατηρήθηκε πριν αρκετούς αιώνες, πιθανόν συνόδευε τον άνθρωπο και από την αρχή της πορείας του. Ως εκ τούτου, υπάρχει πλήθος παλαιότερων ερευνών πάνω στο φαινόμενο και όλες καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: 1 στους 3 ανθρώπους έχει βιώσει deja vu! 

Κατ’ αρχήν, η πρώτη αφορά που η επιστημονική κοινότητα ασχολήθηκε μαζί του ήταν μόλις το 1890, όταν ο Lach- Szyrma παρουσίασε περιπτώσεις τέτοιων εμπειριών.

Ο McKellar το 1954, από τις πρώτες έρευνες που πραγματοποιήθηκαν πάνω στο φαινόμενο, κατέληξε ότι το 23% των συμμετεχόντων του είχαν βιώσει deja vu. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 182 φοιτητών του πανεπιστημίου του Aberdeen. 

Το παραπάνω ποσοστό εκτοξεύθηκε στα ύψη λίγα χρόνια αργότερα, όταν το 1966 ο C.E. Green παρουσίασε τα αποτελέσματα παρόμοιας έρευνας πάνω σε 115 φοιτητές του πανεπιστημίου του Southampton. Σύμφωνα με το paper που εξέδωσε, το 80% των ερωτηθέντων είχε βιώσει έστω και μία φορά στη ζωή του deja vu! 

Το 1985, σχετική έρευνα του Haraldsson έδειξε ότι το 64% των Βρετανών και το Ισλανδών έχει βιώσει εμπειρία deja vu, ενώ υπολόγισε ότι το αντίστοιχο ποσοστό για τις Η.Π.Α. αγγίζει το 60%!

Το 1991, οι Gallup και Newport υπολόγισαν ότι το παραπάνω ποσοστό στο 56%. Πιο πρόσφατα, το 1992, πραγματοποιήθηκε σχετική έρευνα από τον T. C. Gaynard με δείγμα μαθητές του Wyke College του Kingston, ηλικίας 16 με 19 ετών. Τα συμπεράσματα του; Από το σύνολο των μαθητών που βίωσαν κάποια παραφυσική εμπειρία, το deja vu ήταν το πλέον διαδεδομένο: 35.9%!

Τέλος, μόλις το 1999, σχετική έρευνα της Shari A. Cohn σε δείγμα 208 ατόμων από την Σκωτία, τη Βρετανία, την υπόλοιπη Ευρώπη, τη Νότιο Αμερική και άλλες περιοχές της υφηλίου, υπολόγισε ότι το ποσοστό των ανθρώπων που βιώνουν εμπειρίες deja vu ανέρχεται στο 66%, με το 12% να μην είναι σίγουροι και μόνο το 19% των ερωτηθέντων να απαντάνε όχι! 

Επιστημονική Προσέγγιση: Γιατί Δεν Είναι Εφικτή;

Έχοντας υπόψη μας τα παραπάνω, δηλαδή ότι ως φαινόμενο βιώνεται από την πλειοψηφία των ανθρώπων και ότι έχει παρατηρηθεί από τις απαρχές της ιστορίας μας(υπάρχουν αρκετές αναφορές σε παλαιότερα κείμενα), είναι φυσικό να αναρωτηθούμε γιατί δεν αποτέλεσε μέχρι σήμερα αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και πειραματισμού.

Και όντως, πέρα από τις αρκετές- στατιστικής φύσεως- έρευνες που παρουσιάσαμε παραπάνω, λιγοστές πραγματικά φορές οι εν λόγω εμπειρίες έχουν αποτελέσει αντικείμενο πειραματισμού. Γιατί λοιπόν;

Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή και έχει να κάνει με τη φύση των εμπειριών. Το deja vu δεν βιώνεται κατά παραγγελία, αντιθέτως μάλιστα εμφανίζεται πάντα σε τελείως απρόσμενες στιγμές, με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν αδύνατη η μελέτη του σε εργαστηριακό περιβάλλον.

Οπότε, η μοναδική επιστημονική προσέγγιση που μπορεί να πραγματοποιηθεί, έως τη στιγμή που θα ανακαλυφθεί τρόπος πρόκλησης εμπειριών deja vu, είναι η καταγραφή εμπειριών και οι στατιστικές έρευνες όσο το δυνατόν περισσότερων πληθυσμών.

Ασθένεια, Παρενέργεια Φαρμάκων ή Ανωμαλία των Νευρώνων;

Κάπως έτσι, δημιουργήθηκε πρόσφορο έδαφος για ανάπτυξη δεκάδων θεωριών στην προσπάθεια εξήγησης του παράδοξου αυτού φαινομένου, από αρκετά επιστημονικά πεδία.

Για παράδειγμα, έχει παρατηρηθεί μία έντονη ομοιότητα μεταξύ εμπειριών deja vu και διάφορων κλινικών ασθενειών, όπως κάποιες μορφές σχιζοφρένειας. Η πιο ισχυρή πάντως σύνδεση έχει γίνει μεταξύ deja vu και παροδικής επιληψίας του λοβού(αγγλ. temporal lobe epilepsy), κάτι που οδηγεί αρκετούς επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι είναι αποτέλεσμα νευρολογικής ανωμαλίας. Τι σημαίνει αυτό; Οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν συχνά από μικρές(μη παθολογικές) επιληπτικές κρίσεις, μερικές εκ των οποίων κατά πάσα πιθανότητα ευθύνονται και για τις εμπειρίες deja vu. 

Επίσης, έχει αποδειχθεί κλινικά ότι η παράλληλη χρήση συγκεκριμένων φάρμακων αυξάνει τις πιθανότητας βίωσης εμπειρίας deja vu. Μόλις το 2001, οι Taiminen και Jaaskelainen ανέφεραν την περίπτωση ενός, κατ’ άλλα υγιή, άνδρα που άρχισε να βιώνει έντονα και αλλεπάλληλα deja vu όταν ξεκίνησε φαρμακευτική αγωγή με αμανταδίνη και φενυλοπροπανολαμίνη (amantadine και phenylpropanolamine) για να αντιμετωπίσει τα συμπτώματα γρίπης που τον ενοχλούσαν. Στηριζόμενοι σε παλαιότερες έρευνες, οι δύο ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το deja vu είναι αποτέλεσμα υπερδοπανιμεργικής δραστηριότητας στον εγκέφαλο.

Από την άλλη, προς τα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα, αναπτύχθηκε η θεωρία ότι οι εμπειρίες deja vu είναι αποτέλεσμα της ετεροχρονισμένης ενεργοποίησης των νευρώνων. Ο παραπάνω ετεροχρονισμός παραπλανούσε τον εγκέφαλο, ο οποίος πίστευε ότι δεχόταν πανομοιότυπο ερέθισμα για δεύτερη φορά, ενώ στην πραγματικότητα λάμβανε το ίδιο ερέθισμα με μία μικρή καθυστέρηση. Η πιο διαδεδομένη θεωρία που στηρίχθηκε στην παραπάνω παραδοχή ήταν αυτή της οπτικής καθυστέρησης, η οποία εξηγούσε το φαινόμενο deja vu ως αποτέλεσμα της καθυστερημένης μεταφοράς από ένα μάτι ενός οπτικού ερεθίσματος σε σχέση με το δεύτερο. Έτσι, το ίδιο ερέθισμα έφτανε στον εγκέφαλο με καθυστέρηση χιλιοστών δευτερολέπτου, η οποία όμως ήταν αρκετή ώστε να παραπλανήσει τη συνείδηση και να δημιουργήσει μία παράδοξη αίσθηση οικειότητας: δηλαδή φαινόμενο deja vu. Η παραπάνω θεωρία όμως κατέρρευσε όταν παρουσιάστηκαν περιπτώσεις βίωσης deja vu από τυφλούς!

Deja vu: Μία ‘Aγνωστη Ικανότητα του Ανθρώπου;

Παράλληλα όμως με τις θεωρίες της καθεστηκυίας επιστήμης, αναπτύχθηκαν και ορισμένες προερχόμενες από το χώρο των ψυχικών ερευνών και της παραψυχολογίας, ιδιαίτερα διαδεδομένος και αποδεκτός σε χώρες της Βρετανίας και της Αμερικής.

Έτσι, αρκετοί επιστήμονες συνέδεσαν την εμπειρία με φαινόμενα πρόγνωσης, διόρασης ή υπεραισθητικών αντιλήψεων, ενώ η πλειονότητα της επιστημονικής κοινότητας των ψυχικών ερευνών είδαν το φαινόμενο deja vu ως την αδιαμφισβήτητη απόδειξη ύπαρξης ψυχικών ικανοτήτων στην πλειονότητα των ανθρώπων. 

Από την άλλη, μικρότερος αριθμός ερευνητών υποστηρίζουν ότι το deja vu στην πραγματικότητα είναι προσπέλασης της μνήμης των ονείρων! Σύμφωνα με το σκεπτικό της εν λόγω θεωρίας, τα όνειρα- όπως και κάθε άλλο σημαντικό ερέθισμα- αποθηκεύονται στην μακροπρόθεσμη μνήμη.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να θυμηθούν την πλειονότητα των ονείρων που έχουν δει, εντούτοις ένας άνθρωπος που ονειρεύεται παρουσιάζει δραστηριότητα στο κομμάτι του εγκεφάλου του όπου βρίσκεται η μακροπρόθεσμη μνήμη. Έτσι, πιθανόν ένα όνειρο μπορεί να προσπεράσει τη μικροπρόθεσμη μνήμη, προσπελαύνοντας κατ’ ευθείαν τη μακροπρόθεσμη.

Με λίγα λόγια, το συναίσθημα του deja vu μπορεί να προκληθεί εξαιτίας μίας ανάμνησης ενός ξεχασμένου ονείρου, το οποίο φέρει αρκετά κοινά στοιχεία με την κατάσταση που βιώνει εκείνη τη στιγμή το άτομο.

Κάπως έτσι, αρκετοί ερευνητές συνέδεσαν την εμπειρία deja vu με το φαινόμενο deja reve, που σημαίνει «αυτό το έχω ονειρευτεί». 

To Deja vu Αναδημιουργήθηκε σε Εργαστήριο!

Όπως όμως ήδη προείπαμε, όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά θεωρίες που αναπτύχθηκαν στην προσπάθεια του ανθρώπου να βρει απαντήσεις γύρω από ένα φαινόμενο που δεν μπορεί να μελετήσει πειραματικά. Σαν μία ψηλάφηση δηλαδή στα τυφλά!

Και όμως, μόλις πριν λίγους μήνες, στις 21 Ιουλίου 2006, μία ανατρεπτική είδηση αναμεταδόθηκε από το ειδησεογραφικό δίκτυο του BBC News: «Εμπειρίες Deja vu αναδημιουργήθηκαν στο εργαστήριο!» .

Τι σημαίνει μία τέτοια είδηση; Εφόσον κατάφεραν να αναδημιουργήσουν κατά παραγγελία την εν λόγω εμπειρία, τότε το φαινόμενο δεν μένει παρά να εισέλθει στα εργαστήρια για πειραματική μελέτη. Τέλος στις θεωρίες δηλαδή, αρχή στις πράξεις. Σύμφωνα με δημοσίευμα λοιπόν του περιοδικού New Scientist, τα μέλη του Leeds Memory Group κατάφεραν μέσω «ύπνωσης» να προκαλέσουν deja vu εμπειρίες στους συμμετέχοντες στα πειράματα. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το περιοδικό: «η δουλειά τους θα ρίξει φως σε θεμελιώδεις εργασίες της ανθρώπινης μνήμης». 

Πως όμως κατέληξαν στην εν λόγω ανακάλυψη; Σύμφωνα με την πλειονότητα των επιστημόνων, όταν ένας άνθρωπος αναγνωρίζει ένα οικείο αντικείμενο ή πρόσωπο περνά από δύο σημαντικές διεργασίες. Αρχικά, ο εγκέφαλος προσπελαύνει τη μνήμη με σκοπό να διαπιστώσει αν το αντικείμενο που βλέπει τώρα έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν. Στη συνέχεια, αν όντως έχει παρατηρηθεί, ένα άλλο κομμάτι του εγκεφάλου αναγνωρίζει το αντικείμενο ως οικείο.

Αυτό που κατάφεραν οι επιστήμονες του Leeds είναι να διαχωρίσουν τη δεύτερη διεργασία από την πρώτη και να προκαλέσουν τη δεύτερη μέσω «ύπνωσης». Αποτέλεσμα; Αναπαράγεται επιτυχώς στους συμμετέχοντες το συναίσθημα του deja vu για κάθε τι που παρατηρούν! Με αυτόν τον τρόπο, το παράδοξο αυτό φαινόμενο μετατρέπεται σε αντικείμενο πειραματισμού.

Ο ερευνητής Akira O’ Connor, μέλος της ομάδας του Leeds, παρουσίασε τα συμπεράσματα τους στο Διεθνές Συνέδριο για τη Μνήμη στο Σύδνευ της Αυστραλίας, ενώ δήλωσε χαρακτηριστικά στο New Scientists: «Αυτό μας λέει ότι είναι δυνατόν να διαχωρίσουμε στο εργαστήριο τις δύο αυτές διεργασίες, κάτι πολύ σημαντικό στην προσπάθεια μας να αποδείξουμε ότι είναι όντως ξεχωριστές». 

Μάλιστα, οι παραπάνω ανακαλύψεις δεν άφησαν ασυγκίνητη την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. Ο καθηγητής Alan Brown, ειδικός στο φαινόμενο deja vu στο πανεπιστήμιο South Methodist του Ντάλας, είπε χαρακτηριστικά: «Δεν έχω πολλές πληροφορίες για την έρευνα που διεξάγεται στο Leeds, όμως από οτιδήποτε γνωρίζω πρόκειται σίγουρα για μία σοβαρή και μεθοδική δουλειά με ένα ιδιαίτερα ανατρεπτικό αποτέλεσμα»!





ΠΗΓΗ...http://aneksigita-fainomena.blogspot.gr/2012/11/deja-vu.html

ΣΤΟΜΑΤΑ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ!



Στόματα ερμητικά κλειστάΚαι είπανε ότι ήρθε το τέλος του κόσμου. Ένα δειλινό μιας Παρασκευής, έτσι αναπάντεχα, την ώρα εκείνη που οι ψυχές γλυκαίνουν από αγαλίαση για μια ακόμα κουραστική εβδομάδα που φεύγει. Τη στιγμή που κανείς δεν περιμένει πως, στ’ αλήθεια, δεν θα υπάρξει πια άλλο Σαββατοκύριακο. Χωρίς αστραπές και βιβλικούς κατακλυσμούς, χωρίς ουράνιες ορχηστρικές τυμπανοκρουσίες, χωρίς να θρυμματίζεται το έδαφος, όπως το γυαλί που το ποδοπατάνε εκατομμύρια πέλματα....

Γλυκά γίνονται όλα, ενάντια στις Γραφές, καθώς η πλάση ηρεμεί, σαν σε νανούρισμα. Σ’ ένα λόφο, χιλιάδες θνητοί μεζεύτηκαν και σιωπηλά ανεβαίνουν τον ανηφορικό δρόμο προς την εκκλησιά, όπως λίγο πριν από τον επιτάφιο σε Πάσχα. Ψάχνουνε την έσχατη συγχώρεση ενώπιον του δημιουργού τους για όλες τις πράξεις και τις παραλείψεις τους, λίγο πριν αφήσουν τούτο το μάταιο σύμπαν. Άλλοι ξυπόλυτοι, άλλοι κοστουμαρισμένοι, άλλοι αδύνατοι και ταλαιπωρημένοι, άλλοι παχύσαρκοι, όλα του Θεού τα πλάσματα διαβαίνουν τον οίκο Του απόψε. Κι εκείνο που κάνει εντύπωση περισσότερο είναι ότι όλοι τους έχουνε στόματα κλειστά. Λες και κάποιος τα έραψε με σύρμα, ποτέ να μην ανοίξουν, λες και τα χείλη τους είναι μια μολυβένια γραμμή οριζόντια που κάποιος χάραξε πάνω στα πρόσωπά τους. Λες και στη θέση τής έκφρασης και του χαμόγελου μπήκε ένα ζωγραφιστό μείον για τον καθένα τους. Κι όλοι τους κάπως έτσι, αφαιρέθηκαν.

Στην αρχή τής επίγειας αυτής συγκέντρωσης βλέπεις παιδιά ρακένδυτα, σκελετωμένα, με τα οστά τους να εξέχουν από τις ωμοπλάτες. Στηρίζονται σε πόδια καχεκτικά, καθώς ο άνεμος διαπερνά τα σκισμένα τους ρούχα και τα μάτια τους έχουν πλημμυρίσει με κλάμματα, τόσο που φαίνονται από μακριά σαν μόνιμες λίμνες που θαρρείς ότι δεν στερεύουν ποτέ. Και στηρίζεται το ένα στους ώμους του άλλου γιατί δεν αντέχουν από την εξάντληση και διαρκώς λιποθυμάνε και πέφτουν κάτω. Μερικά έχουν μονίμως απλωμένα τα χέρια τους με τις παλάμες ανοιχτές και τεντώνουν τα δάκτυλα με τα αλλοιωμένα τους τα νύχια, ζητώντας διαρκώς να βρέξει μανούλα εξ ουρανού. Λέγεται ότι από την πολλή την πείνα τα στόματά τους δεν ανοίξανε ποτέ ξανά, γιατί κουράστηκαν και απογοητεύτηκαν να περιμένουν έτσι και να εκλιπαρούν για να ταΐσουν δίχως ανταπόκριση τα τρύπια τους στομάχια. Και γύρω τους οι μεγάλοι αρνούνται να τα δουν κατάματα, καθώς προσπαθούν να κρύψουν τους ιδρωμένους λαιμούς τους, ενώ στρέφουν το πρόσωπο σε άλλες κατευθύνσεις. Λες και για κάποιο λόγο ντρέπονται απόψε να αντικρίσουν αυτά τα ανορεκτικά παιδιά και με τύψεις πιάνουν τις μεγάλες κοιλιές τους, όπως οι εγκυμονούσες που προστατεύουν τα έμβρυα από ένστικτο. Μερικές θαρραλέες κοπέλες, πετάνε τα βιβλία τους στην άκρη και τρέχουν να τα πάρουν στην αγκαλιά τους και βγάζουν από τις τσέπες τους ψωμί και το τρίβουν πάνω στα χείλη τα παιδικά που εδώ και καιρό στεγνώσαν. Δασκάλες πρέπει να είναι. Κυρία, κυρία, πεθαίνω.

Παραδίπλα στέκονται στη σειρά μερικοί τύποι καλοντυμένοι, λες και πλυθήκαν με τα ακριβότερα αρώματα πριν από λίγα δευτερόλεπτα. Τα λαμπερά μανικετόκουμπα αστράφτουν μέσα στη δειλή σκοτεινιά του σούρουπου, καθώς με τα παλτά καλύπτουν διακριτικά τις χειροπέδες που ενώνουν τους καρπούς τους. Στο βλέμμα τους διακρίνεις μια αίσθηση υπεροχής, καθώς λοξοκοιτάνε με νεύματα υποτιμητικά το θέαμα γύρω. Λες και γεννήθηκαν για να βρίσκονται από όλους τους άλλους πιο ψηλά, λες και νιώθουν Θεοί στη θέση του Θεού και δεν μπορεί κανείς να τους πλησιάσει, αν εκείνοι δεν το θελήσουν. Λέγεται ότι τα στόματά τους είναι έτσι κλειστά, μπουκωμένα με κέρματα, τόσα πολλά που πεισματικά δεν θέλουν να τα ανοίξουν μήπως και ξεχυθεί ο πλούτος όλος προς τη γη και τους τον πάρουν άλλοι, κατώτεροι από δαύτους. Στιγμές-στιγμές κάνουν να λυγίσουν αλλά καταφέρνουν και συγκρατούν τα συναισθήματά τους και παραμένουν έτσι αγέρωχα άτεγκτοι, στο ύψος της αλαζονείας τους. Τι κι αν χιλιάδες άλλοι δείχνουν προς το μέρος τους και τους λιθοβολούνε και ορμάνε για να τους λιντσάρουν, ετούτοι εδώ νιώθουν του γένους επαναστάτες και δεν καταλαβαίνουν από ενοχές και μεταμέλεια. Έμαθαν να ζουν έτσι άλλωστε και δεν έβγαλαν ποτέ τους τσιμουδιά για όσα αμαρτήματα πράξανε και όσα είδανε να πράττονται από άλλους. Και περιμένουν από το Θεό να ραντίσει την καλοχτενισμένη κώμη τους με άγιο μύρο για να τελειώσουν όλα με χάρη και χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Μεταξύ κατεργαρέων, η άφεση.

Οι περισσότεροι όμως απόψε είναι άνθρωποι κοινοί, ντυμένοι με όλων των ειδών τα καθημερινά τα χρώματα. Είναι μανάδες που πετάνε τις ποδιές ψηλά και ψάχνουν απεγνωσμένα τα παιδιά τους μέσα στο πλήθος, γιατί τα έχουν από καιρό χάσει στην ξενιτιά και τα παιδιά μεγάλωσαν και δεν είναι σίγουρες αν θα τα αναγνωρίσουν, καθώς τα χρόνια περάσαν. Είναι εργάτες με φόρμες λερωμένες, γεμάτες γράσο και πετρέλαιο και με πλάτες ηλιοκαμμένες που πάνω τους βλέπεις σημάδια από χιλιάδες κεραμύδια. Είναι νέοι με σκισμένες τσάντες στους ώμους και πολύχρωμα κινητά τηλέφωνα στα χέρια. Είναι καλοξυρισμένοι τριαντάρηδες με ιδρωμένα πουκάμισα που έχουν λύσει τις γραβάτες για να μην τους σφίγγουν την ανάσα. Είναι παππούδες με τα μπαστουνάκια και τα γιακαδάκια σηκωμένα και τις τραγιάσκες να ανεβοκατεβαίνουν στα ταλαιπωρημένα μέτωπά τους. Είναι γιαγιάδες που έχουν κρύψει στις μασχάλες τους ξεθωριασμένα παραμύθια και βελόνες για το πλέξιμο και συνταγές για σπιτίσια φαγητά. Όλοι τους λέγεται ότι αφέθηκαν στις μικρές τους τις ζωούλες, χωρίς να διεκδικήσουν ποτέ περισσότερα για τον εαυτό τους και τους άλλους. Μείνανε με κλειστά τα στόματα και δεν μιλάγανε και δεν φωνάζανε και δεν διαμαρτυρήθηκαν όταν έπρεπε και δεν απαίτησαν και δεν ούρλιαξαν προς τις κυβερνήσεις και έμειναν για χρόνους έτσι, χωρίς να ξεστομίσουν ούτε μια κουβέντα. Μέχρι που βουβάθηκαν για πάντα, αναπολώντας τις λέξεις στα χείλη του γκρεμού. Άκρα του κόσμου, σιωπή.

Θου, κύριε, φυλακήν τω στόματί μου. Είναι λες και ετούτο το αποκαρδιωτικό θέαμα των κλειστών στομάτων να οφείλεται σε κάποια δοκιμασία που προόριζε ο Παντοδύναμος για τους πιστούς Του. Λες και έπρεπε να επιβληθεί ο νόμος της σιωπής μια και καλή προτού ειπωθεί με σιγουριά και πάλι η πρώτη νέα λέξη. Λες και για τιμωρία κατάπιαν τη γλώσσα τους αυτοί που κάποτε μονίμως φλυαρούσαν. Η νύχτα κάλυψε την πλάση και τα μουγκά τούτα πλάσματα γονάτισαν καρτερικά, σκύβοντας το κεφάλι, περιμένοντας μια κάποια εξήγηση, μια παραβολή που θα τους καταλαγιάσει τον πόνο και θα δώσει την απάντηση στο γιατί βρεθήκαμε απόψε εδώ, λίγο πριν το τέλος. Περιμένουν όλοι, θύματα και δράστες, προνομιούχοι και περιθωριοποιημένοι, δούλοι και αφεντικά, άρχοντες και εξουσιασμένοι, αθώοι και παρεξηγημένοι, ν’ ακούσουν από τον επουράνιο Θεό μια φράση κατανυκτική που θα περιγράφει τις αιτίες για την πτώση του ανθρώπου. Αγωνιούν μήπως και την τελευταία έστω στιγμή αλλάξει η ροή των γεγονότων και ο Θεός μετανιώσει και πει ότι ο κόσμος δεν θα τελειώσει ακόμα και ότι όλα ήταν ένα πείραμα για να δει τις αντοχές μας και ότι θα έχουμε πολλές νέες ευκαιρίες για να πράξουμε αυτό που στη ζωή μας θεωρείται δίκαιο και ηθικό και ότι ποτέ ξανά δεν θα πρέπει να μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα και τα στόματα κλειστά και δεν θα περιμένουμε να λύνονται πάντα τα μαρτύρια του κόσμου με ένα θαύμα. Και, ω, του θαύματος.

Έμεινε βουβός κι αυτός ο ίδιος ο Θεός. 


Πάνος Μουχτερός





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ ΜΠΑΓΑΣΑΣ.



Ένας αντισυμβατικός «μπαγάσας»«Ονομάζομαι Νικόλας Άσιμος. Ουχί Νίκος ουδέ Νικόλαος. Νικόλας και το "Άσιμος" με γιώτα. Ουχί Ασίμος, ουδεμίαν σχέσιν έχω με τον Ισαάκ Ασίμωφ. Τώρα θα μου πεις, γιατί το "Άσιμος" με γιώτα. Γιατί, όταν λέμε "ο τάδε είναι άσημος τραγουδιστής", η λέξη "άσημος" παίζει το ρόλο επιθετικού προσδιορισμού στη λέξη "τραγουδιστής" και γράφεται με ήτα. Ενώ το "Άσιμος" είναι όνομα ή καλύτερα επώνυμο και ουχί επιθετικός προσδιορισμός του εαυτού μου».

«Νικόλας Άσιμος», αυτό ήταν το όνομα που επέλεξε ο Νικόλαος Ασημόπουλος στα 18 του χρόνια. 

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Αυγούστου 1949 και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Από τα σχολικά του χρόνια έδειξε ότι πρόκειται για ένα παιδί με ιδιαίτερες ανησυχίες που συχνά προκαλούσε τις έντονες αντιδράσεις των καθηγητών του. Η ισχυρή προσωπικότητά του και το ξεχωριστό ταλέντο του τον αναδεικνύουν σε «μπροστάρη» των διαφόρων μαθητικών εκδηλώσεων.

Το 1967, η Ελλάδα μπαίνει στο γύψο και ο Άσιμος μπαίνει στη Φιλοσοφική Θεσσαλονίκης, στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών. Εκεί εφευρίσκει και το όνομά του. Σε ένα κείμενο που έστειλε σε τοπική εφημερίδα της Θεσσαλονίκης –επιθυμία του ήταν να γίνει δημοσιογράφος- υπογράφει για πρώτη φορά με το ψευδώνυμο Άσιμος, το οποίο στη συνέχεια καθιέρωσε ως επίσημο όνομά του.

Την κιθάρα την είχε πάντα πάνω του, όμως ποτέ δεν την διδάχτηκε. Μόνος του έμαθε, όσα έμαθε, έξω από καλούπια και κανόνες. Η αντισυμβατική-αντικαθεστωτική συμπεριφορά του, τον έφερε αρκετές φορές στα κελιά της ασφάλειας Θεσσαλονίκης, επί δικτατορίας. Πώς να υποταχθεί όμως ένας «εκ φύσεως ανυπόταχτος»; Η σύγκρουση με την κοινωνία του, σε κάθε περίοδο, αποτελούσε κομμάτι της ζωής του, ίσως και τη ζωή του ολόκληρη.

Το 1973 αποφασίζει να κατέβει στην Αθήνα. Οι συνεργασίες με διάφορους καλλιτέχνες στα μαγαζιά της Πλάκας, τον κάνουν, όπως ο ίδιος γράφει στο βιβλίο του «αναζητώντας κροκανθρώπους», έναν «άγνωστο – ευρύτατα γνωστό». Ωστόσο συχνά αυτές οι συνεργασίες, λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του, διαλύονται. Μαζί με ομάδα καλλιτεχνών δημιουργούν το πρώτο «Μουσικό Καφενείο», ένα θίασο μουσικών. Ο ίδιος έκανε και κάποια περάσματα σε ταινίες της εποχής.

Οι δρόμοι του κέντρου έγιναν το υπαίθριο θέατρό του όπου καθημερινά έδινε μουσικές παραστάσεις για τους περαστικούς, ενώ με το συγκρότημα «Exarchia Square Band» πραγματοποιήσε αρκετές συναυλίες με έντονο το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο. Τα τραγούδια του τα ηχογραφούσε μόνος του ή σε στούντιο φίλων, χωρίς δισκογραφικές και μάνατζερ, διαφημίσεις και παραγωγούς.

Μόνος του πουλούσε τις κασέτες του, στα στενά της Αθήνας. Λίγο αργότερα άνοιξε και ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στη Καλλιδρομίου. Στο «χώρο προετοιμασίας», όπως τον αποκαλούσε ο ίδιος, μπορούσες να βρεις όλη του την περιουσία, τις οκτώ κασέτες του, τα χειρόγραφά του και ότι αντικείμενο φάνταζε για τον ίδιο σημαντικό.




Για χρήματα ούτε κουβέντα του αρκούσαν τα λίγα και οι ιδέες του. Αρνήθηκε ότι ήταν κοινωνικά συμβατό. Μοναδική απόγονός του είναι η Λίλιαν, καρπός μίας ελεύθερης σχέσης. Όσο αντιδρούσε τόσο η κοινωνία τον περιθωριοποιούσε και το αντίστροφο. Το 1987 θα δεχτεί ένα από τα τελευταία χτυπήματα. Ο Άσιμος οδηγείται στον Κορυδαλλό με την κατηγορία του βιασμού μίας πρώην ερωτικής συντρόφου του.

Η κατηγορία τον αποτελείωσε. Σταδιακά αγγίζει τα όρια της τρέλας, απομονώνεται και γίνεται επιθετικός. Λίγο καιρό αργότερα, στις 17 Μαρτίου του 1988 εκεί στο «χώρο προετοιμασίας», Καλιδρομίου 55, αποφασίζει το «φευγιό» του και δίνει τέλος στη ζωή του. Κυνηγήθηκε πολύ άλλωστε και ας ήταν μόλις 39 χρόνων… τόσο άντεξε.

Την επόμενη μέρα, στο νεκροταφείο στη Νέα Σμύρνη, θα ακουστεί από στόματα φίλων του, «Λέγανε ότι ήσουν απροσάρμοστος, μα εμείς ξέραμε ότι ήσουν ευαίσθητος...Νικόλα, γεια σου, σ' αγαπάμε...». Στο μαγαζάκι βρέθηκαν έξι χειρόγραφα κείμενα, στα οποία αναφέρονταν οι λόγοι της αυτοκτονίας και μία εντολή… «Θάψτε με κάπου αν γίνεται ήσυχα ή καλύτερα κάψτε με και σκορπίστε με».

Δισκογραφία:

Νικόλας Άσιμος - "Ο Μηχανισμός - Ο Ρωμιός" Δίσκος 45 στροφών που λογοκρίθηκε Κυκλοφορία δίσκου: Μάιος 1975 Λύρα/Zodiac

Νικόλας Άσιμος - "Ο Ξαναπές" Δίσκος 33 στροφών. Συμμετέχουν, η Χάρις Αλεξίου, ο Β. Παπακωνσταντίνου και η Αθηναϊκή Κομπανία Κυκλοφορία δίσκου: Νοέμβριος 1982 Μίνως

Τα περισσότερα τραγούδια βρίσκονται στις «παράνομες κασέτες». Μέρος του μουσικού θησαυρού του Άσιμου έχει φέρει στην επιφάνεια ο Β.Παπακωνσταντίνου μέσα από προσωπικούς δίσκους αλλά και δύο μεταθανάτιους δίσκους του Άσιμου. Ωστόσο στα τραγούδια των δύο μεταθανάτιων δίσκων υπάρχει μία ωραιοποίηση και σε ορισμένες περιπτώσεις καλοπροαίρετη παραποίηση. Για παράδειγμα ο «Μπαγάσας», που ενώ στην αρχική του ηχογράφηση (Παράνομη κασέτα Νο 000008 "Στο Φανάρι του Διογένη") τον τραγουδούσαν ως ντουέτο ο Νικόλας κα η Σωτηρία Λεονάρδου, στον δίσκο εμφανίστηκε μόνο η φωνή του Άσιμου.






ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com

ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ.


altΤου Γιώργου Θεοχάρη
Κατάνυξη, δέος, αδιάλειπτη προσευχή στον Άθωνα
Προσευχόμενοι στο κελί τους,  με σκληρή νηστεία και συμμετέχοντας στις πολύωρες Ιερές Ακολουθίες  των Ιερών Μονών Σκητών και πεντακοσίων κελιών, καλυβών και  ησυχαστηρίων , θα υποδεχτούν οι Αγιορείτες πατέρες τη μεγάλη Σαρακοστή. Το τυπικό αυτό άλλωστε ακολουθούν εδώ και δέκα αιώνες.
Οι περισσότεροι μοναχοί απέχουν από τα πάντα, μέχρι και το νερό και τηρούν πλήρη ασιτία, μέχρι την Τετάρτη το μεσημέρι.Άλλοι πάλι, ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός,  τρέφονται με λίγο παξιμάδι και  ξηρά φρούτα.
 Ενώ μέχρι το απόγευμα της Καθαράς Δευτέρας δεν επιτρέπεται ούτε το νερό, σύμφωνα με πληροφορίες του ''Αγιορείτικου Βήματος''.
Εν τω μεταξύ μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη  το μεσημέρι οι αγιορείτες δεν θα απαντούν ούτε στα τηλέφωνα.
Την μεγαλή Σαρακοστη στο 'Αγιο Ορος καθόλη την εβδομάδα από Δευτερα εως Παρασκευή γίνεται μία τράπεζα την ημέρα με τροφή χωρίς λάδι περί της τρεις το μεσημέρι. Μόνο Σαββατο και Κυριακή επιτρέπεται η τροφή με λάδι και λίγο κρασί.

Το τυπικό της μεγάλης σαρακοστής επιβάλλει μεγαλύτερη νηστεία , πολλές μετάνοιες και περισσότερη προσευχή είτε στο Ναό είτε στο κελί. Σχεδόν  οκτώ με δέκα  ώρες το 24ωρο βρίσκονται στην εκκλησία. Αποφεύγονται πολλές συνομιλίες και επικοινωνίες.
Αυτή η συστηματική άσκηση κατά τη μεγάλη Σαρακοστή, σύμφωνα με τους πατέρες της εκκλησίας, και ειδικότερα τον Άγιο Χρυσόστομο,  προκαλεί στους δαίμονες μεγάλο φθόνο με αποτέλεσμα  οι μοναχοί να υπομένουν πολλούς και μεγάλους πειρασμούς.
Τα αποτελέσματα της νηστείας δίδουν στον κάθε αγωνιζόμενο πιστό την ευκαιρία να μειώσει τα πάθη και να ελκύσει ως εκ τούτου τη χάρη και την ευλογία του Θεού.




ΠΗΓΗ...http://www.agioritikovima.gr

ΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΑΝ!


ΒΙΝΤΕΟ-Το ντόμινο του μπάρμαν
Εκατό «υποβρύχια» στήνονται στο μπαρ για να δημιουργήσουν ένα εντυπωσιακό ντόμινο.
Ο μπάρμαν ρίχνει το πρώτο σφηνάκι και τα υπόλοιπα είναι θέμα… χρόνου και σωστής τοποθέτησης των ποτηριών. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα εκατό ιαπωνικά υποβρύχια, με μπίρα και σάκε, είναι έτοιμα για κατανάλωση.

Πηγή: perierga.gr

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΑΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.


Τα ήθη και έθιμα της Καθαράς Δευτέρας
Τα Κούλουμα μπορεί να έχουν ρίζες στην Αθήνα, ωστόσο οι εορτασμοί γίνονται σε όλη την Ελλάδα.
Ετυμολογικά για την λέξη «Κούλουμα» υπάρχουν πολλές εκδοχές ως προς την προέλευση και τη ερμηνεία. Ο πατέρας της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης, υποστηρίζει ότι η λέξη προέρχεται από το λατινικό «cuuiulus», που σημαίνει αφθονία, αλλά και τέλος. Τα κούλουμα εκφράζουν, δηλαδή, τον επίλογο της Αποκριάς και παράλληλα την έναρξη της περιόδου της Σαρακοστής (σαράντα ημέρες για το Πάσχα).
Μια άλλη εξίσου πιθανή θεωρία θέλει τα κούλουμα να προέρχονται από την, επίσης λατινική, λέξη «columna» –που σημαίνει κίονας, κολώνα– κι αυτό γιατί οι Αθηναίοι συνήθιζαν να γιορτάζουν την Καθαρή Δευτέρα στις «κολώνες», δηλαδή στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, χωρίς φυσικά να ξεχνούν να πάρουν μαζί τους το χάρτινο σύνεργο του υπαίθριου παιχνιδιού, που τελικά επικράτησε ως έθιμο.
Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι από τον χριστιανικό λαό και σημαίνει πνευματική και σωματική “κάθαρση”. Επίσης, μια άλλη εκδοχή είναι πως ονομάστηκε έτσι επειδή οι νοικοκυρές καθάριζαν τα σκεύη τους όλη μέρα από το φαγοπότι της αποκριάς.

Έθιμα της Καθαρής Δευτέρας σε όλη την Ελλάδα

Βόνιτσα: Το έθιμο του «Αχυρένιου Γληγοράκη»

Ο Γληγοράκης λέγεται ότι ήταν ψαράς και απαρνήθηκε τη θάλασσα ψάχνοντας τη μοίρα του στη στεριά. Οι σημερινοί ψαράδες της Βόνιτσας καταδικάζουν αυτήν του την πράξη και κάθε τέτοια μέρα τον τιμωρούν. Φτιάχνοντας λοιπόν έναν αχυρένιο ψαρά, τον δένουν σ’ ένα γάιδαρο και τον γυρνούν σε όλο το χωριό. Όσο περνά η μέρα στήνουν μεγάλο γλέντι με τραγούδι και χορό και στη συνέχεια ρίχνουν τον καημένο τον Γληγοράκη σε μια βάρκα που φλέγεται στ’ ανοιχτά.

Ο «Βλάχικος Γάμος» της Θήβας

Το έθιμο αυτό χρονολογείται από το 1830 και έχει να κάνει με τα προξενιά που γίνονταν τότε. Σήμερα πραγματοποιείται παραδοσιακά με το ξύρισμα του γαμπρού και το στόλισμα της νύφης η οποία στην πραγματικότητα είναι άνδρας! Παράλληλα όλοι οι παρευρισκόμενοι γιορτάζουν τα Κούλουμα με σατιρικά τραγούδια και πολύ χορό.

Το έθιμο του «Αγά» στα Μεστά της Χίου

Το έθιμο του Αγά έχει ρίζες από την Τουρκοκρατία και μέχρι σήμερα είναι το ίδιο διασκεδαστικό την ημέρα της Καθαρής Δευτέρας. Ο Αγάς εισβάλει στο χωριό με τη συνοδεία του και παίρνει θέση στην κεντρική πλατεία. Εκεί μαζεύεται ο κόσμος όπου “δικάζεται” για διάφορα παραπτώματα που του καταλογίζονται και πληρώνει το ανάλογο πρόστιμο! Από αυτή τη διαδικασία δε γλιτώνει κανείς από τους παρευρισκόμενους. Τα χρήματα που μαζεύονται από τα υποτιθέμενα πρόστιμα καταλήγουν στο ταμείο του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού. Ένα πρωτότυπο έθιμο με πολύ χιούμορ και κοινωφελές έργο παράλληλα.

Τα Κούλουμα στη Βόρεια Ελλάδα

Ξάνθη

Στη Σταυρούπολη της Ξάνθης, θα τελεστεί και φέτος, στις 12 το μεσημέρι, το έθιμο της καμήλας, στην κεντρική πλατεία του οικισμού. Κατά την τέλεση του δρώμενου, συμμετέχουν οι κάτοικοι, μαζί με τους επισκέπτες, μεταμφιεσμένοι κάνοντας διάφορους ήχους και μουτζουρώνοντας ο ένας τον άλλο, σε μια παρέλαση χρωμάτων και χαράς, με οδηγό ένα ομοίωμα καμήλας κι έναν ενήλικο να παριστάνει τον καμηλιέρη Άραβα.
Στο τέλος της πομπής μοιράζονται στους παρευρισκόμενους δωρεάν νηστίσιμα εδέσματα και άφθονο κρασί. Από τις 9 το πρωί, στα δημοτικά διαμερίσματα Γαλάνης, Ολβίου, Αβάτου, Ερασμίου και Μαγγάνων, του δήμου Τοπείρου Ξάνθης, μετά την παρέλαση των καρναβαλιστών, θα προσφερθεί η παραδοσιακή φασολάδα, μαγειρεμένη σε τεράστια καζάνια από τις γυναίκες των οικισμών και χειροποίητη λαγάνα σε παραδοσιακούς, υπαίθριους φούρνους.
Μία ώρα αργότερα, στην κεντρική πλατεία Λεύκης Ξάνθης θα στηθεί ένα παραδοσιακό γλέντι με νόστιμη φασολάδα, ρεβιθάδα και άλλα εκλεκτά νηστίσιμα εδέσματα. Στα ‘Αβδηρα της Ξάνθης θα ζωντανέψουν, στις 11:30 το πρωί, παραδοσιακά έθιμα- “γάμοι”, “μουντζούρηδες “- ενώ θα παρουσιαστούν σατιρικά θέματα. Μετά το τέλος της παρέλασης, το κοινό θα μπορεί να απολαύσει νηστίσιμα εδέσματα, που θα προσφέρονται στα στέκια των Θρακιωτών, Ποντίων, Σαρακατσάνων και Μικρασιατών, με ανάλογη μουσική.

Δράμα 

Στις 3 το μεσημέρι, στο δημοτικό διαμέρισμα Χωριστής του δήμου Καλαμπακίου Δράμας, διοργανώνεται μεγάλη καρναβαλική παρέλαση. Το σύνθημα της φετινής παρέλασης είναι: “Να μην λείπει κανείς (εκτός από την κρίση)”.

Νάουσα

Στην πόλη της Νάουσας και την Καθαρά Δευτέρα θα κυκλοφορούν ελεύθερα τα μπουλούκια χωρίς το προσωπείο, παρασύροντας τους επισκέπτες σε ένα ξέφρενο γλέντι. Ωστόσο, σε γύρω περιοχές του δήμου Νάουσας (περιοχή “Ρουντίνα”, Ανθέμια, περιοχή “Ροδινα” Αγγελοχωρίου, πλατεία Καρατάσου και Γιαννακοχώρι) θα στηθούν από τις 10 το πρωί ένα σωρό εκδηλώσεις όπου κάτοικοι και επισκέπτες θα μπορούν να πετάξουν χαρταετούς και να απολαύσουν τα τοπικά εδέσματα.

Κοζάνη

Στην Κοζάνη, ο δήμος θα προσφέρει νηστίσιμα εδέσματα και χαρταετούς στο πάρκο Αγ.Δημητρίου από τις 3 το μεσημέρι, ενώ στα Γρεβενά στις 11 το πρωί θα γιορτάσουν οι κάτοικοι και οι επισκέπτες τα κούλουμα στην πλατεία Ελευθερίας με χάλκινους ήχους.

Θεσσαλονίκη

Στην κεντρική πλατεία του Σοχού, στο νομό Θεσσαλονίκης, από το πρωί της Καθαράς Δευτέρας θα ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις. Την αρχή θα κάνουν τα μουσικοχορευτικά συγκροτήματα, ενώ στις 2 το μεσημέρι θα εμφανιστούν οι “Κουδουνοφόροι” για να ξεσηκώσουν τους επισκέπτες.

Πιερία

Στη Λεπτοκαρυά του νομού Πιερίας, από τις 10:30 το πρωί, θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις για τα Κούλουμα, ενώ στις 3 το μεσημέρι θα γίνει η παρέλαση των καρναβαλιστών. Σαρακοστιανά εδέσματα θα μοιραστούν, επίσης, στον Πλαταμώνα, το Λιτόχωρο, τη Σκοτίνα, τον Παντελεήμονα και τους Πόρους του νομού Πιερίας, ενώ για τις 6 το απόγευμα, στην πλατεία του Δίου, έχει προγραμματιστεί διαγωνισμός αερόστατου.

Πέλλα

Στην πόλη της Σκύδρας, στην Πέλλα, από τις 10:30 το πρωί στην πλατεία Δημοκρατίας, ο δήμος θα μοιράσει φασολάδα, λαγάνα, άφθονο κρασί στους επισκέπτες, οι οποίοι θα χορέψουν με μουσική από τα τοπικά συγκροτήματα.

Θάσος 

Στην Παναγιά Θάσου διοργανώνονται λαογραφικές και διονυσιακές εκδηλώσεις. Οι κάτοικοι τιμούν τον αρχαίο θεό Διόνυσο, με ποικίλες εκδηλώσεις, παρέλαση αρμάτων, παραδοσιακούς χορούς και τραγούδια.

Πηγή: star.gr

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΧΑΡΤΑΕΤΟΥ.

Προσοχή στο πέταγμα του χαρταετού!

Τι συμβουλεύει η ΔΕΗ

Ιδιαίτερη προσοχή στο πέταγμα του σήμερα συνιστά ο Διαχειριστής του Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ).

Καλεί τους πολίτες να μην πετούν τον χαρταετό κοντά σε ηλεκτρικά σύρματα, καθώς υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να υποστούν ηλεκτροπληξία, αλλά και να σημειωθεί διακοπή της παροχής ρεύματος στη γύρω περιοχή.

Όπως επισημαίνει ο ΔΕΔΔΗΕ, αν ο χαρταετός μπλεχτεί στα σύρματα, τότε:

- Μην επιχειρήσετε να τον απελευθερώσετε τραβώντας τον σπάγκο ή χρησιμοποιώντας άλλα αντικείμενα, ακόμη και ξύλινα.

- Μην προσπαθήσετε να αναρριχηθείτε πάνω στους πύργους ή σε στύλους ηλεκτροφωτισμού, ούτε και σε σημεία που βρίσκονται κοντά σε ηλεκτροφόρα σύρματα.

Σε κάθε περίπτωση που θα χρειαστείτε βοήθεια, ειδοποιείστε τις βλάβες του ΔΕΔΔΗΕ ή επικοινωνήστε με το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής.

Για την ταχεία αποκατάσταση τυχόν βλαβών από το πέταγμα των χαρταετών, ο ΔΕΔΔΗΕ θα έχει σε ετοιμότητα συνεργεία σε όλη τη χώρα.



ΠΗΓΗ...http://www.newsbeast.gr

ΟΙ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ. ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ.


Λίγα 24ωρα έμειναν πριν αρχίσει η αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή, κατά πως λέγεται το διάστημα από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο. Στη σημερινή καταναλωτική κοινωνία, σε πολλούς αυτό που μένει είναι μόνο η πρώτη μέρα της νηστείας και η σύνδεσή της με την αλόγιστη κατανάλωση των λεγόμενων νηστίσιμων, δηλαδή όσων δεν έχουν αίμα τροφών. Οι έμποροι λοιπόν, στην προσπάθεια εύκολου και γρήγορου κέρδους εφοδιάζουν την αγορά με τα σχετικά τρόφιμα, αλλά όχι πάντα τηρώντας τις προδιαγραφές προέλευσης, συντήρησης ή μαγειρέματος. Αποτέλεσμα, τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων να γεμίζουν από περιστατικά τροφικής δηλητηρίασης τα οποία, σε λίγες ευτυχώς περιπτώσεις, χρειάζονται και νοσηλεία.
Του παθολόγου Ηλία Σιακαβέλλα  

Θα προσπαθήσω λοιπόν, να δώσω συνοπτικώς και κατανοητώς ορισμένες οδηγίες ή συμβουλές σχετικά με το πώς μπορείτε να αποφύγετε να βρεθείτε σε παρόμοια δύσκολη θέση και να σας μείνουν μόνο ευχάριστες αναμνήσεις από την Καθαρά Δευτέρα.
Οι περισσότεροι έχουμε δει το φαινόμενο από νωρίς το πρωί οι κεντρικοί φούρνοι να έχουν ουρά ατόμων για να προμηθευτούν το ιδιαίτερο ψωμί της ημέρας, τη λαγάνα. Είναι γνωστό ότι δεν φτιάχνεται με μαγιά ή προζύμι ή άλλες διογκωτικές ύλες και γι’αυτό το πάχος της είναι πολύ μικρό. Συχνά, από τη βιασύνη τους οι έμποροι για να προλάβουν τη ζήτηση την αφήνουν λίγο άψητη, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στο στομάχι. Αγοράζουμε λοιπόν από μικρότερους φούρνους και διαλέγουμε την πιο ξεροψημμένη. Ακόμη καλύτερα, τη φτιάχνετε οι ίδιοι μιας και είναι εξαιρετικά εύκολο.
Δεύτερο χαρακτηριστικό έδεσμα της ημέρας, ο ταραμάς. Πρόκειται για τα αυγά του ψαριού κυπρίνος. Κανονικά το χρώμα του είναι άσπρο, ενώ με την προσθήκη τεχνητών χρωστικών ουσιών γίνεται ροζ. Άρα, προτιμάτε τον λευκό, αλλά να γνωρίζετε ότι πουλιέται ακριβότερα. Πριν τον αγοράσετε, ζητείστε να σας βάλουν σ’ ένα χαρτί ένα κουταλάκι του γλυκού, για να τον μυρίσετε και να τον δοκιμάσετε.
Αν μυρίζει άσχημα ή έχει ξινή γεύση, αλλάξτε μπακάλικο. Κυκλοφορεί και με την ένδειξη ταραμοπολτός, αλλά μην τον προτιμήσετε διότι έχει ανακατευτεί με πολλές αμυλούχες ουσίες. Ο ταραμάς είτε σκέτος είτε με την μορφή της ταραμοσαλάτας που είναι μείγμα ταραμά με ελαιόλαδο, ξερό ψωμί, κρεμμύδι και λεμόνι, δεν πρέπει να καταναλώνεται σε μεγάλη ποσότητα διότι είναι εξαιρετικώς δύσπεπτος αφού είναι τόσο λιπαρός, ενώ παράλληλα ανεβάζει και την αρτηριακή πίεση όσων έχουν ανάλογο πρόβλημα λόγω του ότι τα αυγά κυπρίνου από τα οποία παράγεται συντηρούνται σε αλάτι.
Τα δύσκολα αρχίζουν όταν πρέπει να διαλέξετε τα θαλασσινά που θα φάτε. Το χταπόδι χρειάζεται ψάξιμο. Υποδεέστερα είδη και άρα φθηνότερα με τα οποία συχνά ξεγελούν τον καταναλωτή, είναι το μοσχοχτάποδο (που ξεχωρίζει από τα πιο κοντά του πλοκάμια και το βάρος του, συνήθως δεν ξεπερνάει το 1 κιλό) και η μελιδόνα (με τα πολύ μακριά και αδύναμα πλοκάμια καθένα από τα οποία έχει μια σειρά μόνο βεντούζες σε κάθε πλοκάμι).
Τα φρέσκα χταπόδια έχουν ωραίο, σκληρό, στιλπνό και υγρό δέρμα, γυαλιστερά μάτια και η μυρωδιά τους είναι ευχάριστη. Στα μπαγιάτικα με ελαφρό τράβηγμα τα πλοκάμια κόβονται εύκολα. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στο ψήσιμο για να γίνουν μαλακά, αλλιώς δεν θα μασιώνται καλά και θα φέρουν μεγάλη δυσπεψία. Επειδή είναι πλούσιο σε χοληστερόλη, μην το παρακάνετε στη κατανάλωσή του.
Γνωστό κι αγαπητό φαγητό του ελληνικού καλοκαιριού, τα καλαμαράκια. Κυκλοφορούν και «μαϊμούδες». Το αληθινό καλαμάρι έχει χρώμα λευκό που ροδίζει, δεν έχει πλευρικά πτερύγια ούτε κηλίδες. Τα πτερύγια πιάνουν τα 2/3 του σώματος, το οποίο είναι κυλινδρικό.
Σωσίες του καλαμαριού είναι τα θράψαλα. Ανήκουν στην ίδια οικογένεια, αλλά σίγουρα είναι κατά πολύ διαφορετικά. Το χρώμα τους διαφέρει κατά πολύ από το καλαμάρι κι είναι καφετί. Κύριο χαρακτηριστικό τους, είναι τα πτερύγια που είναι πιο τριγωνικά και μικρότερα. Το μέγεθός τους είναι μεγαλύτερο από αυτό του καλαμαριού και, φυσικά, δεν έχουν τη νοστιμιά του. Σε κάθε περίπτωση προτιμείστε τα κατεψυγμένα διότι οι περισσότερες τροφικές δηλητηριάσεις εκείνη την ημέρα οφείλονται σε αυτά και στα οστρακοειδή, αφού είναι εξαιρετικά ευπαθή στις θερμοκρασίες του περιβάλλοντος και η πορεία από τη βάρκα έως τον πάγκο του ιχθυοπωλείου είναι …άγνωστη.
Οι συσκευασίες των κατεψυγμένων να μην έχουν παραμορφώσεις, ενώ όταν τα ξεπαγώσετε δεν πρέπει να έχουν δυσάρεστη μυρωδιά. Αν πρόκειται να τα γευτείτε τηγανητά, αφήστε τα μετά σε χαρτί κουζίνας να στραγγίξουν από το λάδι. Θυμηθείτε ότι τα τηγανητά δεν είναι για χόρταση καθώς βαραίνουν το στομάχι κι έχουν και μεγάλη θερμιδική αξία. Προτιμείστε να τα γευτείτε ψητά στη σχάρα, που είναι πιο εύπεπτα και πιο διαιτητικά.
Απαράβατος κανόνας κατανάλωσης των οστρακοειδών: να είναι καλά κλεισμένα! Μύδια, στρείδια, αχινοί, κυδώνια, γυαλιστερές πρέπει να έχουν τη μυρωδιά του ιωδίου της θάλασσας. Πιάστε 2-3 στα χέρια σας πριν τα αγοράσετε και κτυπείστε το όστρακο. Ο ήχος πρέπει να είναι υπόκωφος, σημάδι ότι μέσα υπάρχει σάρκα και νερό. Αποφύγετε να φάτε όσα δεν ανοίξουν με το ψήσιμο (ή βράσιμο ή μαγείρεμα στον ατμό). Συγκρατείστε ότι αλλοιώνονται πολύ εύκολα διότι έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νερό.
Γαρίδες, καραβίδες, καβούρια, αστακοί ανήκουν στην κατηγορία «μαλακόστρακα». Είναι τα πιο ευαίσθητα στη συντήρησή τους απ’ όλα τα θαλασσινά. Τα φρέσκα πρέπει να έχουν ζωηρό χρώμα, γυαλιστερά κι ελαφρώς «πεταχτά» μάτια και όταν τα πιέσετε λίγο, το σώμα τους να επανέρχεται και να μην μένει βαθούλωμα από το δάχτυλό σας. Αν δεν ξέρετε, προτιμείστε τα κατεψυγμένα. Θυμηθείτε πάντως, ότι είναι κι αυτά πλουσιότατα σε χοληστερόλη.
Δύο είναι τα προτιμώμενα σαλατικά της ημέρας: τα τουρσιά που είναι λαχανικά διατηρημένα σε λάδι, ξύδι και άλμη και οι ελιές. Δεν κινδυνεύετε από τροφική δηλητηρίαση εξαιτίας αλλοίωσής τους, αλλά αποφύγετέ τα αν έχετε ευαίσθητο στομάχι ή ευερέθιστο έντερο διότι δημιουργούν έντονο μετεωρισμό (=φούσκωμα).
Οι ελιές είναι θρεπτικές και χρειάζονται μόνο καλό πλύσιμο πριν καταναλωθούν. Να τις μασάτε καλά κι όχι πολλές διότι κάνουν δυσπεψία.
Και φυσικά για το επιδόρπιο, χαλβάς. Κατασκευάζεται από ταχίνι που κι αυτό με τη σειρά του αποτελείται από πολτοποιημένους σπόρους σησαμιού. Δυστυχώς, στο χαλβά μπαίνει (για άγνωστους σε μένα λόγους) πάρα πολλή ζάχαρη κι έτσι ενώ το ταχίνι είναι εξαιρετικώς υγιεινό αφού περιέχει πολλές βιταμίνες κι αμινοξέα, γίνεται εξαιρετικώς παχυντικό στην «έκδοση» του χαλβά. Προσοχή λοιπόν, οι έχοντες πρόβλημα βάρους.
Αν ξαφνικά μετά τα νηστίσιμα νιώσετε πόνο στην κοιλιά, επίμονο πονοκέφαλο, διάρροια, ναυτία, εμετούς ή ζάλη καλέστε αμέσως γιατρό. Όταν ο ασθενής κάνει εμετό, φροντίστε ώστε το κεφάλι του να είναι χαμηλότερα από το στήθος του για να μην πνιγεί. Προσέξτε αν και άλλα άτομα που συνέφαγαν με τον ασθενή παρουσιάζουν συγχρόνως τα ίδια συμπτώματα κι αν ναι, τότε είναι πολύ πιθανό να πρόκειται για τροφική δηλητηρίαση. Αποφύγετε να πάρετε αντιεμετικό ή αντιδιαρροϊκό φάρμακο.
Τις πρώτες ημέρες εκδήλωσης μιας τροφικής δηλητηρίασης συστήνονται μικρά και συχνά γεύματα, τα οποία να περιέχουν τρόφιμα τα οποία δεν ερεθίζουν στομάχι κι έντερο και δεν επιδεινώνουν τα συμπτώματα. Γι’ αυτό θα πρέπει να προτιμώνται τροφές εύπεπτες, χωρίς φυτικές ίνες. Τέτοιες τροφές είναι ο λαπάς, η πατάτα, ο φιδές, η φρυγανιά με λίγο τυρί άπαχο, οι σούπες με ρύζι, πουρές πατάτας (χωρίς λιπαρά και γάλα), ενώ αντιθέτως, θα πρέπει να αποφεύγονται για τις πρώτες ημέρες, αλλά και μέχρι την πλήρη ανάρρωση το γάλα, το γιαούρτι, τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα ωμά λαχανικά και τα φρέσκα φρούτα.
Αφού ο ασθενής ξεπεράσει τα πρώτα ένα με δύο 24ωρα μπορεί να καταναλώσει μπιφτέκι χωρίς καρυκεύματα, κοτόπουλο, ψάρι άπαχο και κρέας αλλά και τις σούπες τους χωρίς πολλά λαχανικά και μπαχαρικά μέχρι την πλήρη ανάρρωση. Όταν ο ασθενής νιώσει καλύτερα συστήνεται να προσθέσει στη διατροφή του τα βραστά λαχανικά (κολοκύθια, κλπ), κομπόστες φρούτων, και κάποια επεξεργασμένα δημητριακά μέχρις ότου θα είναι πια σε θέση να επανέλθει στην φυσιολογική, προ της δηλητηρίασης, διατροφή του.
Καλή Σαρακοστή!

Ηλίας Κ. Σιακαβέλλας
Παθολόγος 



ΠΗΓΗ...http://www.iatropedia.gr

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...