Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ.


Γιάννης Ρίτσος
Το σώμα και το αίμα
(Ακόμα μια δοκιμή για ένα ποίημα του Πολυτεχνείου)

ΙΙ
Ο ένας γράφει συνθήματα στους τοίχους ο άλλος
φωνάζει συνθήματα πάνω απ’ τους δρόμους ο τρίτος
φοράει το παράθυρο τραγουδάει ανοιχτός Ρωμιοσύνη Ρωμιοσύνη
τους τραυματίες τους κουβάλησαν στη βιβλιοθήκη
η μια παλάμη αμπελόφυλλου στο χτυπημένο γόνατο
αγάλματα λυπημένα μες στους καπνούς -πού τον ξεχάσατε τον
έρωτα
σπουδαστές οικοδόμοι κατάρες πλακάτ ζητωκραυγές σημαίες
έρωτας είναι τ’ όνειρο έρωτας είναι ο κόσμος
χαμηλωμένο κούτελο του ταύρου έρχονται κι άλλοι κι άλλοι
μικρά μεγάλα σκολιαρόπαιδα με μια φούχτα στραγάλια με τσάντες
δυο κόκκινα πουλιά σταυρωτά ζωγραφισμένα στα τετράδιά τους
οι νεόνυμφοι βγήκαν απ’ το φωτογραφείο δένουν τις άσπρες ταινίες
στο κιγκλίδωμα
τυφλοί λαχειοπώλες μια όρθια κιθάρα λαμπιόνια φαρμακείων
νυχτώνει η πολιτεία ηλεκτρικοί αριθμοί κλεισμένα θέατρα
κλεισμένα τα μικρά τεφτέρια τα υπόγεια ποιήματα τα τρύπια λουλούδια
η μυστική γεωγραφία ανεβαίνει βουβή πάνω απ’ τη νύχτα απ’ το
απόρθητο βάθος
απόψε είναι ο καιρός για όλα λέει
απόψε είναι η συνέχεια όλων λέει
αύριο για όλο τον άνθρωπο για όλο το μέλλον
έτσι είπε πάνω στη στέγη
κράταγε ένα μεγάλο αόρατο τιμόνι κι έστριβε την πολιτεία
κάτω απ την άσφαλτο ακουγόταν ο θόρυβος του κόσμου
ένα μαύρο σκυλί ένα καλάθι ένας μικρός καθρέφτης
δυο τεράστια παπούτσια του πικρού γελωτοποιού και το
σπασμένο ποτήρι
κι η μυρωδιά απ’ τη φουφού του καστανά μεγάλη σαν καράβι


Από τη σύνθεση Το σώμα και το αίμα (Κέδρος, 1977).

ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΑΣ ;


Κάποιες χάνονται, άλλες παραμένουν κι άλλες μεταμορφώνονται

Προσπαθήστε να θυμηθείτε τις πρώτες σας διακοπές ως παιδί. Μπορείτε να ανασύρετε από τη μνήμη σας το χρώμα του μαγιό που φορούσατε τότε, την υφή της άμμου στα πόδια και τα χέρια σας, ή τα συναισθήματα που νιώσατε όταν κολυμπήσατε για πρώτη φορά στη θάλασσα;

Οι πρώτες μας αναμνήσεις συνήθως «εμφανίζονται» μέσα στο μυαλό μας ως ξεθωριασμένες εικόνες και δεν έχουν καμία σχέση με τις σχεδόν «ολοζώντανες» μνήμες που έχουμε από το παρόν.

Με το χρόνο, οι αναμνήσεις όχι μόνο χάνουν τη ζωντάνια τους, αλλά μπορεί και να «παραμορφώνονται» καθώς οι πραγματικές μας εμπειρίες «μπλέκονται» με φανταστικές ιστορίες.

Η ικανότητα του εγκεφάλου να διατηρεί ή να αλλάζει τις αναμνήσεις μας εξαρτάται και επηρεάζεται από τις εμπειρίες μας. Ο σημερινός εαυτός μας «μορφοποιείται» όχι μόνο από την προσωπική μας πορεία μέχρι τώρα, αλλά και από τις «διανοητικές μας επισκέψεις» στο παρελθόν. Αυτό συμβαίνει όταν για παράδειγμα γελάτε σήμερα για ένα αστείο που είχατε ακούσει χτες, ή πριν από μερικές ημέρες, ή όταν θυμάστε κάποια ευχάριστη και αστεία στιγμή που είχε συμβεί πιο παλιά.

Αν κανείς «χάσει» αυτά τα κομμάτια του παρελθόντος του, χάνει κομμάτια της ταυτότητάς του.

Όμως που πάνε όλες αυτές οι αναμνήσεις;

Παρότι έχουν γίνει πολλές έρευνες πάνω στο θέμα, οι νευροεπιστήμονες δεν έχουν καταλήξει σε μία και μοναδική απάντηση, όπως αναφέρει σε άρθρο της στο Scientific American η Emilie Reas.

Μερικά από τα καλύτερα στοιχεία για το πώς ο εγκέφαλος επεξεργάζεται τις αναμνήσεις, έχουν προέλθει από ασθενείς που... δεν μπορούν να θυμηθούν.

Αν ένα τμήμα του εγκεφάλου έχει υποστεί ζημιά και αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια μνήμης, οι ερευνητές είναι σίγουροι ότι η περιοχή αυτή μπορεί να κατασκευάσει ή να ανακαλέσει μνήμες.

Τέτοιου είδους μελέτες έχουν δείξει ότι οι βλάβες στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου, εμποδίζουν τη δημιουργία νέων αναμνήσεων στους ανθρώπους. Όμως ένα ερώτημα «κλειδί» είναι τι συμβαίνει με μια ανάμνηση αφού έχει δημιουργηθεί. Μένει στον ιππόκαμπο ή φεύγει από εκεί και «μεταφέρεται» σε άλλες περιοχές του εγκεφάλου;

Προκειμένου να δώσουν μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα, οι επιστήμονες μελέτησαν παλιές αναμνήσεις που είχαν δημιουργηθεί πριν από μια βλάβη στον εγκέφαλο και ανακάλυψαν ένα μίγμα από αντιφατικά ευρήματα, που οδήγησαν στην ανάπτυξη διαφορετικών θεωριών.

Μία διάσημη θεωρία υποστηρίζει ότι ο ιππόκαμπος είναι σημαντικός μόνο για πρόσφατες αναμνήσεις, όχι όμως και για παλαιότερες.

Με την πάροδο του χρόνου, ο ιππόκαμπος «διδάσκει» στον φλοιό του εγκεφάλου, πώς να αναπαριστά μια ανάμνηση. Καθώς η μνήμη αυτή «ωριμάζει», ο ιππόκαμπος την «πετάει έξω» προκειμένου να βρει μια θέση στον φλοιό.

Αν κάποιος υποστεί μια βλάβη στον ιππόκαμπο σήμερα, μπορεί να θυμάται στιγμές από την παιδική του ηλικία, όχι όμως και από ένα δείπνο με φίλους την περασμένη εβδομάδα.

Ωστόσο, οι επιστήμονες έχουν συναντήσει κι άλλους ασθενείς με βλάβες στον ιππόκαμπο, που δεν μπορούν να ανακαλέσουν πολλές μνήμες από το μακρινό παρελθόν τους.

Μια εναλλακτική θεωρία, λαμβάνει υπόψιν αυτές τις διαφορές, και προτείνει ότι ο ιππόκαμπος αποθηκεύει επιλεκτικά ένα τύπο αναμνήσεων (episodic) και ο φλοιός του εγκεφάλου άλλο (semantic).

Οι επεισοδιακές (episodic) αναμνήσεις περιλαμβάνουν συνήθως πολλές λεπτομέρειες για τις παρελθοντικές εμπειρίες μας , ενώ οι σημασιολογικές (semantic) βασίζονται στις απρόσωπες, πραγματικές γνώσεις και εμπειρίες.

Καθώς οι μνήμες «γερνάνε», σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, αντιγράφονται πολλές φορές τόσο στον ιππόκαμπο, όσο και στο φλοιό.

Όλα τα αντίγραφα του φλοιού, δημιουργούν μία νέα «σημασιολογική μνήμη», που αναπαριστά μόνο την ουσία ή τα σημεία «κλειδιά» της συγκεκριμένης εμπειρίας, χωρίς πολλές λεπτομέρειες (episodic).

Και αυτή η θεωρία βρήκε «εφαρμογή» σε ασθενείς, οι οποίοι είχαν προβλήματα μνήμης, ανάλογα με τον «τύπο» της μνήμης και όχι με την «ηλικία» της.

Αυτοί οι ασθενείς δε μπορούσαν να θυμηθούν, για παράδειγμα, συγκεριμένες στιγμές από ένα ταξίδι που είχαν κάνει όταν ήταν παιδιά (episodic), αλλά θυμούνταν ότι είχαν κάνει αυτό το ταξίδι (semantic).

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Johns Hopkins ανέπτυξαν μία καινούρια θεωρία, η οποία ίσως μπορέσει να «συνταιριάξει» τις παραπάνω.

Αυτοί υποστηρίζουν ότι οι μνήμες μας διαφοροποιούνται κάθε φορά που τις ανακαλούμε.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, μία ανάμνηση κωδικοποιείται πρώτα από τη συντονισμένη δράση των νευρώνων στον ιππόκαμπο και το φλοιό.

Ο ιππόκαμπος λειτουργεί ως ο «διευθυντής» του εγκεφάλου, και λέει στον φλοιό ποιους συγκεκριμένους νευρώνες να ενεργοποιήσει. Κάθε φορά που ανακαλούμε κάτι στη μνήμη μας, ενεργοποιείται ένα παρόμοιο (αλλά όχι ταυτόσημο) σετ νευρώνων.

Οι νευρώνες που ενεργοποιούνται συχνά, γίνονται μέρος της μόνιμης μνήμης στο φλοιό, ενώ όσοι ενεργοποιούνται σπάνια... χάνονται.

Κάθε επανενεργοποίηση, κωδικοποιεί εκ νέου τη μνήμη, και ανάλογα με το ποιοι νευρώνες του φλοιού χρησιμοποιούνται, μπορεί να ενισχυθούν, ή να αποδυναμωθούν, ή να ενημερωθούν εκ νέου συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της ανάμνησης.

Με λίγα λόγια, η νέα θεωρία υποστηρίζει ότι αυτό που παίζει ρόλο είναι «πόσο συχνά και πώς ανακαλούμε κάτι στη μνήμη μας». 

Οι αναμνήσεις εξασθενούν και διαφοροποιούνται καθώς γερνάμε και σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, οι αλλαγές δεν έχουν να κάνουν τόσο με την ηλικία ή το περιεχόμενο της μνήμης, αλλά με το τι κάνουμε με αυτή την ανάμνηση και πώς τη χρησιμοποιούμε.

Το να αλλάξουμε το παρελθόν μας, λοιπόν, ίσως είναι πιο εύκολο απ’ ό,τι νομίζαμε. Αρκεί να το «δουλέψετε»... κάθε φορά που το σκέφτεστε!



ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΙΟΡΔΑΝΗ ΤΖΑΜΤΖΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ.



ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ       
ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΖΑΜΤΖΗΣ
 Βουλευτής Νομού Πέλλας – Νέα Δημοκρατία




Σκύδρα 17-11-2013

Δήλωση του βουλευτή Πέλλας Ιορδάνη Τζαμτζή


«Επειδή δεν είμαι πλούσιος, δεν μου επιτρέπεται να είμαι αδιάφορος και
   ανάλγητος.
   Επειδή είμαι έντιμος δεν φοβάμαι.
   Επειδή είμαι ειλικρινής παρεξηγούμαι.
   Ξέρω βουλευτές που τα αυξημένα έξοδα λειτουργίας και πολιτικής τους    
   δραστηριότητας, τους δυσκολεύουν αφάνταστα.
   Ξέρω και βουλευτές που δεν έχουν οικονομικό πρόβλημα και χαρίζουν την   
   βουλευτική τους αποζημίωση.
   Οι συμπολίτες μας επιλέγουν από ποιους θέλουν να εκπροσωπούνται.
   Εγώ όπως πάντα θα πω την αλήθεια: Θέλω τον  βουλευτή ανεξάρτητο και
   όχι μίζερο και χειραγωγούμενο από οικονομικά συμφέροντα.
   Δεν εκπλήσσομαι από την πρωτοφανή σε βάρος μου επίθεση, γιατί ξέρω ότι
   ενόχλησα κάποιους, με τη στάση μου στη φορολογία ακινήτων.
   Οι ίδιοι που με χλεύασαν για τη στάση μου αυτή, οι ίδιοι μου επιτέθηκαν και
   για τη βουλευτική αποζημίωση.
   Θα συνεχίσω να «ενοχλώ» και μπορώ να αγωνίζομαι και χωρίς βουλευτική
   αποζημίωση και χωρίς την λειτουργία πολιτικού γραφείου και χωρίς
   αποσπασμένους συνεργάτες, γιατί στηρίζω την πολιτική μου δραστηριότητα
   στην προσωπική επαφή με κάθε συμπολίτη μου, σε κάθε σημείο της
   Πέλλας.
   Η επίθεση που δέχτηκα μου δίδαξε πολλά αλλά δεν με αποθάρρυνε.»

"24". Ο ΠΙΟ ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ.


Κάθε αριθμός είναι ένα σύμβολο . Ένα σύμβολο σημαντικότερο και από τον ίδιο τον αριθμό . Και τα σύμβολα αυτά αποκρυπτογραφούνται μόνο από τους μυημένους . Άλλωστε η λέξη αριθμός προέρχεται από το ρήμα αραρίσκω που σημαίνει συναρμόζω .

 Ο αριθμός δηλαδή συναρμόζει . Με τι όμως ?
Ο πιο μυστικιστικός αριθμός της ανθρωπότητας είναι το 24.
Από μαθηματικής απόψεως το 24 είναι αριθμός υπερτέλειος (το άθροισμα των διαιρετών του είναι μεγαλύτερο από το 24 , 1+2+3+4+6+8+12>24) και διαιρείται με την "ιερά τετρακτύν" το 1,2,3,4 , τον πρώτο τέλειο αριθμό το 6 (το άθροισμα των διαιρετών του ισούται με τον ίδιο τον αριθμό 1+2+3=6) ,και τον πρώτο αρμονικό μέσο της αρίθμησης το 8 .
Ε και? Θα με ρωτήσετε δικαιολογημένα όσοι δεν γνωρίζετε τη δύναμη των αριθμών.
Οι μεγαλύτερες , λοιπόν , συμβάσεις που έφτιαξε ο άνθρωπος για να ορίσει τον αέναο χρόνο , να μεταδώσει τη γνώση μέσω της γραφής , να χτίσει οικοδομήματα προς τιμή των Θεών , να ορίσει το βάρος του πολυτιμότερου μετάλλου , κρύβουν μέσα τους το 24 .
Η σύμβαση που δέχτηκαν οι άνθρωποι για τον χρόνο και ειδικότερα για το σημαντικότερο κομμάτι του χρόνου την ημέρα ,δηλαδή την περιστροφή της γης γύρω από τον ευατό της , έχει το 24 .
24 ώρες έχει η κάθε ημέρα.
Η σύμβαση που δέχτηκαν οι Έλληνες για τα γράμματα , έχει το 24 . 24 τα γράμματα του ελληνικού αλφαβητου . (και μην ξεχνάτε ότι υπάρχουν δύο διπλά γράμματα , το ξ=κσ και το ψ=πσ , τα οποία θα μπορούσαν να παραληφθούν , αλλά τότε δεν θα ήταν 24 τα γράμματα και γι αυτό ακριβώς υπάρχουν)
Οι ραβδώσεις του ιωνικού κίονα , που χρησιμοποιήθηκε στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική των σημαντικότερων μνημείων ,ανάμεσά τους και ο Παρθενώνας , είναι 24.
24 είναι και τα καράτια του χρυσού , του πολυτιμότερου μετάλλου .
Οι μεγαλύτεροι μύστες , χρησιμοποίησαν το 24 για να διδάξουν και να πάρουν τη δυναμή του .
Ο Όμηρος , τόσο την Ιλιάδα όσο και την Οδύσσεια τις έγραψε σε 24 ραψωδίες .
Οι ιππότες του τάγματος δεν πρέπει να ξεπερνούν τους 24.(διαταγή Garter)
Η ζωή μας , λοιπόν , ρυθμίζεται από το 24 .Συναρμόζει μαζί του και δημιουργεί την μεγάλη ένωση στον κοινό συμπαντικό σκοπό , Το μέλλον .
"Και είναι καλό να μιλάς στο μέλλον . Το μέλλον θα σε ακούσει."(Οι διδασκαλίες του Ptahhotep , ιερατικός πάπυρος από τις Θήβες της Αιγύπτου 1900 π.Χ.)




ΠΗΓΗ...http://periergaa.blogspot.com

ΟΙ ΧΤΥΠΟΙ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.

Οι χτύποι στον τάφο του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα (Βίντεο)
Ο Άγιος Νεκτάριος το 1908 παραιτήθηκε από διευθυντής της Ριζαρείου Σχολής για λόγους υγείας και γήρατος και εγκαταστάθηκε στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στην Αίγινα.
Δύο γεγονότα που έλαβαν χώρα τότε είχαν σαν αποτέλεσμα να γίνει άμεσα λαοφιλής. Θεράπευσε έναν δαιμονισμένο νεαρό κάτι που μαθεύτηκε πολύ γρήγορα και οι χωρικοί τότε τον επισκέφτηκαν ζητώντας του να κάνει λειτουργία και δέηση στον Θεό να βρέξει, γιατί είχε 3 χρόνια να βρέξει στο νησί με αποτέλεσμα να έχει προκληθεί εκτεταμένη ανομβρία και οικονομική ζημία.

Πράγματι λειτούργησε με σύσσωμη την παρουσία των νησιωτών, και την ίδια μέρα άρχισε να βρέχει. Αυτά, οι Αιγινίτες τα έλαβαν ως θεϊκά σημάδια με αποτέλεσμα να θεωρούν Άγιο τον Νεκτάριο, ακόμα και εν ζωή.

Επι 13 χρόνια αφοσιώθηκε στην καθοδήγηση των μοναχών, στην ανοικοδόμηση της μονής, στη συγγραφή και στην πνευματική και οικονομική στήριξη των αδυνάτων κατοίκων του νησιού.

Ο Άγιος συνέθεσε τον ύμνο "Αγνή Παρθένε Δέσποινα", ο οποίος θεωρείται απο τους πιο κατανυκτικούς της ορθοδοξίας. Η παράδοση θέλει την Παναγία να εμφανίζεται ενώπιον του Αγίου Νεκταρίου στο μοναστήρι της Αίγινας, και να του ζητάει να καταγράψει σε χαρτί τον ύμνο.

Οι χτύποι που ακούγονται ακόμη και σήμερα...

Μετά την Κοίμησή του (8 Νοεμβρίου 1920) ετάφη εκεί, κάτω από την σκιά ενός πεύκου που είχε φυτέψει ο ίδιος και που υπάρχει μέχρι σήμερα. Καθημερινά, δεκάδες πιστοί προσέρχονται στον τάφο του και πολλοί υποστηρίζουν ότι έχουν ακούσει τον Θαυματουργό Άγιο, να μετακινεί ή να χτυπάει από μέσα με τη Ράβδο του, υποδηλώνοντας με τον τρόπο αυτόν τη ζωντανή Παρουσία του ανάμεσά μας, ενώ το ίδιο Θαύμα συμβαίνει και στη Μεγάλη Εκκλησία του Αγίου όπου φυλάσσεται το χέρι του.

Δεν είναι λίγοι πάντως εκείνοι που μιλούν για αυθυποβολή των πιστών, αφού όσοι επισκέπτονται το Μοναστήρι γνωρίζουν την ιστορία με τους χτύπους και πηγαίνουν προετοιμασμένοι να τους ακούσουν και οι ίδιοι!

Μία προσωπική μαρτυρία...

Τα θαύματα του Αγίου είναι πολλά και δεν είναι λίγοι αυτοί που περνούν καθημερινά από το δωμάτιο που άφησε την τελευταία του πνοή στο Αρεταίειο για να προσευχηθούν και να ζητήσουν την βοήθειά του εκεί που καίει διαρκώς ένα καντήλι μπροστά στην εικόνα του.

Γνωστό είναι επίσης το προσκύνημα στην εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου στην Καμάριζα του Λαυρίου όπου οι πιστοί -όπως αναφέρει το pentapostagma- κάνουν λόγο για αμέτρητα θαύματα.

Δείτε το βίντεο όπου ο Γέροντας Νεκτάριος -ηγούμενος του προσκυνήματος- διηγείται το θαύμα της ιάσεώς του.




ΠΗΓΗ...http://www.briefingnews.gr

ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ.


Ένα μικρό εκκλησάκι, το οποίο βρίσκεται στην «καρδιά» ενός υπεραιωνόβιου πλάτανου, δημιουργήθηκε στον επαρχιακό δρόμο Παραμυθιάς - Ηγουμενίτσας, στο ύψος του χωριού Κρυσταλλοπηγή.
Ο «πλάτανος του αράπη», όπως τον αποκαλούν οι κάτοικοι της περιοχής, είναι το πιο χαρακτηριστικό δέντρο της περιοχής. Τόσο η ηλικία του όσο και η προέλευση του ονόματός του χάνονται στο μακρινό παρελθόν.

Το δέντρο είναι συνδεδεμένο και με την ιστορία της περιοχής, αφού στην περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν το σημείο στο οποίο κάτοικοι της Κρυσταλλοπηγής -η οποία τότε ονομαζόταν Σέλλιανη- έστησαν ενέδρα σε Γερμανούς στρατιώτες.

Πριν από χρόνια, ο πλάτανος λίγο έλειψε να καεί, όταν μετανάστες που είχαν βρει καταφύγιο στο κοίλωμά του, άναψαν φωτιά, για να ζεσταθούν.

Η ζημιά αποκαταστάθηκε και οι κάτοικοι «υιοθέτησαν» το δέντρο, φτιάχνοντας το περίτεχνο εκκλησάκι το οποίο ονόμασαν «Παναγία η Πλατανιώτισσα».

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ 24 ΝΕΚΡΟΙ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Η ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ.


Έμπρακτη απάντηση στους ισχυρισμούς όσον υποστήριζαν ότι «δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο» αποτελούν τα ακόλουθα στοιχεία που  παρουσιάζουν όλα τα ονόματα και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες σκοτώθηκαν οι 24 άνθρωποι που έβαψαν με το αίμα τους την 17η Νοεμβρίου.
Οι 24 ήρωες του Πολυτεχνείου που έδωσαν τη ζωή τους για το δικαίωμα του ελληνικού λαού στην ελευθερία είναι οι:

1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έρριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).
3. Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. (F Σεπτεμβρίου), όπου και πέθανε.
4. Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ» και η παρεξήγηση αυτή επιβιώνει ακόμη σε κάποιους «καταλόγους νεκρών».
5. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.
6. Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.
8. Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοε-γκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.
9. Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών, κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Αγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).
11. Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΑΩ» και «ΕΑΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έρριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.
12. Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10.30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11.30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος.
15. Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
16. Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12.00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.
17. Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, 52 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το ΚεράσοΒο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13.30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ' Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.
20. Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.
22. Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12.00 με 12.30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου και πέθανε στις 27.12.1973.
23. Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικο-πόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.
24. Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Ανω Αλισσό Αχαΐας. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα.
(Η μελέτη αυτή έχει υιοθετηθεί από τη σχετική βιβλιογραφία ως η πλέον έγκυρη επιστημονική προσέγγιση στο ζήτημα (βλ. ενδεικτικά Δημήτρης Παπαχρήστος, Το Πολυτεχνείο ζει, εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2004, σελ. 41-45, Δημήτρης Χατζησωκράτης, Πολυτεχνείο '73, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2004, σελ. 176-177, 424-425, Βαγγέλης Αγγελής & Ολύμπιος Δαφέρμος, Όνειρο ήταν, έκδοση ΕΔΙΑ-Οδυσσέας, Αθήνα 2005, σελ.378-388).)






ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...