Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Α' ΕΛΜΕ ΠΕΛΛΑΣ ΓΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΜΕΤΑΘΕΣΕΩΝ.


Καταγγελία για την καθυστέρηση 
έκδοσης εγκυκλίου μεταθέσεων

Η εγκύκλιος για τις μεταθέσεις των  εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης 2013-2014 καθυστερεί αδικαιολόγητα, καθώς διανύουμε το τελευταίο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου. 
Χιλιάδες εκπαιδευτικοί βιώνουν την αβεβαιότητα και αγωνιούν γι’ αυτή τη σημαντική μεταβολή στην υπηρεσιακή τους κατάσταση. 
Αυτή η μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση εγκυκλίου γεννά εύλογα ερωτήματα που απαιτούν καθαρές απαντήσεις. Ετοιμάζονται από το Υπουργείο Παιδείας και άλλες αλλαγές που αποσκοπούν υποκριτικά στην αναβάθμιση της εκπαίδευσης;
Εμείς διακρίνουμε αδιαφορία, προχειρότητα και σκοπιμότητα προς την εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς αυτή η καθυστέρηση σημαίνει καθυστέρηση όλων των διαδικασιών στελέχωσης  σχολείων την επόμενη χρονιά, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους μαθητές, εκπαιδευτικούς και τις οικογένειές τους. 
Καλούμε την πολιτική ηγεσία να προχωρήσει άμεσα στην έκδοση εγκυκλίου για να δρομολογηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες.  

Ο Πρόεδρος                                                                                        
Τριαντάφυλλος Σερμέτης                                                                   


Η Γραμματέας
Μαριάννα Τόμα 


Α’ ΕΛΜΕ ΠΕΛΛΑΣ
Έδρα: Εγνατία 91 (2ο Γυμνάσιο Έδεσσας)                                               19/2/2014

ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ "ΒΙΣΟΓΚΡΑΝΤ" (2.150μ.) Ο ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΡΙΔΑΙΑΣ.


Την Κυριακή 16 Φεβρουαρίου ο Ορειβατικός Σύλλογος Αριδαίας πραγματοποίησε ανάβαση από το χωριό Αετοχώρι στη κορυφή Βίσογκραντ (2.150 μ.) του Όρους Πίνοβο.(φώτο)




Την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου ο Σύλλογός μας θα πραγματοποιήσει πεζοπορία στο Φαράγγι του Αϊ-Γιάννη στο χωριό Θηριόπετρα.
Στο Φαράγγι θα επισκεφτούμε την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, με το αγίασμα.
Η πορεία είναι εύκολη και θεωρείται ιδανική για αρχάριους.
Η διάρκεια της πορείας μας θα είναι περίπου 3 ώρες σύνολο.

Τηλ για πληροφορίες:
Ισίδωρος Ιωαννίδης: 6976 979 137
Χάρης Νικολαΐδης: 6942 609 794
Αλέξανδρος Μυλωνάς:6945 425 524

ΣΥΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΕ ΠΕΛΛΑΣ.


Αντιπεριφερειάρχης Θεόδωρος Θεοδωρίδης: «Η Π.Ε. Πέλλας παρουσιάζει χαμηλή σεισμική επικινδυνότητα, αλλά είναι σημαντικό να είμαστε προετοιμασμένοι»


Σύσκεψη για την κατάλληλη προετοιμασία σε περίπτωση εμφάνισης σεισμικών φαινομένων πραγματοποιήθηκε σήμερα στην αίθουσα συσκέψεων της Π.Ε. Πέλλας. Την σύσκεψη συντόνισε ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας, Αναπτυξιακού Σχεδιασμού & Προγραμματισμού της Π.Κ.Μ. κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης ενώ συμμετείχαν σ’ αυτήν η Περιφερειακή Σύμβουλος κα. Μαρία Ζωγράφου-Τσαντάκη ο Προϊστάμενος Πολιτικής Προστασίας της Π.Ε. Πέλλας κ. Χρήστος Μπιμπίτσος, οι επικεφαλείς Πολιτικής Προστασίας των Δήμων κκ. Αμπαλιώτης Θωμάς και Αβραμίδης Λευτέρης του Δ. Πέλλας, οι κκ. Παπαδοπούλου Σαπφώ και Ιατρίδης Γιώργος του Δήμου Αλμωπίας, ο κ. Σάββας Νεσλεχανίδης του Δήμου Έδεσσας, ο κ. Αθανάσιος Λιάμπας του Δήμου Σκύδρας και ο κ. Γρηγόρης Γουστέρης Πρόεδρος των ΚΤΕΛ Πέλλας. Στην σύσκεψη συμμετείχαν επίσης τα έμπειρα στελέχη της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας  κκ. Αθανάσιος Σταυρίδης και Κωνσταντίνα Ξηρού. 

Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης συζητήθηκε η επιλογή κατάλληλων χώρων για την ανάπτυξη καταυλισμών στην περίπτωση εκδήλωσης έντονων σεισμικών φαινομένων που θα καλύπτουν το σύνολο της εδαφικής επικράτειας των τεσσάρων Δήμων της Π.Ε. Πέλλας. 

Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης παρουσίασε τα σημαντικά κριτήρια για την επιλογή των χώρων που είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς, η εκτίμηση της δυναμικότητας εξυπηρέτησης μέρους του τοπικού πληθυσμού, η πρόσβαση και γειτνίαση με τα αστικά κέντρα, οι διαθέσιμες υποδομές σε ύδρευση και ηλεκτρικό, η ασφάλεια των χώρων, κ.λπ. Οι συμμετέχοντες παρουσίασαν τις προτάσεις και απόψεις τους για κατάλληλους χώρους κοντά στα μεγάλα αστικά κέντρα. 

Η οριστική επιλογή και έγκριση των χώρων θα πραγματοποιηθεί κατά την διάρκεια της επόμενης συνεδρίασης του Περιφερειακού Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας την άνοιξη.  

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΑΚΗΣ ΤΣΙΤΑΣ; (ΜΕΡΟΣ 2ο)

Writer Makits Tsitas / Ο συγγραφέας Μάκης Τσίτας
Ένας ευγενικός σαραντάρης με κόκκινα γυαλιά, συγγραφέας του πιο αριστοτεχνικά γραμμένου και αστείου ελληνικού μυθιστορήματος των τελευταίων χρόνων, που του πήρε δέκα χρόνια για να το γράψει.
ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ ΚΡΙΤΖΑ

Ο Μάκης Τσίτας γεννήθηκε το 1971 στον Αξό των Γιαννιτσών – ένα χωριό 1.500 κατοίκων, εκ των οποίων οι μισοί περίπου ήταν νταλικέρηδες (όπως ο μπαμπάς του) κι οι άλλοι μισοί αγρότες (όπως η μαμά). Δούλευε από 12 χρονών στα χωράφια, όλα τα καλοκαίρια, βγαίνοντας στη θάλασσα όλες κι όλες δυο-τρεις φορές το χρόνο. Στα 14, οδηγούσε αγροτικό. Λίγο πριν, στα διαλείμματα από τη δουλειά, είχε αρχίσει να διαβάζει λογοτεχνία. Όσο οι άλλοι έκαναν τσιγάρο ας πούμε, εκείνος άνοιγε βιβλίο. Έτσι, από μόνος του. Επιστρέφοντας σήμερα στα βιβλία που πέρασαν απ’ τα χέρια του εκείνη την εποχή, πολλές φορές βρίσκει στις σελίδες λεκέδες από λάσπες. «Τα πρώτα δύο που διάβασα ήταν  η“Αιολική γη” του Βενέζη και το “Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα” του Λουντέμη», θυμάται. «Ωραία βιβλία, αν και όχι αριστουργήματα. Αλλά από τη στιγμή που τα διάβασα, το χωριό άρχισε να με πνίγει. Ασφυκτιούσα. Πήγαινα στην καφετέρια και οι μισοί συμμαθητές μου μιλούσαν για τις νταλίκες, οι άλλοι μισοί για τα χωράφια. Εγώ ήξερα και τις δύο δουλειές λόγω των γονιών μου, αλλά δε με ενδιέφεραν. Ήμουν καλός στο να τσαπίζω και στο να μαζεύω ροδάκινα, αλλά το μυαλό μου πια το ‘χα στο γράψιμο, στις ταινίες, στη μουσική. Άκουγα Χατζιδάκι και Θεοδωράκη και δεν είχα με ποιον να το μοιραστώ».
Ψάχνοντας κάτι κοντά στο γράψιμο, σπούδασε δημοσιογραφία στη Θεσσαλονίκη, γράφοντας παράλληλα την πρώτη του συλλογή διηγημάτων «Πάτυ εκ του Πετρούλα»(«αποτυχημένος τίτλος»), που εκδόθηκε λίγο αργότερα, το ’96, από τον Καστανιώτη. Στο μεταξύ είχε κατέβει μόνιμα στην πρωτεύουσα. Δεν τον ενδιέφερε να βγάλει βιβλία σώνει και καλά – απλώς να γράφει. Δυο διηγήματα, μετά ένα μικρό μονόπρακτο, μετά τρία ποιήματα κλπ. «Τελειώνοντας ένα διήγημα με κεντρική ηρωίδα την αδερφή μου και τον Οδυσσέα (έναν αλήτη γάτο που είχαμε και μετά μας το ‘σκασε γιατί το ‘ριξε στους έρωτες), είδα πως μου βγήκε παιδικό. Στην πορεία αγάπησα την παιδική λογοτεχνία και προέκυψαν κι άλλα. Βέβαια όταν βγάζω παιδικό βιβλίο, ακούω φίλους να μου λένε “πολύ ωραίο – πότε θα βγάλεις κανονικό;”. Τσαντίζομαι μ’ αυτό… Εγώ τα θεωρώ ισότιμα με αυτά των ενηλίκων και με τα θεατρικά μου».
Γράφει ο Φοίβος Δεληβοριάς στο Popaganda για το «Μάρτυς μου ο Θεός»: «Aν έπαιρνα ποτέ συνέντευξη από τον Μάκη Τσίτα, θα τον ρωτούσα για τον “Λούσια”, και τον“Άντριαν Μολ”, τις μεταφράσεις του Κακίση στην πρόζα του Γούντι Άλεν, τα μπουρδέλα και τις καφετέρειες, τον Σάλιντζερ, τον Φόκνερ αλλά και τον Μάτεσι…». Toν ρωτάω λοιπόν εγώ, για καθένα ξεχωριστά: «Ο “Λούσιας” είναι ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα, ένας πολύ γοητευτικός ήρωας. Τον άλλον δεν τον ξέρω, πραγματικά. Ο Γούντι Άλεν μ’ αρέσει πολύ, αλλά κυρίως μέσα από τις ταινίες του. Σε μπουρδέλο έχω πάει μία φορά, ήμουν μαζεμένο παιδί. Δε μου ταιριάζουν και είμαι τυχερός γιατί έκανα πολλές σχέσεις – μίλησα όμως με κόσμο για να πάρω υλικό για το βιβλίο. Μετά σε καφετέριες πήγαινα συνέχεια μέχρι τα 18. Σήμερα δεν πηγαίνω, έχω όμως μια καλή εικόνα του ενήλικου που πηγαίνει, μέσω του πατέρα μου, ο οποίος ήταν απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ σε μια καφετέρια  – τον φώναζα για να φάμε. Από Σάλιντζερ, ο “Φύλακας στη Σίκαλη” βέβαια είναι από τα αγαπημένα μου βιβλία, από Μάτεσι μου αρέσουν πολύ τα θεατρικά του, έχουν μια τρέλα κι ένα σουρεαλισμό πρωτότυπο για τα ελληνικά δεδομένα κι από πεζά η “Μητέρα του Σκύλου”. Από Φόκνερ, το “Καθώς ψυχορραγώ”».
Του ζητάω να ορίσει εκείνος τις επιρροές του και περνάει στους Έλληνες. Αναφέρει τονΠεντζίκη, τον Καζαντζή, τον Μπακόλα, τον Ιωάννου, το Σκαρίμπα, το Βαλτινό. Το «Μάρτυς μου ο Θεός» είναι ένα αστείο βιβλίο, όπως όλοι όμως έτσι και ο ίδιος ο συγγραφέας του, σπάνια βρίσκει το γέλιο στα βιβλία: «Γενικότερα στη λογοτεχνία είναι όλα βαριά κι ασήκωτα. Το χιούμορ δεν λείπει, αλλά δύσκολα ξεκαρδίζεσαι με κάτι… Είχα ζηλέψει όμως, παρ’ όλο που δεν βλέπω τηλεόραση, τη σειρά “Εγκλήματα”. Το χιούμορ του παραλογισμού. Τα βλέπω ακόμα στο youtube, θα ‘θελα να το ‘χα γράψει εγώ. Ε κι από ταινίες γελάω με τον Γούντι Άλεν ή με το “Της Κακομοίρας” ας πούμε».
Πέρα από τη συγγραφικό τερέν, στο οποίο ποτέ δεν πατούσε και με τα δύο πόδια, ο Τσίτας περπατούσε πάντα και στους στενούς διαδρόμους των περιοδικών: «Ήρθα στην Αθήνα για να αναλάβω καθήκοντα αρχισυντάκτη στο λογοτεχνικό περιοδικό “Περίπλους”, όπου έμεινα για 13 χρόνια, μέχρι που έκλεισε. Μετά με δυο φίλους κάναμε το Index”, που ήταν το πρώτο free-press για το βιβλίο. Όταν έκλεισε κι αυτό, είδα ότι είναι η εποχή του διαδικτύου και έκανα το diastixo.gr, που πήγε ανέλπιστα καλά, έγινε το πρώτο σε επισκεψιμότητα λογοτεχνικό περιοδικό στο είδος του και συνεχίζει». Έχει μεγάλη πλάκα, διαπιστώνει, το πώς διαφημίζουν κάποιοι συγγραφείς τον εαυτό τους: «Με παίρνουν και μου λένε “θα σας στείλω το βιβλίο μου και παρ’ ότι δεν μ’ αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου, νομίζω πως είναι καταπληκτικό – διαβάστε το και θα δείτε”. To θεωρώ αδιανόητο, δε θα το έκανα ποτέ. Όμως το ακούω συχνά. Και όχι μόνο από άγνωστους συγγραφείς που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή. Το κάνουν και αναγνωρισμένοι…».
Αν είσαι συγγραφέας απαιτήσεων και όχι Λένα Μαντά, θα βγάζεις φραγκοδίφραγκα και θα πεις ωραία, ασχολούμαι μ’ αυτό και αρχίζει μετά η μιζέρια, ένα πράγμα που εμένα με πιάνει η ψυχή μου, πραγματικά
Με το να μην είναι αφοσιωμένος εξ ολοκλήρου στη συγγραφή, ο Tσίτας έχει καταφέρει να ζει από τις δουλειές του αξιοπρεπώς: «Οι άνθρωποι που ζήλευα δεν ήταν ποτέ αυτοί που έκαναν λεφτά, αλλά οι καλλιτέχνες, γι’ αυτά που δημιουργούσαν. Όμως από όταν ήμουνα μικρός και ήμουνα μέσα στο πάθος και σκεφτόμουνα τα βιβλία και τους ήρωες, δεν έλεγα θέλω να γίνω σπουδαίος συγγραφέας αλλά ευτυχισμένος άνθρωπος. Να απολαμβάνω τα μικροπράγματα. Ας γράψω και πέντε βιβλία λιγότερα. Στην Ελλάδα ξέρεις, ο συγγραφέας είναι παγίδα. Είμαστε μικρή αγορά. Οι μισοί Έλληνες δεν έχουν ανοίξει ένα βιβλίο στη ζωή τους. Ή σου λέει η άλλη, δικηγόρος από το Κολωνάκι, “είμαι βιβλιοφάγος”. Και στην πραγματικότητα είναι σκουπιδοφάγος, διαβάζει μόνο μαλακίες… Υπάρχουν συγγραφείς φίλοι μου και γνωστοί κάποιοι, που λένε “θα αφιερωθώ στο γράψιμο”. To καταλαβαίνω σ’ ένα σημείο, γιατί τους έχει παρασύρει η λογοτεχνία, έχουν χωθεί μέσα της και δεν μπορούν να κάνουν τίποτ’ άλλο. Το σέβομαι απόλυτα. Όμως, για τα ελληνικά δεδομένα, είναι πολύ κουραστικό και δε βγάζει πουθενά. Αν είσαι συγγραφέας απαιτήσεων και όχιΛένα Μαντά, θα βγάζεις φραγκοδίφραγκα και θα πεις ωραία, ασχολούμαι μ’ αυτό και αρχίζει μετά η μιζέρια, ένα πράγμα που εμένα με πιάνει η ψυχή μου, πραγματικά». 
Του ζητάω να μου πει τι άνθρωπος είναι και, όπως όλοι, κομπλάρει κάπως στην ερώτηση: «Δεν ξέρω. Συγκρατημένος… Αισιόδοξος… Πολλές φορές μπορεί να μη μου φαίνεται, μου λένε ότι έχω άγρια φάτσα, ότι υπάρχει μια κατήφεια… Όχι, είμαι αισιόδοξος και γεννάω πολλές ιδέες που με κινητοποιούν. Αυτή τη στιγμή έχω θέματα για δέκα μυθιστορήματα, για παιδικά, για παραστάσεις… Κι αυτό ξεκινάει από μια αισιοδοξία». Όσο για το τι θα έκανε αν συναντούσε τον ήρωα του βιβλίου του, το Χρυσοβαλάντη, ένα μεσημέρι τυχαία στο δρόμο, «θα τον ρωτούσα για την υγεία του, θα τον κερνούσα καφέ, θα τον έβαζα να μου λέει ιστορίες και κάνα αστείο για να γελάσω. Όπως κάνουν δυο καλοί φίλοι…».
ΙΝFO
Το «Μάρτυς μου ο Θεός» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κίχλη.



tsitos
ΠΗΓΗ...http://popaganda.gr/

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΑΚΗΣ ΤΣΙΤΑΣ; (ΜΕΡΟΣ 1ο)

Writer Makits Tsitas / Ο συγγραφέας Μάκης Τσίτας
Ένας ευγενικός σαραντάρης με κόκκινα γυαλιά, συγγραφέας του πιο αριστοτεχνικά γραμμένου και αστείου ελληνικού μυθιστορήματος των τελευταίων χρόνων, που του πήρε δέκα χρόνια για να το γράψει.
ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ ΚΡΙΤΖΑ.

Το προαισθάνεσαι από την πρώτη σελίδα, όπου περιγράφεται (συμβολικά;) η σχέση του ήρωα με το αφεντικό του: «Έτσι και τύχαινε να συναντηθούμε στην είσοδο της εταιρίας, μου έλεγε “τρέχα να με προλάβεις!”  κι ορμούσε στο ασανσέρ, κι όπως ανέβαινε μου φώναζε “μην κλέβεις!” και μ’ έβαζε ν’ ανεβαίνω τρέχοντας οχτώ ορόφους, μετρώντας δυνατά τα εκατόν σαράντα τέσσερα σκαλιά, και ούρλιαζε μέσα απ’ το ασανσέρ: «Πιο δυνατά, ρε χοντρέ! Δεν έχεις ψυχή μέσα σου;». Προαισθάνεσαι δηλαδή ότι, όσο βιαστική κι αν μοιάζει η σκέψη,  το«Μάρτυς μου ο Θεός» του Μάκη Τσίτα θα μπορούσε να θεωρηθεί για τη δεκαετία που διανύουμε ότι ήταν για τα 90’s το «Σοφό Παιδί» του Χωμενίδη: ένα μοντέρνο αριστούργημα με άμεση γλώσσα, λαϊκό ένστικτο και πραγματικό χιούμορ.
Περισσότερο από την ίδια την ιστορία, το “Μάρτυς μου ο Θεός”  ξεχωρίζει γιατί τοποθετεί μπροστά σου έναν ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό χαρακτήρα που κάτι σου θυμίζει. Γράφοντας με μορφή αποσπασματικού μονολόγου, ο Τσίτας  μας συστήνει το Χρυσοβαλάντη, έναν αντιήρωα της καθημερινότητας που ανακυκλώνει εμμονικά στο μυαλό του τα ίδια θέματα, που χρησιμοποιεί διαρκώς κοινότοπες παρομοιώσεις (δείγμα της υπεραπλουστευμένης σκέψης του), αντιπαθεί τους μετανάστες γιατί μας τρώνε τις δουλειές, βλέπει τις γυναίκες με καχυποψία μιας και το μόνο που θέλουν είναι να του φάνε τα λεφτά και προσπαθεί να παραμείνει αξιοπρεπής… «Με γοητεύουν οι άνθρωποι που έχουν μια λοξή ματιά στα πράγματα» εξηγεί ο ίδιος ο συγγραφέας, καθισμένος στο καφέFacce Strane, διαγωνίως απέναντι από το Κάραβελ. «Δεν θα έγραφα ποτέ π.χ. για έναν άνθρωπο του χρηματιστηρίου που είναι έξυπνος, τσιτωμένος… Με απωθούν αυτοί οι τύποι, με κάνουν να μαζεύομαι. Προτιμώ ανθρώπους με προβλήματα, με λόξες, με αναπηρίες, αλλά και τους αδύναμους, αυτούς  που δεν τα καταφέρνουν πολύ. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για τα μεγάλα και τα σπουδαία – και γιατί να ‘ναι άλλωστε; Ο Χρυσοβαλάντης αποτελεί μια τέτοια περίπτωση: Ένας άνθρωπος γύρω στα 50, χοντρός, που ζει στην Αθήνα και έχει προβλήματα».
Ο Τσίτας δεν βάζει εύκολα τελείες όταν μιλάει αν δεν τον διακόψεις. Έχει βαριά προφορά, ζελέ στα μαλλιά και μια γλυκύτητα στα μάτια, που τον κάνει συμπαθή με την πρώτη. Μιας και δεν διαθέτει ούτε το σουλούπι αλλά ούτε και το βαρύγδουπο λόγο του συγγραφέα, νιώθεις πως θα μπορούσε να κάνει και μια οποιαδήποτε άλλη δουλειά, μολονότι βέβαια οι συγγραφικοί του ρυθμοί είναι η δυσφήμιση της παραγωγικότητας: «Το “Μάρτυς μου ο Θεός”, το έγραψα μέσα σε διάστημα δέκα χρόνων» λέει. «Μεσολαβούσαν τα παιδικά, δούλευα σε περιοδικά, συν ότι είμαι δύστοκος στο γράψιμο. Μου βγαίνουν δύσκολα οι λέξεις. Μαζί μ’ αυτές μου, βγαίνει και λίγο η ψυχή. Ίσως επειδή ξεκίνησα μικρός γράφοντας ποιήματα. Γι’ αυτό και είμαι της μικρής φόρμας κυρίως, μου έχει μείνει η λογική της αφαίρεσης. Όταν διαβάζω αγαπημένους μου συγγραφείς, μπορεί να μείνω και ένα τέταρτο σε μία παράγραφο θαυμάζοντας πώς έβαλε τις παύλες ανάμεσα στις φράσεις. Αντί να προχωρήσω στην υπόθεση, κοιτάω αυτά. Δεν έχω τόσο την αγωνία της επόμενης σκηνής, όσο την αγωνία της επόμενης λέξης. Κάποιος το ‘χε πει αυτό, δε θυμάμαι ποιος».
Δεν θα έγραφα ποτέ π.χ. για έναν άνθρωπο του χρηματιστηρίου που είναι έξυπνος, τσιτωμένος… Με απωθούν αυτοί οι τύποι, με κάνουν να μαζεύομαι. Προτιμώ ανθρώπους με προβλήματα, με λόξες, με αναπηρίες, αλλά και τους αδύναμους, αυτούς  που δεν τα καταφέρνουν πολύ.
Αγωνία είχε φυσικά και για την αποδοχή που θα έχει το βιβλίο του, μιας και προηγήθηκε μια παύση 17 ολόκληρων ετών. «Έβγαλα το πρώτο μου το ’96, όταν ήμουν 26. Ακολούθησαν πολλά παιδικά, τα οποία γνώριζαν βέβαια μια επιτυχία, αλλά στο κομμάτι της πεζογραφίας δεν υπήρχε κάτι άλλο πέρα από κάποιες σκόρπιες δημοσιεύσεις διηγημάτων. Ε και το χάρηκα ιδιαίτερα, γιατί γράφτηκαν πολύ καλές κριτικές – κι ακόμα γράφονται».
Οι παραληρηματικοί μονόλογοι του Χρυσοβαλάντη θυμίζουν λίγο τα ωραία (ή σοκαριστικά, όπως το πάρει κανείς) που ξεστομίζουν οι λαϊκοί ταξιτζήδες, κρίνοντας επί παντός επιστητού, συζητώντας με τους επιβάτες τους αλλά στην ουσία μη απευθυνόμενοι σε κάποιον άλλο πέραν του εαυτού τους.  «Πήρα όντως φράσεις από ‘κει» επιβεβαιώνει ο Τσίτας. «Όπως και από πράγματα που έχει πει η γιαγιά μου, θυμοσοφίες για τους μετανάστες, για τους gay, διάφορες κοινοτοπίες και μαλακίες που ακούμε. Είχα στο μυαλό μου να γράψω ένα διήγημα. Κάθε που σκεφτόμουν ή άκουγα λοιπόν κάτι καλό στο αυτοκίνητο, το ταξί ή το λεωφορείο, το ‘γραφα σ’ ένα χαρτάκι (γιατί ξεχνάω εύκολα) κι όταν γύριζα σπίτι το πετούσα σ’ ένα συρτάρι. Όποτε έβρισκα χρόνο, καθόμουν και τα ‘βαζα σε μια σειρά. Τελικά το υλικό ήταν πολύ κι έτσι προέκυψε μυθιστόρημα. Από ένα σημείο και μετά, άρχισα να νιώθω πως είμαι εγώ ο Χρυσοβαλάντης, έκανα τις κινήσεις του την ώρα που έγραφα, τα τικ του κλπ…»
Διαβάζοντας το «Μάρτυς μου ο Θεός», εύκολα ξεχνάς ότι είναι γραμμένο ολόκληρο σε πρώτο πρόσωπο: «Έχει τις δυσκολίες του αυτό» υποστηρίζει ο Τσίτας. «Μπορεί πολύ εύκολα να γίνει σαχλό ή βαρύγδουπο, αλλά ίσως επειδή είναι δύσκολο μ’ αρέσει». Εντύπωση στους κριτικούς προκάλεσαν επίσης λέξεις που δεν υπάρχουν στα λεξικά, όπως  «ψυχοκαταφυγή» ή «τσογλανοπουτανιζέ». «Δεν μπορώ να το εξηγήσω, αλλά πιστεύω πως είναι πράγματα που θα έλεγε ο ήρωας. Αφού τις είχα γράψει,  μια φίλη μου ψυχολόγος που της είχα δώσει να διαβάσει το βιβλίο μου είπε πως οι ψυχωτικοί άνθρωποι όντως φτιάχνουν δικές τους λέξεις. Χάρηκα όταν το ‘μαθα – δεν το ‘ξερα».
Η καρδιά των μονολόγων όμως, είναι η αριστοτεχνική ισορροπία μεταξύ κωμωδίας και δράματος. Όπως αποδεικνύεται στις τελευταίες σελίδες, ο ήρωας του βιβλίου υπήρξε ένα παιδί κακοποιημένο από γονείς, συμμαθητές, δασκάλους, μέχρι και ιερωμένους. Γι’ αυτό και, ενώ σε όλη την ιστορία ο συγγραφέας μοιάζει να σατιρίζει τον τρόπο σκέψης και τις απόψεις του, προς το τέλος δείχνει να του συμπαραστέκεται – σε μια λεπτή γραμμή που σώζει το βιβλίο από το να καταλήξει ένα συνεχές καλαμπούρι.  «Εγώ τον συμπάθησα από την πρώτη στιγμή το Χρυσοβαλάντη» ξεκαθαρίζει ο Τσίτας, σα να μιλάει για υπαρκτό πρόσωπο. «Κι όσο περνούσε ο καιρός, γιατί  το έγραφα δέκα χρόνια το βιβλίο, ήταν σα να μεγάλωνα μαζί του και τον αγάπησα ακόμα περισσότερο. Με όλα τα στραβά του… Κάποιοι μου είπαν πως στο τέλος του βιβλίου έκλαψαν. Κι εγώ έκλαιγα όταν το ‘γραφα. Απλώς δεν ήθελα να το παρουσιάσω από τη δραματική πλευρά του, να ‘ναι βαρύ κι ασήκωτο. Να πω την αλήθεια, νομίζω εκείνο θα ‘ταν εύκολο. Ήθελα να ‘ναι μια ισορροπία μεταξύ κωμωδίας και δράματος, που θα αιτιολογούσε και την πορεία προς την τρέλα».

Στην επόμενη ανάρτηση: Τα 80’s σ’ ένα χωριό των Γιαννιτσών, οι επιρροές, τα περιοδικά και η παγίδα του συγγραφέα



ΠΗΓΗ...http://popaganda.gr/

ΑΝΤΙ...

Αντί... 


Είναι ν απορείς, 
λες κι είναι όλα φτιαγμένα μες του παράλογου την αταξία,
την αταξία ενός νου που δε γνώρισε ποτέ του την ουσία…
…μα κι ούτε την υποψιάστηκε πως τάχα μπορεί και να υπάρχει…

Κι αντί ν απολαμβάνεις αληθινά τούτο το θαύμα,
αντί να γεύεσαι τις μυρωδιές του κόσμου και τα χρώματα,
να χάνεσαι στα δειλινά και τις Άνοιξες 
στο φως του ήλιου και τις αυγές που δεν θα ξαναρθούν,
ν ανοίγεις δρόμους για τ αστέρια

αντί να σε πέρνουνε τα κύματα και να σε φέρνει το αεράκι,
να μην περνά ούτε μια μέρα χωρίς να γνωρίσεις κάτι νέο, 
κάτι συναρπαστικό, κάτι ωραίο και μοναδικό…

αντί να σχετίζεσαι αδιάκοπα με τους ανθρώπους
για να μαθαίνεις από τι είσαι καμωμένος,
τι σε συνθέτει και τι σε κομματιάζει,
ποια είναι η θέση σου μέσα στην απεραντοσύνη και το τίποτα

αντί να γνωρίζεις και να ζεις όλα όσα ήδη σου προσφέρονται,
όλα όσα δίπλα σου υπάρχουν

εσύ έμαθες να τα ονειρεύεσαι όλα τούτα,
να ζεις με τη λαχτάρα τους,
να τα μαγειρεύεις με μια μηχανική σκέψη κι ένα κουτοπόνηρο μυαλό
σ ένα αδιάκοπο αγώνα να τα φτάσεις,
μα είναι τα πόδια σου στο χώμα φυτεμένα,
έχουνε ριζώσει
για να μην ξεμακρύνεις, να μη μάθεις ποτέ σου να πετάς

ζεις στην κόλαση και πεθυμάς παραδείσους 
κι είσαι εσύ κι η κόλαση και ο παράδεισος που λαχταράς

και μια παράξενη φωνή σου λέει
«αποστάσεις δεν υπάρχουν παρά μόνο οι διαιρέσεις του μυαλού σου»
σε συγκλονίζει τούτη η φωνή, παλεύεις να τη νοιώσεις

στων λιμανιών τις προβλήτες μαντήλια κουνάς 
πότε αποχαιρετώντας και πότε καλωσορίζοντας τα κομμάτια σου
κι είναι το κλάμα σου ίδιο μωρού
λες και δεν θέλεις ποτέ σου να ενηλικιωθείς 

Τάσος Π.




ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ.

Οι αρχαίοι Έλληνες για το ρατσισμό

«Η πατρίδα δεν υπάρχει από τη φύση, όπως δεν υπάρχει από τη φύση σπίτι, αγρός, χαλκουργείο ή ιατρείο. Αντίθετα, καθένα απ’ αυτά γίνεται, ή μάλλον ονομάζεται, αναφορικά προς αυτόν που μένει εκεί και τα χρησιμοποιεί.”

 – Αρίστων

«Δεν είμαι ούτε Αθηναίος ούτε Έλληνας, αλλά πολίτης του κόσμου».

 - Σωκράτης

«Βλέπεις τον χωρίς όρια αιθέρα επάνω, που κρατά τη Γη μέσα στην απαλή του αγκαλιά; Αυτά είναι τα σύνορα της πατρίδας μας, και εδώ κανείς δεν είναι ούτε εξόριστος ούτε ξένος ούτε αλλοδαπός. Εδώ είναι ίδια η φωτιά, το νερό και ο αέρας. Ίδιοι είναι οι άρχοντες και οι διοικητές και οι πρυτάνεις, ο Ήλιος, η Σελήνη και ο Αυγερινός. Ίδιοι είναι οι νόμοι για όλους, και προέρχονται από το ίδιο πρόσταγμα και την ίδια αρχή, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις Πλειάδες, τον Αρκτούρο, τις εποχές της σποράς και της φύτευσης. Και ένας είναι ο βασιλιάς και κύριος, ο Θεός, που κρατά την αρχή και το μέσον και το τέλος του παντός. Τον ακολουθεί η Δικαιοσύνη, που είναι τιμωρός όσων υπολείπονται του θείου νόμου. Αυτή τη Δικαιοσύνη είναι η φύση μας να τηρούμε όλοι οι άνθρωποι προς όλους τους ανθρώπους σαν να είναι συμπολίτες μας»

 – Πλούταρχος

«Για τον σοφό άνθρωπο όλη η γη είναι βατή, προσβάσιμη. Γιατί της αγαθής ψυχής πατρίδα είναι ο κόσμος όλος»

 -Δημόκριτος




Tyler Durden



ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

ΛΕΠΤΕΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ.

Λεπτές Ισορροπίες

Χθες απογοήτευση, σήμερα τρέλα.
Έτσι κρατάς τις ισορροπίες. Κάνοντας τραμπάλα.
Παράδοξο; Σε έναν παράδοξο κόσμο, μόνο παράδοξη πρακτική μπορείς να εφαρμόσεις.
Μα πως αλλιώς να επιβιώσεις μέσα σ'έναν κόσμο, που σε όποια γλώσσα κι αν του μιλήσεις, με όποιον τρόπο και να του εξηγήσεις, δεν θέλει να καταλάβει, ούτε θέλει να αλλάξει ουσιαστικά. Αν όντως το ήθελε, θα το έκανε.
Όμως, λέει ότι μπορεί και θέλει να κάνει πολλά, αν τον ρωτήσεις. Λέει πως σκέφτεται και είναι έξυπνος, είναι ικανός.

Έχεις μυαλό για να σκέφτεσαι, φωνή για να μιλάς και χέρια για να γράφεις άνθρωπε.
Σκέφτεσαι; αν ναι, τότε μιλάς, γράφεις, πράττεις. Αν όντως υπάρχει η ικανότητα της σκέψης, υπάρχουν και όλα τα άλλα. Ακόμα και το δύσκολο "πράττω". Αλλιώς, ξεκίνα να αμφισβητείς την ύπαρξη του πρώτου, της σκέψης σου. Δεν είναι καθόλου κακό αυτό, το αντίθετο μάλιστα, γιατί κανείς δεν μπορεί να απαιτεί από ανθρώπους που δεν μπορούν να δώσουν παραπάνω απ' ότι είναι ικανοί. "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι". Οι υπόλοιποι ας αποδείξουν έμπρακτα, τι μπορούν και πόσο μπορούν.

Και όσοι πιστεύουν πως έχουν σκέψη, απλά όλα είναι χαμένος κόπος και τίποτα δεν αλλάζει: ε λοιπόν, αυτά είναι γι'αυτούς που παλεύουν, για τους άλλους υπάρχει μόνο ένα κλειστό στόμα και αδράνεια, γιατί έχουν παραιτηθεί. Όμως....μπορείς να κατανοήσεις πώς σκεπτόμενος άνθρωπος, παραιτείται εντελώς και γίνεται πρόβατο; Πώς ένας σκεπτόμενος άνθρωπος μπορεί να δεχτεί αδιαμαρτύρητα κάτι, χωρίς να αντιδρά και να πιστεύει πως δεν έχει τη δύναμη να το αλλάξει;

ΔΕΝ γίνεται.

Και εκεί είναι η απογοήτευση. Μπερδεύεσαι, σταματάς για λίγο, προσπαθείς να δικαιολογήσεις ανθρώπους και καταστάσεις και άκρη δεν βγάζεις. Το γυρίζεις στη τρέλα λοιπόν και συνεχίζεις να προσπαθείς να αλλάξεις κάτι.

Λεπτές ισορροπίες, κόντρα στις ανισορροπίες. Κράτα γερά στην τραμπάλα και δεν θα πέσεις. Όταν είσαι κάτω, δώσε ώθηση γερή με τα πόδια σου και θα ανέβεις ψηλά πάλι.

Αλλά πάντα, μα πάντα όμως καθώς συνεχίζεις, θα αναρωτιέσαι: Υπάρχουν ακόμα σκεπτόμενοι άνθρωποι...;


Angie Insomniac





ΠΗΓΗ...http://www.ramnousia.com/

ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΙ ΤΟΥ;

Magnify Image

Ο Pierce Thiot και η σύζυγός του έφτιαξαν αυτό το περίεργο Tumblr.
  Τα μούσια του κράτησαν τα πάντα.

         ΜΠΑΤΟΝΕΤΕΣ
Magnify Image

         ΚΑΛΑΜΑΚΙΑ 
Magnify Image

          LEGO
Magnify Image

         ΓΛΕΙΦΙΤΖΟΥΡΙΑ 
Magnify Image

        ΞΥΡΑΦΑΚΙΑ
Magnify Image

         ΑΝΑΜΕΝΑ ΣΠΙΡΤΑ 
Magnify Image

        ΣΚΟΥΛΗΚΟΖΕΛΕΔΑΚΙΑ
Magnify Image


         ΟΜΠΡΕΛΙΤΣΕΣ 
Magnify Image

        ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ 
Magnify Image

        ΚΕΡΑΚΙΑ 
Magnify Image

        ΟΔΟΝΤΟΓΛΥΦΙΔΕΣ     
Magnify Image



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

NICK CAVE: "ΥΠΗΡΞΑ ΑΝΕΚΑΘΕΝ ΕΝΑΣ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΣ".

Magnify Image

20.000 μέρες στη γη με τον Nick Cave στο πολυαναμενόμενο και ήδη βραβευμένο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του. 

ΤΗΣ ΑΛΚΗΣΤΗΣ  ΓΕΩΡΓΙΟΥ 

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε το πρώτο κλιπ του πολυαναμενόμενου ντοκιμαντέρ για τη ζωή και την καριέρα του Nick Cave, 20.000 Days on Earth, που αυτές τις μέρες πραγματοποίησε την ευρωπαϊκή του πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, δημιουργώντας για ακόμη μία φορά αίσθηση.
 Ωστόσο, το ντοκιμαντέρ των Iain Forsyth και Jane Pollard απέχει μακράν από τις συνηθισμένες βιογραφίες των ροκσταρ που έχουμε συνηθίσει, και ενδέχεται να ξαφνιάσει τους οπαδούς του είδους. Ευχάριστα.
   Το φιλμ έχει ήδη πάρει το Βραβείο Σκηνοθεσίας αλλά και αυτό του Μοντάζ στο πρόσφατο φεστιβάλ Sundance, την μεγαλύτερη αμερικάνικη διοργάνωση για τον ανεξάρτητο κινηματογράφο, και οι κριτικές μοιάζουν διθυραμβικές.
 Δείτε το trailer 



Τι θα δούμε; Σύμφωνα με τους (πρωτοεμφανιζόμενους) δημιουργούς:
   "Το δράμα και η πραγματικότητα συνδυάζονται σε ένα υποθετικό 24ωρο από τη ζωή του μουσικού και διεθνούς icon, του Nick Cave.
 Με εκπληκτικά ειλικρινείς ματιές και μία οικία απεικόνιση της καλλιτεχνικής διαδικασίας , το φιλμ εξετάζει τι είναι αυτό που μας κάνει αυτό που είμαστε , και καταδεικνύει την δύναμη της μεταμόρφωσης που κατέχει ένα δημιουργικό πνεύμα." 

Magnify Image
Με τους σκηνοθέτες Iain Forsyth και Jane Pollard 

Με πιο απλά λόγια, το φιλμ ξεκινάει  με μια σύντομη εισαγωγή στην οποία συνοψίζεται σε ένα αστραπιαίο μοντάζ η μέχρι τώρα ζωή του Cave (20.000 συνολικά μέρες πάνω στη Γη) μέσα από φωτογραφίες και αρχειακό βιντεοσκοπημένο υλικό.
   Την ανασκόπηση διακόπτει η εικόνα του ίδιου του να ξυπνάει στην κρεβατοκάμαρα του στο Brighton της Αγγλίας, όπου ζει μαζί με τη γυναίκα του και τους δύο γιούς τους. Και η σούπερ στυλιζαρισμένη αποκαθήλωση του μύθου ξεκινά.
   Ανάμεσα σε άλλα βλέπουμε τον Cave να γράφει στο γραφείο του, να πηγαίνει σε συνεδρίες ψυχοθεραπείας , να παρακολουθεί τον "Σημαδεμένο" με τους γιούς του, να πηγαίνει στο στούντιο για ηχογράφηση (για το περσινό Push the Sky Away, το 15ο άλμπουμ της καριέρας των Bad Seeds), να ξεφυλλίζει το προσωπικό του αρχείο από φωτογραφίες και ντοκουμέντα από την εποχή των Birthday Party ακόμα, και πολλά άλλα. 

Magnify Image
Το φιλμ θα προβληθεί στις αίθουσες μέσα στο 2014 

Και όσο γι' αυτούς που θέλουν ακόμα περισσότερο sneak peak στη ζωή του μεγάλου μουσικού, δεν θα μείνουν παραπονεμένοι:
 Ο Cave προβαίνει σε ιδιαίτερα αποκαλυπτικές εξομολογήσεις σχετικά με την οικογένεια του, την πρώτη του φορά στο σεξ, τις ημέρες των καταχρήσεων, ακόμα και σχετικά με την παιδική του ηλικία.
   Hit point του φιλμ αποτελεί αναμφισβήτητα η σκηνή όπου ο πρωταγωνιστής οδηγεί ξημερώματα στους δρόμους του Brighton με συνεπιβάτες έκπληξη, όπως η γλυκιά Kylie (τετριμμένο), αλλά και ο φίλος Blixa (Bargeld) με τον οποίο μάλιστα συζητούν για πρώτη φορά την πολυσυζητημένη αποχώρησή του από τους Bad Seeds..
   Ένα αυτοβιογραφικό ντοκιμαντέρ όπως θα έπρεπε να είναι όλα!   "Υπήρξα ανέκαθεν ένας επιδεικτικός μπάσταρδος"
 Νick Cave, 56 ετών. 
  Ανυπομονούμε.. 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΤΟ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΔΕΣΣΑΣ.

          Όπως είχε προαναγγείλει με σχετικό Δελτίο Τύπου από τον περασμένο Οκτώβριο, ο Γιώργος Καρασμάνης συνέχισε να έχει αλλεπάλληλες συναντήσεις με τον Υφυπουργό Αθλητισμού Γιάννη Αδριανό για το θέμα της κατασκευής του νέου Αθλητικού Κέντρου Έδεσσας – έργο που αποτελεί αίτημα πολλών ετών των κατοίκων της πόλης.
          Αποτέλεσμα αυτών των συναντήσεων είναι ότι, το συγκεκριμένο έργο προτάσσεται στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων του Υπουργείου για το 2014. Απόφαση η οποία θα πρέπει να υπογραφεί και από τον Υπουργό Ανάπτυξης για να υπάρξει η προγραμματική σύμβαση Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και Δήμου Έδεσσας. Φορέας χρηματοδότησης θα είναι η Γενική Γραμματεία Αθλητισμού και φορέας υλοποίησης ο Δήμος.
          Το έργο, προϋπολογισμού έξη εκατομμυρίων ευρώ, θα κατασκευαστεί στη θέση «Τσαϊρ Πασά», έξω από την Έδεσσα όπου, όπως είναι γνωστό, έχουν ήδη απαλλοτριωθεί 75 στρέμματα. Είναι δε βέβαιο ότι, θα ανακουφίσει σε μεγάλο βαθμό την πόλη κυκλοφοριακά αλλά και χωροταξικά και περιβαλλοντικά: Θα αποδοθούν ελεύθερα στους κατοίκους τα 37 στρέμματα του παλαιού σταδίου, θα δοθεί μεγάλη ανάσα στην πυκνοκατοικημένη πρωτεύουσα που ασφυκτιά και, επιπλέον, με τη διάνοιξη ευχερών προσβάσεων σε τουριστικά αξιοθέατα – όπως οι περίφημοι καταρράκτες – θα έχουμε αύξηση των τουριστικών αφίξεων και ανάλογη τόνωση της τοπικής αγοράς.
Ο Γιώργος Καρασμάνης, θα επιδιώξει να υπάρξουν και άλλες πηγές χρηματοδότησης του σημαντικότατου αυτού έργου – πέραν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων – για την ταχύτερη κατασκευή του.


ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ                                     19/02/2014

"ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ 9ο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΔΕΣΣΑΣ ΣΤΟΝ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥ ΧΩΡΟ".


Το πρόβλημα των μαθητών του 9ου Δημοτικού Σχολείου Έδεσσας μετέφερε ο Βουλευτής Πέλλας κ. Ιορδάνης Τζαμτζής με αναφορά που κατέθεσε στον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Αρβανιτόπουλο Κωνσταντίνο που αφορά την  μεταφορά του 9ου Δημοτικού Σχολείου Έδεσσας στον φυσικό του χώρο.
Ο κ. Τζαμτζής στην αναφορά που κατέθεσε στον αρμόδιο Υπουργό τονίζει την άμεση μεταφορά επίπλων του Τμήματος Πανεπιστημίου Μακεδονίας από τον χώρο στον οποίο λειτουργούσε και εδώ και ένα χρόνο έχει μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη.
Τα έπιπλα του Τμήματος του Πανεπιστημίου Μακεδονίας είναι η αιτία που εμποδίζει την μεταφορά του 9ου Δημοτικού Σχολείου Έδεσσας πίσω στο φυσικό του χώρο.

Η εκκένωση του χώρου από τα έπιπλα θα επιτρέψει την μεταφορά των μαθητών του 9ου Δημοτικού Σχολείου στον χώρο τους. 

ΗΠΑ: ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΙΤΣΑ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΤΟΣ ΨΥΞΗΣ.

ΗΠΑ: Δημιούργησαν πίτσα που μπορεί να μείνει για 3ετία εκτός ψύξης

Ερευνητές στο Κέντρο Στρατιωτικών Ερευνών και Ανάπτυξης των ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι βρίσκονται σε διαδικασία κατασκευής πίτσας σε μορφή ξηράς τροφής, ιδανική για τους στρατιώτες που βρίσκονται στο εξωτερικό.
   Η πίτσα, όπως γράφει ο Σκάι, θα είναι με χοιρινό ή πεπερόνι και θα μπορεί να διατηρείται εκτός ψυγείου μέχρι και τρία χρόνια. Αυτό θα γίνει δυνατό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, με το να αποτρέψουν την συγκέντρωση υγρασίας στην σάλτσα ντομάτας, στο τυρί και στα άλλα συστατικά που προκαλούν την συγκέντρωση μούχλας στην ζύμη.
   Η πίτσα είναι το πιο δημοφιλές φαγητό στις τάξεις των Αμερικανών στρατιωτών. 



ΠΗΓΗ...http://www.lifo.gr/

40 ΝΕΚΡΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΓΡΙΠΗ. ΠΩΣ ΝΑ ΤΗ ΞΕΧΩΡΙΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ.

Πως θα ξεχωρίσετε τη γρίπη από το κρυολόγημα -«Οχι» στον πανικό λένε οι ειδικοί

Το κύμα της εποχικής γρίπης βρίσκεται, τον τελευταίο καιρό, στην κορύφωση του στην Ελλάδα και τα αποτελέσματα είναι ήδη ανησυχητικά, καθώς 40 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους. Μάλιστα, οι οκτώ από αυτούς, τις τελευταίες τρεις ημέρες.

Από την πλευρά τους οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις ευπαθείς ομάδες και κάνουν έκκληση για εμβολιασμούς, ωστόσο προσπαθούν να ενημερώσουν και τον κόσμο προκειμένου να αποτρέψουν τον πανικό, καθώς πολλοί μπερδεύουν ένα απλό κρυολόγημα με τη γρίπη με αποτέλεσμα να πανικοβάλονται.

Σύμφωνα λοιπόν με το ΚΕΕΛΠΝΟ (Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Λοιμώξεων), οι πολίτες θα πρέπει να πρώτα από όλα να παίρνουν κάποια απαραίτητα μέτρα προστασίας.

 Αυτά είναι:
Εμβολιασμένος
Αποφυγή επαφής των χεριών με τα μάτια, τη μύτη και το στόμα
Συχνό πλύσιμο των χεριών
Αποφυγή συγχρωτισμού

Πώς θα ξεχωρίσουμε τη γρίπη
Υψηλός πυρετός
Απότομη έναρξη έντονου πονοκεφάλου
Εντονοι μυικοί πόνοι
Εντονη εξάντληση
Εντονος και επίμονος βήχας
Καταρροή, φτάρνισμα

Τα σημάδια του κρυολογήματος
Καταρροή
Φτάρνισμα
Πανόλαιμος
Μέτριας βαρύτητας μυϊκοί πόνοι
Πυρετός στα βρέφη και τα μικρά παιδιά (σπάνια στους ενήλικους)



ΤΑ ΠΙΟ ΟΔΥΝΗΡΑ ΤΑΤΟΥΑΖ. ΧΑΡΑΖΟΥΝ ΤΟ ΔΕΡΜΑ ΜΕ ΑΓΚΑΘΙΑ ΚΑΙ ΞΥΡΑΦΙΑ.

Αυτά είναι τα πιο οδυνηρά τατουάζ στον κόσμο -Χαράσσουν το δέρμα με αγκάθια και ξυραφάκια [εικόνες]

Φυλές από την Αιθιοπία και το Σουδάν δημιουργούν τατουάζ με τον πιο οδυνηρό ίσως τρόπο. Χαράσσουν το δέρμα με αγκάθια αλλά και ξυραφάκια.
Από λεπτές γραμμές που στροβολίζονται στο δέρμα μέχρι περίπλοκα διακεκομμένα σχέδια, τα σημάδια που κοσμούν τα σώματα των φυλών Bodi Toposa και Surma στην Αιθιοπία είναι κάτι περισσότερο από απλά τατουάζ με την έννοια που έχει κυριαρχήσει στον δυτικό κόσμο. 
Για τις φυλές αυτά δεν είναι απλές ουλές αλλά αποτελούν μέρος της παραδοσιακής κουλτούρας και σηματοδοτεί την ενηλικίωση αλλά κυρίως αποτελούν «σημάδια» ομορφιάς.









ΠΗΓΗ...http://www.iefimerida.gr/

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...