ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΣΤΑΝΟΥ ΤΟΥ ΛΥΚΟΣΤΟΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

Με την εκλεκτή μου παρέα, αφήσαμε την πολύβουη βάση μας και αναχωρούμε για τον αποψινό προοροσμό μας, ο οποίος είναι η φημισμένη Γιορτή κάστανου στο γραφικό Λυκόστομο Αλμωπίας.
Ο ήλιος κρυμμένος πίσω από τον γιγάντιο όγκο του Καϊμακτσαλάν, απέπεμπε τις τελευταίες ακτίνες του πίσω από τα σύννεφα, δημιουργώντας εντυπωσιακές χρυσαφένιες ανταύγειες στον κατάφυτο κάμπο. Οι καστανιές δεξιά κι αριστερά του δρόμου, με τους ετοιμόγεννους καρπούς-αχινούς τους, φάνταζαν σαν Χριστουγεννιάτικα δέντρα, προσδίδοντας στο τοπίο μια μαγευτική ιδιαιτερότητα, ενώ οι κοιμισμένες, λόγω φθινοπώρου, κερασιές μας συντρόφευαν σε όλη τη διαδρομή.
Ύστερα από 15 λεπτά οδήγησης στον στενό επαρχιακό δρόμο, άρχισαν να διακρίνονται τα πρώτα σπίτια του χωριού, κι ένα κοπάδι πρόβατα μας έκοψε το δρόμο, ενώ δυο τεράστια τσομπανόσκυλα μας καλωσόρισαν γαβγίζοντας, παρά τις συνεχείς υποδείξεις του γεροβοσκού  να σταματήσουν.
Περνώντας τα κοιμητήρια, προσεγγίσαμε στον φωταγωγημένο χώρο της εκδήλωσης και πήραμε το δρόμο πεζοί, αδημονώντας να συμμετάσχουμε στην όλη παραδοσιακή γιορτή, που με τόσο μεράκι ετοίμασαν οι δυο σύλλογοι του χωριού.
Φτάνοντας στον χώρο, μπορούσαμε να δούμε το τεράστιο λούνα παρκ που ήταν στημένο, με τα συγκρουόμενα αυτοκινητάκια να στριγκλίζουν υπό τον ήχο κάποιας υπόκωφης μουσικής, ενώ παραδίπλα δεκάδες μικρά παιδιά εκτινάσσονταν πάνω κάτω κλεισμένα στα ασφαλή δίχτυα δυο μεγάλων τραμπολίνων, τσιρίζοντας από χαρά.
Λίγο παραπέρα, ο μικρός πεζοδρομημένος δρόμος, έσφυζε από κίνηση δεκάδων επισκεπτών, έχοντας δεξιά κι αριστερά πάγκους μικροπωλητών, οι οποίοι διαλαλούσαν τα προϊόντα τους. Παιχνίδια, τρόφιμα, παραδοσιακά εδέσματα, γλυκά, κομψοτεχνήματα και χειροποίητα κοσμήματα, όλα στα πόδια του επισκέπτη, αναμένουν για πώληση.
Κάτω από τον πεζόδρομο και στον χώρο του σχολείου του χωριού, εκατοντάδες τραπεζοκαθίσματα, αραδιασμένα με στρατιωτική τάξη και γεωμετρική στοίχιση, άρχισαν να γεμίζουν από κόσμο. Σε μια γωνιά της αυλής, η εξέδρα της εκδήλωσης με τα μουσικά όργανα της ορχήστρας που θα παίξει, ενώ σε περίοπτη θέση, το λάβαρο του μορφωτικού συλλόγου, φάνταζε σαν αρχέτυπο άλλων εποχών μέσα στο κόκκινο ύφασμα με τα χρυσά του γράμματα.
Στην είσοδο της αυλής μικρά κορίτσια του συλλόγου, καλωσορίζουν τους επισκέπτες, κερνώντας τους τοπικό λικέρ κάστανου  σε μικρά ποτηράκια.
Λίγο παραπέρα το ταμείο, όπου μπορείς να πάρεις τις μάρκες για να αγοράσεις τα σουβλάκια ή τα ποτά που επιθυμείς και η μυρωδιά του φρεσκοψημένου κάστανου σου ερεθίζει τα ρουθούνια.
Ευγενέστατα μέλη των διοργανωτών, εξυπηρετούν και τον πιο απαιτητικό, ενώ άλλα τρέχουν από δω κι από κει τακτοποιώντας τις τελευταίες λεπτομέρειες.
Οι ψητάδες, με αναψοκοκκινισμένα μάγουλα παλεύουν με τα δεκάδες σουβλάκια πάνω από τα κάρβουνα, γυρνώντας τα δεξιά αριστερά, να μην αρπάξουν, ρίχνοντας ξύδι στις φλόγες που αναπηδούν από το ξεραμένο ξίγκι.
Στο κτίριο του σχολείου και σε ξεχωριστές αίθουσες, οι χορευτές των συλλόγων, προετοιμάζονται εντατικά, βοηθώντας ο ένας τον άλλον στο ντύσιμο με τις παραδοσιακές φορεσιές. Οι υπεύθυνοι και οι χοροδιδάσκαλοι ρίχνουν μια τελευταία ματιά στις σημειώσεις τους, δίνοντας βιαστικές εντολές στους μαθητές-χορευτές τους, για να κάνουν μια επαγγελματική παράσταση.
Σε λίγη ώρα ο χώρος έχει γεμίσει ασφυκτικά, και ξαφνικά τα τεράστια ηχοσυστήματα δονούν με τα χιλιάδες βατ την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και ο μελωδικός ήχος του κλαρίνου, δίνει το έναυσμα για το παραδοσιακό πανηγύρι, κάνοντας όλους τους παρευρισκόμενους να ανατριχιάσουν από τα γνήσια Ελληνικά Μακεδονικά ακούσματα.
Αναχωρώντας μετά από λίγη ώρα, κι αφήνοντας πίσω μας την γιορτή που έχει ανάψει για τα καλά, σκέφτομαι  επιβεβαιώνοντας την πεποίθηση που ήδη είχα, ότι αυτός ο τόπος που γνώρισε τόσες πίκρες, τόσα εχθρικά βέλη, τόση υποβάθμιση, τόση εγκατάλειψη, αυτός ο τόπος δεν πρόκειται ποτέ να σβήσει, όσο υπάρχουν τέτοιοι κάτοικοι,  που με φιλότιμο, εργατικότητα και αγάπη για την παράδοση και την πατρίδα, δίνουν και την ψυχή τους για τα ευγενή αυτά ιδανικά.

Posted in: ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ , ΠΑΡΑΔΟΣΗ , ΤΟΠΙΚΑ