Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

"ΚΟΛΙΝΤΑ ΜΠΑΜΠΩ" ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΟΙΚΙΣΜΟ ΓΑΡΕΦΕΙΟΥ


Τα ''Κόλιντα Μπάμπω'' (κάλαντα στη γιαγιά) θα αναβιώσουν και φέτος στον παραδοσιακό οικισμό Γαρεφείου, ένα όμορφο και γραφικό χωριό, πλούσιο σε Παράδοση και Ιστορία, με ήθη και έθιμα βγαλμένα από τα βάθη του χρόνου! 
Παρά την πολιτισμική ισοπέδωση που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια στην Πατρίδα μας, οι γηγενείς Μακεδόνες του χωριού Γαρέφι Αλμωπίας κρατούν άσβεστη τη φλόγα της Ελληνικής Παράδοσης αναβιώνοντας έθιμα των προγόνων μας. 
Ένα από τα πιο σημαντικά και διαδεδομένα είναι το έθιμο της φωτιάς (κόλιντα μπάμπω), όπου, κάθε χρόνο, προπαραμονή των Χριστουγέννων και όλοι οι κάτοικοι μαζί, σε κάθε αυλή και γειτονιά του παραδοσιακού οικισμού γιορτάζουν και φωνάζοντας: ''Κόλιντα Μπάμπω'' περιμένουν τον εορτασμό της γέννησης του Θεανθρώπου! 
Σας προσκαλούμε λοιπόν να παρευρεθείτε στη δική μας Εντόπια Μακεδονική φωτιά, στο πνεύμα των πατροπαράδοτων συνηθειών του τόπου μας, την Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015 και ώρα 21:30 στη πανέμορφη πλατεία του παραδοσιακού Άνω Γαρεφείου να γιορτάσουμε παρέα, με τσίπουρο, κρασί και γνήσια Μακεδονικά παραδοσιακά ακούσματα! 

Σας περιμένουμε όλους...

ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ Γ. ΝΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ


ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ

Με αφορμή το θλιβερό συμβάν με τον τραυματισμό του ποδοσφαιριστή του Α.Σ. Προμάχων Γιώργου Νάνου, ο Δήμαρχος Αλμωπίας κ. Δημήτρης Μπίνος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Δυστυχώς επαληθευόμαστε με ένα δυσάρεστο γεγονός, στο δίκαιο αίτημά μας για δημιουργία έδρας ΕΚΑΒ στην Αλμωπία. Όταν κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι. Χθες οι φίλαθλοι που βρέθηκαν στο γήπεδο των Προμάχων βίωσαν μία πολύ άσχημη εμπειρία, με τον ποδοσφαιριστή να μένει για ώρα πεσμένος στο έδαφος, ανήμπορος και περιμένοντας το ασθενοφόρο που δεν έφτασε ποτέ.

Πρώτα απ’ όλα εύχομαι γρήγορη ανάρρωση στον Γιώργο Νάνο, με την ευχή να μη ζήσουμε ξανά τέτοιες στιγμές. Ταυτόχρονα, καλώ τους Βουλευτές του Νομού μας να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να δημιουργηθεί επιτέλους έδρα ΕΚΑΒ στην Αλμωπία. Η έκταση του Δήμου μας είναι τεράστια και δεν νοείται να περιμένουμε ένα ασθενοφόρο να φτάσει από την Έδεσσα στους Προμάχους, τον Αρχάγγελο και τα υπόλοιπα ακριτικά χωριά της επαρχίας μας. Ας αναλογιστούμε όλοι τις ευθύνες μας και ας πράξουμε τα δέοντα, πριν θρηνήσουμε θύματα».
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΙΝΟΣ

"ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ..." - ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ



Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε...

Αὐτοὶ δὲν εἶναι οἱ δρόμοι ποὺ γνωρίσαμε
Ἀλλότριο πλῆθος ἕρπει τώρα στὶς λεωφόρους
Ἀλλάξαν καὶ τῶν προαστίων οἱ ὀνομασίες
Ὑψώνονται ἄσυλα στὰ γήπεδα καὶ στὶς πλατεῖες.
Ποιὸς περιμένει τὴν ἐπιστροφή σου; Ἐδῶ οἱ ἐπίγονοι
Λιθοβολοῦν τοὺς ξένους, θύουν σ᾿ ὁμοιώματα,
Εἶσαι ἕνας ἄγνωστος μὲς στὸ ἄγνωστο ἐκκλησίασμα
Κι ἀπὸ τὸν ἄμβωνα ἀφορίζουνε τοὺς ξένους
Ρίχνουνε στοὺς ἀλλόγλωσσους κατάρες

Ἐσὺ στοὺς σκοτεινοὺς διαδρόμους χώσου
Στὶς δαιδαλώδεις κρύπτες ποὺ δὲν προσεγγίζει
Οὔτε φωνὴ ἀγριμιοῦ ἢ ἦχος τυμπάνου·
Ἐκεῖ δὲ θὰ σὲ βροῦν. Γιατί ἂν σ᾿ ἀφορίσουν
Κάποιοι –ἀναπόφευκτα– στὰ χείλη τους θὰ σὲ προφέρουν
Οἱ σκέψεις σου θ᾿ ἀλλοιωθοῦν, θὰ σοῦ ἀποδώσουν
Ψιθυριστὰ προθέσεις, θὰ σὲ ὑμνήσουν.
Μὲ τέτοιες προσιτὲς ἐπιτυχίες θὰ ἡττηθεῖς.
Τεντώσου ἀπορρίπτοντας τῶν λόγων σου τὴν πανοπλία
Κάθε ἐξωτερικὸ περίβλημά σου περιττὸ
Καὶ τῆς Σιωπῆς τὸ μέγα διάστημα, ἔτσι,
Τεντώσου νὰ πληρώσεις συμπαγής.


Μανόλης Ἀναγνωστάκης - Ποιήματα

Μανόλης Ἀναγνωστάκης (Θεσσαλονίκη 1925 - Ἀθήνα 2005): 

Ἰατρὸς ἀκτινολόγος, ποιητὴς καὶ δοκιμιογράφος.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΟ "ΤΑΝΚ" ΤΟΥ ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ


Μαθήματα ζωής και διδάγματα ήθους εκπέμπει το μήνυμα που έστειλε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ο σοβαρά τραυματισμένος Γίγαντας του ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ Γιώργος Νάνος.

Ο πληγωμένος κανονιέρης των Προμάχων, με το σπασμένο πόδι, που την Τρίτη θα χειρουργηθεί, έγραψε μέσα από τον θάλαμο του νοσοκομείου της Έδεσσας, όπου νοσηλεύεται: 

Επιτρέπεται να πέσεις επιβάλλεται να σηκωθείς...


Εμείς του ευχόμαστε, καλή ανάρρωση και γρήγορα στα γήπεδα που τόσο αγαπά.

Ο ΨΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΥΣΑΦΙ - ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ

Ο Ψαράς και το Χρυσάφι

Ένας ψαράς κατεβαίνει κάθε νύχτα στην παραλία για να ρίξει τα δίχτυα του. Ξέρει πως όταν βγαίνει ο ήλιος έρχονται τα ψάρια στην παραλία για να φάνε αχιβάδες, γι’ αυτό πάντα ρίχνει τα δίχτυα του πριν ξημερώσει.

Έχει ένα καλυβάκι στην παραλία και κατεβαίνει μες τη νύχτα με τα δίχτυα στον ώμο.

Με τα πόδια γυμνά και τα δίχτυα μισοαπλωμένα, μπαίνει στη θάλασσα.

Αυτή τη νύχτα, για την οποία μας μιλάει η ιστορία, όπως πάει να μπει στο νερό, αισθάνεται το πόδι του να χτυπάει πάνω σε κάτι πολύ σκληρό στον πάτο της θάλασσας.

Το πασπατεύει και βλέπει πως είναι πράγματι κάτι σκληρό, σαν πέτρες, τυλιγμένες σε μια σακούλα.

Εκνευρίζεται και μουρμουρίζει: «Ποιος ηλίθιος πετάει τέτοια πράγματα στην παραλία...» Και αμέσως διορθώνει: «Στη δική μου παραλία».

«Κι εγώ, έτσι απρόσεκτος που είμαι, κάθε φορά που θα μπαίνω στο νερό, θα σκοντάφτω πάνω στις πέτρες...» Αφήνει λοιπόν κάτω τα δίχτυα, σκύβει, πιάνει τη σακούλα και τη βγάζει από το νερό. Την αφήνει στο ακροθαλάσσι, και ξαναμπαίνει με τα δίχτυα στο νερό.

Είναι θεοσκότεινα... Ίσως γι’ αυτό, όπως βγαίνει από τη θάλασσα, πάλι σκοντάφτει πάνω στη σακούλα που είναι τώρα έξω, στην παραλία.

Ο ψαράς σκέφτεται: «Δεν είμαι στα καλά μου».

Βγάζει λοιπόν το σουγιά του, ανοίγει τη σακούλα και ψαχουλεύει. Έχει κάμποσες πέτρες, μεγάλες σαν πορτοκάλια, βαριές και στρογγυλεμένες.

Ο ψαράς ξανά σκέφτεται «μα ποιος να είναι αυτός ο ηλίθιος που τυλίγει πέτρες και τις πετάει στο νερό...»

Ενστικτωδώς, παίρνει μία, τη ζυγίζει στο χέρι του και την πετάει με δύναμη στη θάλασσα.

Μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά ακούει τον θόρυβο της πέτρας που βουλιάζει στα βαθιά. Πλουπ!

Βάζει το χέρι του στη σακούλα, παίρνει άλλη μια πέτρα και την πετάει στο νερό. Ακούει ξανά το πλουπ!

Αυτή την πετάει από την άλλη μεριά, πλαφ! Μετά, αρχίζει να τις εκσφενδονίζει δύο δύο και ακούει πλονπ-πλουπ! Ύστερα προσπαθεί να τις ρίξει πιο μακριά, και με γυρισμένη την πλάτη, και με όλη του τη δύναμη, πλουπ-πλαφ!...

Διασκεδάζει... ακούει τους διαφορετικούς ήχους, πετάει πέτρες, υπολογίζει το χρόνο που κάνουν να πέσουν στο νερό, και δοκιμάζει... πότε με δύο, πότε με μία, και με κλειστά μάτια τώρα, και με τρεις μαζί... και συνεχίζει να πετάει τις πέτρες στη θάλασσα.

Μέχρι που αρχίζει να βγαίνει ο ήλιος.

Ο ψαράς ψαχουλεύει και βρίσκει μονάχα μία πέτρα μέσα στη σακούλα.

Ετοιμάζεται λοιπόν να την πετάξει πιο μακριά από τις άλλες, γιατί είναι η τελευταία κι έχει ήδη βγει ο ήλιος.

Ο Ψαράς και το Χρυσάφι

Και όπως τεντώνει το χέρι του προς τα πίσω για να την πετάξει με όλη του τη δύναμη, αρχίζει να φωτίζει ο ήλιος και βλέπει στην πέτρα μια χρυσαφένια μεταλλική λάμψη που του τραβάει την προσοχή.

Ο ψαράς συγκρατεί την παρόρμηση να πετάξει την πέτρα και την κοιτάζει προσεκτικά. Η πέτρα αντανακλά τον ήλιο μέσα από τη βρομιά που την καλύπτει. Την τρίβει ο ψαράς λες κι είναι μήλο πάνω στα ρούχα του, και η πέτρα αρχίζει να λάμπει ακόμη πιο πολύ. Έκπληκτος, τη χτυπάει ελαφρά και αντιλαμβάνεται ότι είναι από μέταλλο. Αρχίζει τότε να την τρίβει και να την καθαρίζει με άμμο και με το πουκάμισο τον, και συνειδητοποιεί πως η πετρά είναι από καθαρό χρυσάφι. Μια πέτρα από ατόφιο χρυσάφι σε μέγεθος πορτοκαλιού! Η χαρά του σβήνει, όμως, μόλις σκέφτεται ότι η πέτρα αυτή είναι σίγουρα ίδια με όλες τις άλλες που πέταξε στη θάλασσα.

Και σκέφτεται: «Τι χαζός που ήμουνα!»

Είχε στα χέρια του μια σακούλα γεμάτη πέτρες από χρυσό και τις πετούσε στη θάλασσα γιατί του άρεσε να ακούει τον ηλίθιο θόρυβο που έκαναν όταν έπεφταν στο νερό... Αρχίζει τότε να οδύρεται, να κλαίει και να θρηνεί... να λυπάται για τις χαμένες πέτρες... Και να σκέφτεται πως είναι άτυχος, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος... είναι τρελός, είναι ηλίθιος...

Μετά σκέφτεται... Αν έμπαινε στη θάλασσα, αν κατάφερνε να βρει μια στολή δύτη και βούταγε στα βαθιά, αν ήταν μέρα, αν είχε τον εξοπλισμό που έχουν οι δύτες για να ψάξει... Κι όλο κλαίει γοερά και οδύρεται...

Ο ήλιος έχει πια ανατείλει.

Και ξαφνικά συνειδητοποιεί πως έχει ακόμη την πέτρα... συνειδητοποιεί πως ο ήλιος θα μπορούσε να είχε αργήσει ένα δευτερόλεπτο ακόμη, ή εκείνος θα μπορούσε να είχε ρίξει την πέτρα πιο γρήγορα, και τότε δεν θα είχε μάθει ποτέ για τον θησαυρό που έχει τώρα στα χέρια του.

Αντιλαμβάνεται τελικά ότι κατέχει έναν θησαυρό, κι ότι ο θησαυρός αυτός είναι από μόνος του μια τεράστια περιουσία για έναν φτωχό ψαρά όπως εκείνος.

Αντιλαμβάνεται πόσο τυχερός είναι που μπορεί να κρατήσει τον θησαυρό που έχει ακόμη στα χέρια του.

Μακάρι να μπορούσαμε να είμαστε πάντοτε τόσο σοφοί ώστε να μην κλαίμε για τις πέτρες, τις ευκαιρίες, που απροετοίμαστοι ίσως τις πετάξαμε, τις χαραμίσαμε, τα πράγματα εκείνα που έφερε η θάλασσα και τα πήρε μετά... Μακάρι να είμαστε έτοιμοι να δούμε τη λάμψη στις πέτρες που έχουμε στα χέρια μας, και να μπορούμε να τις χαιρόμαστε για την υπόλοιπη ζωή μας.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι: Ο Δρόμος των Δακρύων – Εκδόσεις OPERA






Πηγή: 
enallaktikidrasi.com

Ο ΑΝΑΖΗΤΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ


Μετά από πολλά χρόνια περιπλάνησης, ένας άνθρωπος που αναζητούσε την αλήθεια βρέθηκε σε μια σπηλιά, στην οποία υπήρχε ένα πηγάδι. Μια και τον είχαν συμβουλέψει να ρωτήσει το πηγάδι για το ποιά είναι η αλήθεια, του έθεσε το θεμελιώδες αυτό ερώτημα. 

Τότε, από τα βάθη της γης ήρθε η εξής απάντηση: «Πήγαινε στο σταυροδρόμι του χωριού κι εκεί θα βρεις αυτό που ζητάς».

Γεμάτος ελπίδα και προσδοκία, ο άνθρωπος έτρεξε στο σταυροδρόμι όπου το μόνο που βρήκε ήταν 3 καταστήματα χωρίς κανένα ενδιαφέρον. Το ένα κατάστημα πουλούσε μέταλλα, το άλλο ξύλα και το τρίτο λεπτά σύρματα. Τίποτα και κανείς δεν φαινόταν να έχει σχέση με την αποκάλυψη της αλήθειας.

Απογοητευμένος, ο αναζητητής επέστρεψε στο πηγάδι για να ζητήσει εξηγήσεις. Αυτό όμως του είπε μόνο: «Θα καταλάβεις πολύ αργότερα». Όταν ο άνθρωπος διαμαρτυρήθηκε, το μόνο που πήρε ως απάντηση ήταν η ηχώ της δικής του φωνής. Αγανακτισμένος επειδή νόμιζε ότι το πηγάδι τον είχε κοροϊδέψει συνέχισε την περιπλάνησή του για να βρει την αλήθεια. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, η ανάμνηση αυτής της εμπειρίας σιγά σιγά ξεθώριαζε μέχρι που ένα βράδυ, έτσι όπως περπατούσε κάτω από το φως του φεγγαριού, του τράβηξε την προσοχή ο ήχος από κάποιον ινδιάνικο ρυθμό. Ήταν μια υπέροχη μουσική που παιζόταν με μεγάλη μαεστρία κι έμπνευση.

Συγκινημένος, πλησίασε τον μουσικό και κοίταξε τα δάχτυλά του να χορεύουν πάνω στις χορδές. Άρχισε να περιεργάζεται το ινδικό σιτάρ, και ξαφνικά άφησε μια χαρούμενη κραυγή: το σιτάρ ήταν φτιαγμένο από σύρματα και κομμάτια από μέταλλο και ξύλο όπως ακριβώς αυτά που είχε δει τότε στα 3 καταστήματα και είχε θεωρήσει ότι δεν είχαν ιδιαίτερη σημασία.

Τότε επιτέλους, κατάλαβε: έχουμε ήδη όλα όσα χρειαζόμαστε και καθήκον μας είναι να τα συγκεντρώσουμε και να τα χρησιμοποιήσουμε με τον κατάλληλο τρόπο. Κανένα πράγμα δεν έχει νόημα, εφόσον το αντιλαμβανόμαστε ξεχωριστά. Όταν όμως τα κομμάτια ενωθούν σε ένα ενιαίο σύνολο, δημιουργείται κάτι νέο, κάτι που δεν θα μπορούσαμε καν να φανταστούμε βλέποντας τα μέρη του χωριστά.





Πηγή: 
enallaktikidrasi.com

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΔΩΡΑ



Για τα περισσότερα παιδιά οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι ίσως η καλύτερη περίοδος του χρόνου αφού είναι σχεδόν ταυτισμένες στη συνείδησή τους με τη λέξη "δώρο". 

  Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που το να λάβουν αυτά ένα δώρο θα σημαίνει πως η μητέρα τους στερείται το δικό της;

   Τα παιδιά που πρωταγωνιστούν στο ακόλουθο βίντεο, είναι από το Atlanta Boys & Girls Club και όλα τους προέρχονται από οικογένειες με πολύ χαμηλά εισοδήματα. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, την περσινή χρονιά, στο σπίτι τους δεν κατάφεραν να στολίσουν ούτε χριστουγεννιάτικο δέντρο. 

  Το "πείραμα" στο οποίο τα υπέβαλε το UpTV με στόχο να αναδείξει την σημασία του "δούναι" παρά του "λαβείν" είχε ως εξής- αρχικά τα ρώτησαν τι δώρα θα ήθελαν για τα Χριστούγεννα και μετά τι δώρο πιστεύουν πως θα ήθελε η μητέρα τους. Στη συνέχεια έβαλαν μπροστά τους ανά περίπτωση και τα δύο δώρα.

Με έναν όρο, όμως. Να διαλέξουν ή το ένα ή το άλλο. Ή αυτό που ευχήθηκαν για τους εαυτούς τους ή εκείνο που πιστεύουν πως θέλει η μητέρα τους.

   Το σοκ τους φυσικά ήταν μεγάλο. Και το δίλημμα ακόμη μεγαλύτερο. Ωστόσο στο τέλος όλα έκαναν ακριβώς την ίδια επιλογή...

   Δείτε το συγκινητικό βίντεο: 






 Πηγή: www.lifo.gr

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗ; ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ

Φωτ.: Ναν Γκόλντιν
Ένας Φυσικός, μία Ψυχοθεραπεύτρια, ένας Φιλόσοφος, μία Συγγραφέας και μια Καλόγρια, δίνουν την απάντηση

Ο Φυσικός «Η Αγάπη είναι χημεία»
 Απαντάει ο Jim Al-Khalili, θεωρητικός φυσικός και συγγραφέας 

  Βιολογικά, η Αγάπη είναι μια έντονη νευρολογική κατάσταση, όπως η πείνα ή η δίψα, αλλά πιο μόνιμη. Λέμε για την αγάπη ότι είναι τυφλή ή We talk about love being blind or άνευ όρων, με την έννοια ότι δεν την ελέγχουμε. Αλλά πάλι, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα παράξενο, από τη στιγμή που η Αγάπη, είναι κατά βάση χημικό φαινόμενο. Ενώ ο πόθος είναι μια περιστασιακή σεξουαλική επιθυμία στη δημιουργία της οποίας εμπλέκεται η απελευθέρωση ορμονών, όπως η τεστοστερόνη, και τα οιστρογόνα, στην πραγματική αγάπη ή στο πραγματικό δέσιμο και στην πραγματική αφοσίωση. Ο εγκέφαλος απελευθερώνει ένα τεράστιο συνδιασμό ορμονών: Φερομόνες, Ντοπαμίνη, Νορεπινεφρίνη, σεροτονίνη, ωκυτοκίνη και βαζοπρεσίνη (ADH). Ωστόσο, από την σκοπιά της εξέλιξης, η αγάπη μπορεί να αντιμετωπισθεί ως μηχανισμός επιβίωσης. Ένας μηχανισμός που έχουμε αναπτύξει, ώστε να χρειαζόμεστε τις μακροχρόνιες σχέσεις, που σημαίνουν αμοιβαία αλληλοϋπεράσπιση, φροντίδα των γονιών προς τα παιδιά και προώθηση του αισθήματος ασφάλειας και σιγουριάς. 

Η Ψυχοθεραπεύτρια
«Η Αγάπη έχει πολλές εκφάνσεις» 
Απαντάει η Philippa Perry, ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας του «Couch Fiction» 
  Αντίθετα με εμάς, οι αρχαίοι δεν στρίμωχναν, ποικίλα συναισθήματα που τους δίνουμε την ετικέτα «Αγάπη», στην ίδια λέξη. Είχαν πολλές παραλλαγές, μεταξύ των οποίων οι εξής: Φιλία, την οποία αντιλαμβάνονταν ως μια βαθιά αλλά χωρίς σεξουαλική διάσταση, οικειότητα, ανάμεσα σε στενούς φίλους ή μέλη μιάς οικογένειας ή ως ένα βαθύ δέσιμο, που σφυρηλατείται ανάμεσα σε στρατιώτες που πολεμούσαν ο ένας δίπλα στον άλλον στη μάχη. Το αρχαίο Ρωμαϊκο Ludus πάλι, περιγράφει ένα πιο παιχνιδιάρικο πάρε-δώσε που συμβαίνει όταν χαζολογάμε ή φλερτάρουμε. Πράγμα, είναι η ώριμη αγάπη που εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου ανάμεσα σε ζευγάρια που βρίσκονται πολύ καιρό μαζί και περιλαμβάνει αλληλοκατανόηση στην πράξη, αφοσίωση, συμβιβασμούς και αλληλοκατανόηση. Αγάπη για τους αρχαίους, ήταν ένας πιό γενικευμένος όρος και δεν είχε να κάνει με την αποκλειστικότητα αλλά με ένα πανανθώπινο συναίσθημα που αφορούσε τους γύρω σου. Φιλαυτία, είνα η αγάπη για τον εαυτό σου, που δεν είναι τόσο εγωιστική όσο ακούγεται. Όπως έλεγε ο Αριστοτέλης ή όπως θα σας πει οποιοσδήποτε ψυχοθεραπευτής, για να μπορέσεις να νοιαστείς για τους άλλους, πρέπει πρώτα να έχεις φροντίσει τον εαυτό σου. Τέλος, και πιθανότατα τελευταίος, αν και προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα και επιπλοκές, ο Έρως, έχει να κάνει με την σεξουαλική έλξη, και το πάθος. Εκτός αν μετεξελιχθεί σε φιλία η/και πράγμα, ο έρως θα εκφυλιστεί και θα σβήσει μόνος του. Αγάπη είναι όλα τα παραπάνω. Αλλά είναι παράλογο και μη μη ρεαλιστικό να έχουμε την προσδοκία να βιώσουμε και τις έξι εκδοχές της με ένα μόνο πρόσωπο. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικά πράγματα η οικογένεια και η κοινωνία. 

Ο Φιλόσοφος
 «Η Αγάπη είναι παθιασμένη δέσμευση»  Απαντάει ο Julian Baggini, φιλόσοφος και συγγραφέας 

  Η απάντηση παραμένει ασαφής, εν μέρει διότι η Αγάπη δεν είναι ένα πράγμα. Αγάπη για τους γονείς, τους συντρόφους, τα παιδιά, την πατρίδα, τον διπλανό, τον Θεό, κτλ., όλες έχουν διαφορετική υφή. Κάθε μια έχει τις παραλλαγές της: Τυφλή, μονόπλευρη, τραγική, σταθερή, ρευστή, υστερόβουλη, ανολοκλήρωτη, άνευ όρων... Στην καλύτερη πάντως, όλες οι εκδοχές της είναι μια ευγενής και παθιασμένη δέσμευση, την οποία καλλιεργούμε και εξελίσουμε, αν και συχνά εμφανίζεται στις ζωές μας απρόσκλητη. Γι' αυτό και είναι κάτι περισσότερο από ένα δυνατό συναίσθημα. Χωρίς την δέσμευση, είναι μόνο ένας ενθουσιασμός. Χωρίς το πάθος είναι μόνο εμμονή. Ακόμα και η μεγαλύτερη Αγάπη, χωρίς τα ην φροντίσεις και να την καλλιερήσεις, μαραίνεται και πεθαίνει. 

Η Συγγραφέας
«Η Αγάπη είναι κίνητρο για όλες τις μεγάλες ιστορίες»  Απαντάει η Jojo Moyes, δύο φορές κάτοχος του βραβείου για το Ρομαντικό Μυθιστόρημα της Χρονιάς 

  Το τι είναι η Αγάπη, εξαρτάται από το πού βρίσκεσαι σε σχέση με αυτήν. Όταν βρίσκεσαι ασφαλής μέσα της, μπορείς να την αισθάνεσαι τόσο φυσική και απαραίτητη, όσο τον αέρα – υπάρχεις μέσα της χωρίς καλά καλά να το προσέχεις. Όταν την στερηθείς, μπορεί να τη νιώθεις σαν εμμονή. Να σε εξαντλεί, σχεδόν σαν σωματικός πόνος. Η Αγάπη είναι το κίνητρο για τις μεγάλες αφηγήσεις. Όχι μόνο για τις ιστορίες με ρομαντική αγάπη, αλλά και για την αγάπη του γονιού προς το παιδί του, για την αγάπη στην οικογένεια, στην πατρίδα. Εϊναι το σημείο πριν την ολοκλήρωσή της που συναρπάζει. Αυτό που σε χωρίζει από την αγάπη, τα εμπόδια που μπαίνουν ανάμεσά σας. Αυτές τις στιγμές που προσπαθείς να ξεπεράσεις τα εμπόδια, η Αγάπη είναι τα πάντα. 

Η Καλόγρια 
«Η Αγάπη είναι η ελευθερία που μας δεσμεύει»  Απαντάει η Catherine Wybourne, καλόγρια 

  Την Αγάπη, πιό εύκολα τη βιώνεις, παρά την ορίζεις. Ως θεολογική αρετή, με την οποία αγαπάμε τον Θεό πάνω από όλα και τους διπλανούς μας σαν τον εαυτό μας, εν ονόματί Του, μοιάζει λίγο αόριστη. Μέχρι να την συναντήσουμε «ενσαρκωμένη» κατά κάποιο τρόπο στη ζωή γύρω μας: Σε πράξεις καλοσύνης, γεναιοδωρίας και αυτοθυσίας. Η Αγάπη είναι το μόνο πράγμα που δεν μπορεί να πληγώσει κανέναν, αλλά μπορεί να κοστίσει ακριβά. Το παράδοξο με την Αγάπη, είναι πώς μολονότι σου δίνει εξαιρετική ελευθερία, την ίδια στιγμή σε δένει με τον άλλο, με δεσμούς δυνατότερους και από τον θάνατο. Δεν μπορεί να αγοραστεί ή να πουληθεί. Και δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να αντιμετωπίσει. Η Αγάπη είναι η μεγαλύτερη ευλογία. 




Πηγή: www.lifo.gr

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ



ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Φιλανθρωπικές δραστηριότητες ομάδας γυναικών Υδραίας

Φιλανθρωπικές δραστηριότητες του ΚΔΑΠμεΑ «Ηλιαχτίδα»

Δραστηριότητες με face panting, γράμματα στον Αη Βασίλη, ξωτικά και άλλες πολλές δράσεις και παιχνίδια

Συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης στο σπιτάκι του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Αλμωπίας

12:00 Αφήγηση παραμυθιού «Η βροχή των αστεριών» από την Σοφία Παυλίδου, μουσική DJ και χριστουγεννιάτικα γλυκά από τους σπουδαστές του ΙΕΚ Αριδαίας - Διοργάνωση Βιβλιοπωλείο «Τοξίδη»

17:00 Παράσταση του Μορφωτικού Συλλόγου Κωνσταντίας με τα ποντιακά ήθη και έθιμα των Χριστουγέννων στο Ξενιτίδειο Πνευματικό Κέντρο Αριδαίας

ΑΛΜΩΠΟΣ - ΕΔΕΣΣΑΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Α1 ΤΗΣ ΕΠΣ ΠΕΛΛΑΣ


ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΝΟΥ


Τα Χριστούγεννα, η μεγάλη αυτή γιορτή της Χριστιανοσύνης μας, πέρα από τον συμβολικό τους χαρακτήρα περικλείουν μέσα τους δυνατά μηνύματα για την κοινωνία μας.
 Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτές τις Άγιες μέρες πρωταγωνιστούν οι λέξεις «αγάπη», «ελπίδα», «αλληλεγγύη». Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να τις θυμόμαστε μόνο κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, αλλά είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για να αναλογιστούμε τι συμβαίνει γύρω μας, να νοιαστούμε για τον συνάνθρωπό μας, να χαρίσουμε αγάπη με όποιον τρόπο μπορούμε.
Και αυτές τις γιορτές ο Δήμος μας θα βρεθεί δίπλα σε όλους τους συνανθρώπους μας που το έχουν πραγματική ανάγκη, όπως βρίσκεται άλλωστε και καθόλη τη διάρκεια του χρόνου με όσα μέσα διαθέτει.
 Η πόλη μας για πρώτη φορά έχει το δικό της Χριστουγεννιάτικο Χωριό που χαρίζει χαμόγελα σε μικρούς και μεγάλους και ταυτόχρονα έχει ένα μήνυμα αγάπης με την συγκέντρωση ειδών πρώτης ανάγκης, ενώ σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει τη λειτουργία του επίσης για πρώτη φορά το Κοινωνικό Παντοπωλείο που θα ανακουφίσει πολλούς συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.
Εύχομαι σε όλο τον κόσμο υγεία, το υπέρτατο αγαθό για τον άνθρωπο και αισιοδοξία για να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες. Όταν είμαστε ενωμένοι, είμαστε δυνατοί!

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ!

Δημήτρης Μπίνος
Δήμαρχος Αλμωπίας

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΟ ΕΚΑΒ

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τον Υπουργό Υγείας
                                                  
Θέμα:Για την πληρωμή όλων των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους στο ΕΚΑΒ.

Απλήρωτα παραμένουν τα δεδουλευμένα (νυχτερινά, αργίες, Κυριακές) των εργαζόμενων στο ΕΚΑΒ από το Σεπτέμβριο του 2015, καθώς και για το τελευταίο δεκαήμερο του Δεκεμβρίου 2014. Εκκρεμεί επίσης η πληρωμή των εκτός έδρας από τον Δεκέμβριο του 2014 και για το παράρτημα Πάτρας από το Νοέμβριο του 2014, ενώ συνεχίζεται και η απαράδεκτη κατάσταση από τον Σεπτέμβριο του 2013 να συμμετέχουν εργαζόμενοι σε πτήσεις, αλλά να μη λαμβάνουν το πτητικό επίδομα, λόγω κατάργησής του για τους εργαζόμενους του ΕΚΑΒ, πλην ιατρών. 
Σε αντιλαϊκή κατεύθυνση κινείται και η πρόσφατη τροπολογία του Υπουργείου Υγείας, που προβλέπει, ότι έσοδα του ΕΚΑΒ μπορούν να διατίθενται συμπληρωματικά και πέραν των εγκεκριμένων πιστώσεων του προϋπολογισμού του υπουργείου Υγείας για την αποζημίωση των τακτικών εφημεριών, υπερωριών, εξαιρέσιμων και νυχτερινών, γιατί ανοίγει τον δρόμο για επιβολή «κομίστρου» για τις διακομιδές του ΕΚΑΒ και την παραπέρα εμπορευματοποίηση ιδιαίτερα των μη επειγουσών διακομιδών.
Αποτελεί πρόκληση να χρωστούνται δεδουλευμένα σε εκατοντάδες εργαζομέ­νους, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική επιδοτήσεων και φοροαπαλλαγών προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την απαλλαγή μεγάλων επιχειρήσεων από εισφορές στους Δήμους καθώς επίσης και από πρόστιμα για φοροδιαφυγή.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. υπουργός, τι μέτρα θα πάρει για:
·        Να πληρωθούν άμεσα όλα τα δεδουλευμένα (εφημερίες, νυχτερινά, αργίες, Κυριακές) των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ, συμπεριλαμβανομένων και των εκτός έδρας.
·        Την επαναφορά του πτητικού επιδόματος και την καταβολή των αντίστοιχων ποσών αναδρομικά από τον Σεπτέμβριο 2013.
·        Να πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό όλες οι πραγματοποιηθείσες εφημερίες και η πρόσθετη αποζημίωση για νυχτερινά, αργίες και Κυριακές χωρίς καθυστέρηση και χωρίς περικοπές.
·        Την κατάργηση της τροπολογίας που συνδέει την πληρωμή δεδουλευμένων με τα έσοδα των δημόσιων μονάδων υγείας και του ΕΚΑΒ.
·        Να μην επιβληθεί κανενός είδους επιβάρυνση του ΕΟΠΥΥ, ασφαλιστικών ταμείων ή ασθενών για τις διακομιδές του ΕΚΑΒ.


Οι βουλευτές του ΚΚΕ
Χρήστος Κατσώτης

Σάκης Βαρδαλής

Λιάνα Κανέλλη

Νίκος Καραθανασόπουλος

Γιώργος Λαμπρούλης

ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ - ΔΟΞΑ ΜΑΝΔΑΛΟΥ 2 - 2 . ΡΕΠΟΡΤΑΖ - ΕΙΚΟΝΕΣ - ΑΠΟΨΕΙΣ


Είναι η πρώτη φορά στην τετράχρονη πορεία των «Προμαχιώτικων Νέων» που με αγάπη και μεράκι γι αυτό που κάνω, καλύπτοντας όλα σχεδόν τα παιχνίδια της ομάδας των Προμάχων σε όλα τα γήπεδα του νομού, να αισθάνομαι ότι η «γραμματική μου αποθήκη» έχει σφραγίσει ερμητικά και δεν μπορώ να περιγράψω, τόσο τα χθεσινά γεγονότα στον αγώνα ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ-ΔΟΞΑ ΜΑΝΔΑΛΟΥ, όσο και τα συναισθήματα που τόσο έντονα με πιέζουν.
Συναισθήματα και σκέψεις πικρές, για τον θεσμό του ερασιτεχνισμού, του ποδοσφαίρου, αλλά και για την κοινωνία εν γένει και τις ανύπαρκτες οργανωμένες δομές της.
Έτσι ζητώντας προκαταβολικά συγνώμη για τα όσα υποκειμενικά θα γράψω παρακάτω, θα προσπαθήσω να αποτυπώσω την χθεσινή εικόνα και τα όσα τραγικά συνέβησαν….

Γήπεδο «ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΖΙΒΑΝΗΣ» των Προμάχων Σάββατο 19 Δεκεμβρίου και ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος της Α1 της ΕΠΣ Πέλλας, κλείνει με  την τοπική  ομάδα να υποδέχεται την  ΔΟΞΑ Μανδάλου.
Παρουσία λίγων φιλάθλων, με τους δυο φιλικούς συλλόγους να επιζητούν τη νίκη, ο καθένας για τους λόγους του.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν νευρικό και ισορροπημένο, με ευκαιρίες εκατέρωθεν των δυο αντιπάλων. Στο 20’ έγινε η φάση, που στιγμάτισε το παιχνίδι και καταρράκωσε την ψυχολογία όλων των παρευρισκομένων.
Ο Γ. Νάνος των γηπεδούχων συγκρούεται σε μια διεκδίκηση της μπάλας, με τον τερματοφύλακα Λεοντιάδη της Δόξας και από την δυνατή αυτή επαφή, ο γιγαντόσωμος επιθετικός, σπάει το πόδι του στο ύψος του καλαμιού. Ο διαιτητής Σιδηρόπουλος, ζώντας σε κάποιον κόσμο ουτοπίας, παρόλο που ήταν μπροστά στη φάση, δείχνει κίτρινη κάρτα «για θέατρο» στον σωριασμένο και σφαδάζοντα από τον πόνο, επιθετικό. Επικράτησε πανικός και πανδαιμόνιο, με όλους τους παρόντες να προσπαθούν να βοηθήσουν, να μεταφερθεί ο τραυματίας. Το τηλέφωνο προς τις πρώτες βοήθειες  «έφαγε» ΑΚΥΡΟ» με την μόνιμη απάντηση των αρχών ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΘΕΝΟΦΟΡΟ. Μετά από διαβουλεύσεις και με τις συμβουλές του τερματοφύλακα Ξυλουργίδη των Προμάχων, ο οποίος είναι επαγγελματίας του ΕΚΑΒ, ο άτυχος επιθετικός «φορτώθηκε» στην καρότσα  κάποιου βαν που υπήρχε και μεταφέρθηκε προς το νοσοκομείο για τα περαιτέρω.
20 λεπτά αργότερα και με το σοκ να μην έχει περάσει, ξεκίνησε το παιχνίδι, στο οποίο οι γηπεδούχοι ευτύχησαν να προηγηθούν με όμορφη ατομική ενέργεια του Ν. Νάνου, ύστερα από πλάγια μπαλιά του Ιωάννη Προίκου στο 32’.
Οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν με τον Γκότση στο 45’ με το τέλος του ημιχρόνου, αφού τροφοδοτήθηκε από τον Γκίλη ο οποίος έκανε μια εξαιρετική ατομική ενέργεια.

Στο δεύτερο ημίχρονο, οι γηπεδούχοι απέδωσαν πάρα πολύ καλό ποδόσφαιρο με πολλές ευκαιρίες και να έχουν την συντριπτική κατοχή της μπάλας. Οι φιλοξενούμενοι αρκέστηκαν σε φαρμακερές αντεπιθέσεις, με τους καλογυμνασμένους επιθετικούς τους να απειλούν ανά διαστήματα.
Το 2-1 σημείωσε ο Ν. Νάνος  στο 69’με προβολή, ύστερα από οργανωμένη επίθεση και τελική πάσα του Τρίψη.
Το 2-2 σημειώθηκε στο 81’ όταν μετά από εκτέλεση κόρνερ και λάθη των αμυντικών των Προμάχων, επωφελήθηκε ο Τσελεπής που από κοντά σκόραρε.
Για το κόρνερ αυτό, οι γηπεδούχοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα, επειδή ο διαιτητής Σιδηρόπουλος, αγνοώντας την υπόδειξη του βοηθού του Αδραμάνη, ο οποίος έδειξε άουτ, έστησε την μπάλα στο κόρνερ, κάνοντας όλους να γελούν.
Επακολούθησε κύμα διαμαρτυριών, από τους φιλάθλους, οι οποίοι «φορτωμένοι» από το πλήθος των αλλοπρόσαλλων σφυριγμάτων του Σιδηρόπουλου σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, ξέσπασαν σε βρισιές και έντονες  αποδοκιμασίες. Κάποιοι θερμόαιμοι έφτυσαν τον επόπτη γραμμών, χωρίς όμως κανείς να εισβάλει στον αγωνιστικό χώρο, όπως κάποιοι , ψευδώς, διαδίδουν.
Μπροστά σε αυτή την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, ο Σιδηρόπουλος, διακόπτει τον αγώνα, κλείνεται στα αποδυτήρια και καλεί την συνδρομή της αστυνομίας, η οποία, ω του θαύματος, καταφθάνει αμέσως με τρία περιπολικά και ένα τζιπ της ασφάλειας.
Ύστερα από πολύλεπτη διακοπή και αφού οι προβολείς του γηπέδου άναψαν, λόγω του σκοταδιού που έπεσε, ο αγώνας ξεκίνησε και με τυπικές διαδικασίες, έληξε με το μέχρι τότε σκορ 2-2.
Από τους γηπεδούχους που απέδωσαν εξαιρετικό ποδόσφαιρο και  που με μια οποιαδήποτε άλλη μεταχείριση από πλευράς διαιτησίας θα είχαν μιαν άνετη νίκη, ξεχώρισαν οι  Δέλλιος, Ν. Νάνος και Τρίψης.
Από την Δόξα, η οποία εμφανίστηκε με ένα πολύ σφιχτό και ομοιόμορφο σχήμα, που ήξερε τι ζητούσε στο γήπεδο και τελικά το πήρε, ξεχώρισαν οι Γκότσης, Τσελεπής και Γκίλης.

Η διαιτησία του κυρίου Σιδηρόπουλου ήταν κακή και προκλητική, με πολλά αντίθετα σφυρίγματα και προσωπικά θεωρώ ότι χρειάζεται συστάσεις από τους ανωτέρους του, για να χαλιναγωγήσει την υπεροψία που είναι διάχυτη στον «διαιτητικό» του χαρακτήρα.
Οι δυο βοηθοί του  Αδραμάνης-Τετραγώνης ήταν καλοί, με κάποια λίγα λάθη.

ΑΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙ
Ξυλουργίδης(Χ. Σέλκος), Δέλλιος, Σατζάκης(Τρίψης), Ιλ. Μούγιος, Σαμαράς, Αμπάρης, Παπαδόπουλος, Ιωάννου, Προίκος, Γ. Νάνος(Σαμσούρης), Ν. Νάνος.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Σαμαράς.

ΔΟΞΑ ΜΑΝΔΑΛΟΥ
Λεοντιάδης, Γκίλης, Ζαχαριάδης, Μαυρομάτης, Σασαρίδης, Τσελεπής, Παπαδόπουλος(Βαίδης), Γκότσης, Σαββίδης, Cerriku(Γραμματικόπουλος), Γιαννουσίδης.
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: Ι. Παπαδόπουλος.

Κλείνοντας, θέλω να μεταφέρω τις προσωπικές, ανήσυχες σκέψεις μου. 
Σκέψεις σε χρώμα μαύρο, βασανιστικές, και ερωτήματα αναπάντητα, τόσο για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, τις ιεραρχικές δομές του, την ΕΠΣ Πέλλας, τους διοικούντες, τους διαιτητές, τους παρατηρητές, τους συλλόγους, τις διοικήσεις τους, τους ποδοσφαιριστές, τους αγνούς φιλάθλους και τους ανεγκέφαλους οπαδούς, όσο και τις κοινωνικές δομές, τα νοσοκομεία, τα ασθενοφόρα, τα όργανα της τάξης, τους νόμους και την εφαρμογή τους, καθώς επίσης και τους άγραφους νόμους, αυτούς που κάποιοι τους γράφουν στα σπασμένα πόδια κάποιων ρομαντικών και ευγενών ανθρώπων που φτύνουν αίμα καθημερινά. 
Πολύ φοβάμαι ότι το μαύρο αυτό, έχει καταστεί ανεξίτηλο και δεν θα μπορεί κανένας να ρίξει έστω και μια λευκή πιτσιλιά, που θα σηματοδοτήσει την επιστροφή στο λευκό της αγνότητας.....

ΜΠΑΜΠΗ, περαστικά.




















































ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...