Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Η άνοιξη είναι γυμνή



Μην ακούς τι λένε όσοι παίζουν με τις λέξεις και τα στιχάκια, η άνοιξη δεν είναι πάντα ωραία, ακόμη κι αν ντυθεί με Α αντί να ρίξει ένα πρόχειρο α πάνω στους ώμους της.
 Για να πεις «χαλάλι σου» και να της ρίξεις μια δεύτερη ματιά δεν αρκεί να ντυθεί. Πρέπει να χτενιστεί κιόλας. Όχι σαν ένα γρήγορο βούρτσισμα, λίγη λακ για να κρατήσει και αμέσως έξω. Όχι, όχι αυτό. Ούτε με μαλλί που μυρίζει βροχή και αρωματισμένον ιδρώτα, αυτά είναι κόλπα φτηνά των ποιητών που αληθινή γυναίκα δεν ξέρουν τι σημαίνει. Και τα πόδια της, αυτά να προσέξεις πρώτα, δεν πρέπει να είναι στριμωγμένα κάτω από υφάσματα και νάιλον, τα δάχτυλά της να μη κρύβονται μέσα σε περίτεχνα και καλογυαλισμένα δέρματα. Γυμνά να είναι, να κάνουν παρέλαση οι πόροι της, όπως όταν φυσάει ένας ξαφνικός αέρας που έρχεται από τη θάλασσα. Ή όπως όταν συναντιούνται με ένα χάδι που έρχεται από τα παλιά τα χρόνια.

Να, τέτοια πρέπει να είναι η άνοιξη για να την αγαπήσεις, ούτε λούσα, ούτε πολυτέλειες. Να είναι μια γυναίκα που έρχεται απ΄τα χρόνια που πέρασαν αλλά ώρα να μην πέρασε από πάνω της. Να μοιάζει μ`εκείνο το κορίτσι που αγάπησες στα δεκάξι σου και δεν θυμάσαι το όνομά της. Μόνο πως μύριζε το ζακετάκι της θυμάσαι και ο ιδρώτας πίσω στο λαιμό της, εκεί που τέλειωνε το σγουρό των μαλλιών της και άρχιζε η γραμμή απ’ τους σπονδύλους της, εκείνο το μονοπάτι που τόσο ήθελες να το περπατήσεις με τα δάχτυλά σου, με τα χείλια σου, για να δεις ως πού θα φτάσει. Βήμα δεν έκανες όμως, παρά μόνο ψιθύρισες ένα «θα σε περιμένω» κι έφυγες. Από πότε λέει «θα σε περιμένω» κάποιος που φεύγει δεν το ξέρω, τέτοιες ωραίες και μεγάλες κουβέντες λένε μόνον όσοι μένουν πίσω.

Η άνοιξη δεν είναι πάντα ωραία αλλά αν μοιάζει σαν την κόρη εκείνης που αγάπησες στα δεκάξι σου, τότε ναι, μπορείς να πεις «χαλάλι σου που περίμενα τριάντα χειμώνες για να ‘ρθεις». Κι ας είσαι αγνώριστος εσύ στο μεταξύ, κι ας μη θυμάσαι σε ποιόν τόπο, ποιο σώμα και μέσα σε ποια μάτια της υποσχέθηκες να τη συναντήσεις.




ΠΗΓΗ...http://tsalapetinos.blogspot.gr

0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:

- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .

- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.

- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.

- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.

- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .

H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...