Θέλω να πω ότι κάθε νύχτα έπρεπε να τα παίζω όλα,
και μάλιστα χωρίς να είναι κανείς στην άλλη μεριά
του τραπεζιού-κανείς; αστείοι που είμαστε-
αντίκρυ μου εκεί κάθε νύχτα,στέκεται ο Θεός,
εγώ προσπαθώ να του ξεφύγω,εφευρίσκω πανουργίες,
θανάσιμα αμαρτήματα,κάνω αποτρόπαιες σκέψεις,
αλλά Εκείνος με διεκδικεί ολόκληρο,
λυσσάω που δε μπορώ να βρώ μια υπεκφυγή,
μια διέξοδο.........
Ώσπου αρχίζει να ξημερώνει.
Ανοίγω τότε το παράθυρο και άθελά μου χαμογελώ.
Ο Θεός,για μια ακόμα φορά,με κέρδισε με την καινούρια μέρα του.
Πανάρχαια ἀντιδικία (ποίημα) / Τάσος Λειβαδίτης
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.