Αργά τις νύχτες ―αξημέρωτα―
αφήνουμε χειρόγραφα σημειώματα
έξω απ’ τα σπίτια της πρώτης μας αγάπης
με τον ήλιο του απογεύματος κλεισμένο μέσα ―αεροστεγώς―
Κι είναι το χρώμα τόσο κόκκινο ―ίδιο με αίμα―
που δεν αφήσαμε να τρέξει στην Ιστορία ούτε ένα κάποιο δάκρυ
ούτε μια ελάχιστη προσπάθεια ελπίδας
μόνο νύχτες, απ’ την πρώτη ματιά μέχρι την τελευταία λέξη.
Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος
κυκλοφορούμε στην πόλη που αιμορραγεί απουσίες,
φωταγωγημένη από τα σημειώματα του έρωτός μας
δίνοντας αυτό που καταλάβαμε εμείς στα χρόνια,
τροφή για τουριστικούς καταλόγους ανίδεων προσκυνητών
μήπως και μας φωτογραφήσουν, ανάμνηση σε άλμπουμ οικογενειακά να καταλήξουμε,
τώρα που οι ήλιοι του απογεύματός μας, άστεγοι, περιφέρονται στις άδειες πόλεις
στις άδειες μας ζωές.
Τέλλος Φίλης: Του Αγίου Πνεύματος
ΠΗΓΗ...http://poihtikakailogotexnikaanalogia.blogspot.gr
.jpg)
