ΑΙΦΝΗΣ ΤΟ ΨΥΧΡΟ ΠΡΑΣΙΝΟ
Γλίστρησε από το κρεβάτι μέσα από τα καλώδια του καρδιογράφου. Ξέφυγε από τον πανικό που επικρατούσε στον θάλαμο. Τον εκκωφαντικό θόρυβο της τεχνητής αναπνοής. Κατέβηκε ξυπόλυτη τις μαρμάρινες σκάλες από τον δεύτερο όροφο. Διέσχισε το προαύλιο του νοσοκομείου. Αύγουστος. Κόντευε τέσσερις το απόγευμα και ο ήλιος έκαιγε. Φυσούσε λίβας. Κοντοστάθηκε. Έμοιαζε χαμένη. Γύρω της άδειοι τηλεφωνικοί θάλαμοι. Δε μπήκε σε κανέναν. Συνέχισε. Μια περπατούσε, μια αιωρούνταν πάνω απ’ την πόλη. Κατευθύνθηκε προς το σπίτι όπου είχε ζήσει τον τελευταίο χρόνο. Προσπάθησε να θυμηθεί το δρόμο. Τα κατάφερε. Εισχώρησε με ορμή στο αναστατωμένο από το λίβα διαμέρισμα και βρέθηκε αντίκρυ στον πορτοκαλή γάτο. Την αναγνώρισε. Έκανε να νιαουρίσει και κάτι σαν μικρό λευκό νεφέλωμα χώθηκε στο στόμα του. Το κατάπιε. Σώπασε. Εκείνη προχώρησε. Διέσχισε έναν ανεμοστρόβιλο από κιτρινισμένα χαρτιά. Φύλλα από παρτιτούρες, διορθωμένα γραπτά από μαθητικά τετράδια. Μουσικές ηχούσαν δυνατά μέσα στο κεφάλι της. Πέρασε δίπλα από το κλειστό πιάνο. “Reverie russe”, “Clochette du couvent”, Valse του Chopin Νο 10”...
Στάθηκε λίγο, με το αριστερό χέρι σχημάτισε στο κενό μια συγχορδία. Τελευταία το μικρό δαχτυλάκι τη δυσκόλευε.
Άρχισε να μπαινοβγαίνει σε όλα τα δωμάτια. Όσο μετακινιόταν, τόσο μεγάλωνε ο χώρος και τόσο της φαινόταν αγνώριστος. Περιπλανήθηκε ώρα πολλή ώσπου μπήκε σ’ ένα δάσος και συνέχισε να περπατά σαν να μην έπρεπε να σταματήσει.
Την έσπρωχνε ένα αεράκι. Ανήσυχοι ίσκιοι μετακινούσαν το μονοπάτι. Κοντοστάθηκε. Φαινόταν αναποφάσιστη. Την συνεπήρε και το θρόισμα των φύλλων. Σαν να ξεχάστηκε. Έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα στην ίδια θέση. Ύστερα κοίταξε γύρω αποκαμωμένη. Είδε ένα φύλλο να πέφτει και μια παράξενη ιδέα την κυρίευσε: να το γευτεί. Άπλωσε διστακτικά τα χέρια κι αίφνης το ψυχρό πράσινο των κωνοφόρων εισέβαλε εντός της. Ακινητοποιήθηκε.
Στο πρόσωπο διαφάνηκε ανεπαίσθητο ένα χαμόγελο της παιδικής της ηλικίας.
Η πόρτα άνοιξε. Ένα άσπρο σύννεφο. Οι γιατροί βγήκαν από το δωμάτιο.
“... Συλλυπητήρια! Κάναμε ό,τι μπορούσαμε, δεν επανήλθε”.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου
Οι όροι χρήσης που ισχύουν για τη δημοσίευση των σχολίων, έχουν ως εξής:
- Σχόλια τα οποία είναι υβριστικά ή περιέχουν χαρακτηρισμούς ή ανώνυμες καταγγελίες που δεν συνοδεύονται από αποδείξεις θα αφαιρούνται από τα Προμαχιώτικα Νεα .
- Τα Προμαχιώτικα Νέα διατηρούν το δικαίωμα να αφαιρέσουν οποιοδήποτε σχόλιο θεωρούν ότι εμπίπτει στις παραπάνω κατηγορίες.
- Τα Προμαχιώτικα Νέα δεν παρεμβαίνουν σε καμία περίπτωση για να αλλοιώσουν το περιεχόμενο ενός σχολίου.
- Τα σχόλια αναγνωστών σε καμιά περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τα Προαχιώτικα Νέα.
- Με την αποστολή ενός σχολίου αυτόματα αποδέχεστε τους όρους χρήσης .
H συντακτική ομάδα των Προμαχιώτικων Νέων.