Καλώς ήρθατε στον ιστότοπο του ιστορικού μας χωριού, όπου μπορείτε να δείτε άρθρα, που αφορούν όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Περιπλανηθείτε στις αναρτήσεις μας για να ταξιδέψετε σε μια πλούσια ποικιλία θεμάτων που ετοιμάζουμε με μεράκι και αγάπη για τον ευλογημένο μας τόπο.

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS

ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΜΕ ΤΟ GOOGLE MAPS
Κλίκ στην εικόνα

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

Ι.Μ Αγίου Ιλαριωνος

Ιερός Ναός Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη του χωριού.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άποψη πλατείας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Νερόμυλος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πετροντούβαρο.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Σοκάκι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Ι.Μ Αγίου Ιλαρίωνος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Πανοραμική άποψη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Καταρράκτης.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Αγία Παρασκευή.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Φράγμα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

"Μπιτσκία".

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης .

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εξωκλήσι.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χορευτικός σύλλογος.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Εκκλησία - κοινότητα.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Το μνημείο των ηρώων.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Άνοιξη.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

ΠΡΟΜΑΧΟΙ

Χειμώνας.

Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Κυκλοφόρησαν τα συλλεκτικά μπλουζάκια για το 6ο Φράγμα Πάρτυ


Κυκλοφόρησαν τα συλλεκτικά μπλουζάκια για το 6ο Φράγμα Πάρτυ από τους διοργανωτές του φημισμένου καλοκαιρινού event των Προμάχων.

Υπάρχει ποικιλία μεγεθών, τιμώνται 6 ευρό έκαστο, ενώ τα χρώματα που διατίθενται είναι το μαύρο και το ροζ.

Μπορείτε να τα προμηθεύεστε από τα καταστήματα φαστ φουντ GRECOS, καφέ ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΠΕΙΟ, πολυκατάστημα ΛΙΤΣΑ, ταβέρνα ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ  και από τα μέλη του ΑΣ Πρόμαχοι.





Πως μιλάμε στα παιδιά για το θάνατο;


Πως μιλάμε στα παιδιά για το θάνατο;
Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, τα παιδιά μπορούν να διαχειρίζονται τους δύσκολους αποχωρισμούς με μεγαλύτερη άνεση απ’ ότι οι ενήλικες. Όσο νωρίτερα μάθουμε να αντιμετωπίζουμε το οδυνηρό συναίσθημα του αποχωρισμού, τόσο πιθανότερο είναι να αναπτύξουμε τακτικές για να βιώνουμε, χωρίς μεγάλη συντριβή, τους αναπόφευκτους μικρούς ή μεγάλους αποχωρισμούς της ζωής.

Τον αποχωρισμό ακολουθεί συχνά μια νέα αρχή
Την πρώτη μεγάλη απώλεια τη βιώνει ο άνθρωπος όταν γεννιέται. Πρόκειται για έναν μεγάλο αποχωρισμό και μια σοβαρή απώλεια της συμβιωτικής σχέσης που είχε αναπτυχθεί ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η γέννηση είναι ένα θαυμάσιο παράδειγμα για το πόσο απαραίτητοι είναι μερικοί αποχωρισμοί στη ζωή μας. Αν δεν ήταν επιτυχής ο χωρισμός μητέρας και παιδιού στη γέννα, θα πέθαιναν και οι δύο.

Από την πρώτη μας μέρα στη ζωή λοιπόν, βιώνουμε μια σειρά από διαδοχικούς αποχωρισμούς. Αλλά καθώς μεγαλώνουμε δεν θυμόμαστε τη δυσκολία τους γιατί βλέπουμε μόνο τις θετικές τους συνέπειες. Όταν η μητέρα επιλέγει να θηλάσει το μωρό της, κουράζεται κάποιες φορές να έχει μόνη της την αποκλειστική φροντίδα του και χαίρεται στη σκέψη ότι όταν τελειώσει αυτή η φάση, θα μπορεί να συμμετέχει πιο ενεργητικά κι ο πατέρας του παιδιού. Ωστόσο, σο τέλος του θηλασμού είναι ένας αποχωρισμός από μια πολύ στενή σχέση μητέρας-παιδιού, που με τον απογαλακτισμό τελειώνει οριστικά.

Αυτοί οι αποχαιρετισμοί επαναλαμβάνονται συχνά, μέχρι τα παιδιά να μεγαλώσουν και να αυτονομηθούν. Κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο αυτούς τους χωρισμούς. Άλλοι λυπούνται βαθιά για την απώλεια και άλλοι χαίρονται για την ελευθερία που μόλις απέκτησαν.

Πως μπορούν να βοηθήσουν οι ενήλικες
Η εμπειρία του θανάτου ενός κοντινού μας προσώπου είναι πολύ επώδυνη για ένα παιδί προσχολικής ηλικίας, επειδή εξαρτάται απ’ τους ενήλικες. Μόνο δίπλα τους νιώθει σίγουρο και προφυλαγμένο. Η κατάσταση του οριστικού που εμπεριέχει η έννοια του θανάτου, προκαλεί φόβο στα παιδιά. Για να μπορέσει να κατανοήσει πλήρως και να προσαρμοστεί στις αλλαγές, το παιδί χρειάζεται χρόνο. Μπορεί, για παράδειγμα, να ρωτήσει: «Εντάξει η γιαγιά είναι νεκρή, αλλά γιατί δε θα είναι μαζί μας τα Χριστούγεννα;». Του παίρνει χρόνο να καταλάβει ότι η γιαγιά έφυγε οριστικά και για πάντα.

Εκείνο το διάστημα το παιδί έρχεται αντιμέτωπο με πολλά και έντονα συναισθήματα. Λυπάται για την απώλεια και θυμώνει που η γιαγιά έφυγε και το άφησε μόνο του. Φοβάται ότι ο θάνατος θα μπορούσε να αρπάξει και τους γονείς του ή και το ίδιο.

Σ’ αυτή την ηλικία το παιδί έχει ελάχιστες δυνατότητες να ξεκαθαρίσει και ν’ αναγνωρίσει αυτά τα συναισθήματα. Συχνά του λείπουν οι λέξεις για να συνδέσει τα συναισθήματά του με την κατάσταση. Είναι πιθανό, για παράδειγμα, μετά το θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου, ν’ αρχίσει να ενοχλεί ή και να χτυπάει τα άλλα παιδιά στον παιδικό σταθμό. Μια προσεκτική παιδαγωγός μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτή την κατάσταση και να παρακινήσει το παιδί να μιλήσει για το θυμό του κι έτσι να το λυτρώσει από την οδύνη της απώλειας.

Οι ενήλικες χρειάζεται ν’ αφιερώσουν χρόνο για να συζητήσουν με τα παιδιά, γιατί όσο περισσότερο τα παιδιά νιώθουν ότι οι ενήλικες παίρνουν στα σοβαρά τα αισθήματα και τις ανησυχίες τους, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη αποκτούν στις δυνατότητές τους. Κεντρικό ζήτημα είναι η ειλικρίνεια και στις σχέσεις των ενήλικων (γονιών ή παιδαγωγών) προς τα παιδιά και στις σχέσεις των ενήλικων μεταξύ τους. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα στην αλήθεια. Οι ενήλικες χρειάζεται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους στα παιδιά με ειλικρίνεια αλλά και με κατανοητό τρόπο ώστε να μπορέσουν και τα παιδιά με τη σειρά τους να εκφράσουν τα δικά τους συναισθήματα.

Τα συναισθήματα είναι εκφράσεις του εσωτερικού μας κόσμου και γι’ αυτό χρειάζεται να τα βιώνουμε σε όλη τους την έκταση, ως μοναδικά, ειλικρινή και σημαντικά. Υπάρχουν ευχάριστα και δυσάρεστα συναισθήματα και συνήθως τα παιδιά (αλλά και οι ενήλικες) αξιολογούν τα δυσάρεστα ως «κακά» συναισθήματα, με αποτέλεσμα να τα αποφεύγουν. Έτσι όμως χάνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν ανοιχτά τα συναισθήματά τους και να τα’ αποδεχτούν σαν μια έκφραση του τι συμβαίνει κάθε φορά στον εσωτερικό τους κόσμο. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η συνεχής και ειλικρινής επικοινωνία του ανθρώπου με τα συναισθήματά του αποτελεί πυξίδα για τη διαμόρφωση της ζωής του και την επιλογή των συντρόφων του.

Ο θάνατος και το πένθος σαν θέμα συζήτησης στην οικογένεια
Δεν πρέπει να αποκλείουμε τα παιδιά από τις σχετικές συζητήσεις, από την κηδεία ή τις τελετές πένθους. Και οι ενήλικες δεν πρέπει να κρύβουν τα συναισθήματά τους από τα παιδιά. Ούτως ή άλλως, τα παιδιά καταλαβαίνουν πότε οι γονείς τους είναι λυπημένοι ή απελπισμένοι. Όταν κρυβόμαστε ή υπεκφεύγουμε, απλώς εντείνουμε τη σύγχυσή τους και τους μαθαίνουμε ότι δεν επιτρέπεται να δείχνουν ορισμένα συναισθήματα. Τα παιδιά επίσης μαθαίνουν σιγά-σιγά ότι κλαίμε για πολλούς λόγους, είτε από μεγάλη χαρά ή από βαθιά συγκίνηση. Κι όλα αυτά θα τα ζήσουν πολλές φορές στη ζωή τους.

Οι ενήλικες αποτελούν θετικό πρότυπο για να μπορούν τα παιδιά να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους όταν:

● Δεν απορροφώνται από τη λύπη τους. Δίνουν και πάλι την προσοχή τους στα παιδιά. Μιλάνε στα παιδιά για το πένθος τους αλλά ταυτόχρονα έχουν ανοιχτά τα’ αυτιά τους για τα καθημερινά θέματα των παιδιών.

● Μεταδίδουν στα παιδιά τη βεβαιότητα ότι δεν είναι υπεύθυνα για την οδύνη που βιώνουν οι γονείς.

● Δεν περιμένουν από τα παιδιά παρηγοριά, συμβουλή ή υποστήριξη.

● Επιτρέπουν στα παιδιά να αισθάνονται άβολα και να το λένε.

● Δίνουν στα παιδιά την ευκαιρία να μιλήσουν για το κλάμα, γιατί μπορεί να τρομάξουν βλέποντας ίσως για πρώτη φορά, έναν ενήλικα να κλαίει. Τους εξηγούν ότι οι ενήλικες χρειάζονται να κλαίνε μερικές φορές και αυτό τους κάνει καλό.

Αν ο γονέας δυσκολεύεται να δώσει υποστήριξη στο παιδί, επειδή υποφέρει ο ίδιος από το πένθος, είναι σκόπιμο να ζητήσει από κάποιον ενήλικα που είναι κοντά στο παιδί, να πάρει αυτό το ρόλο για ένα διάστημα.

Επίσης είναι καλό να ενημερώσουν οι γονείς τους νηπιαγωγούς, τους δασκάλους ή άλλα πρόσωπα που συνδέονται με το παιδί, ώστε αυτοί να μπορούν να δείξουν ευαισθησία αν το παιδί αλλάξει συμπεριφορά ή παρουσιάσει ιδιαίτερες ανάγκες.

(Το άρθρο είναι βασισμένο στο βιβλίο «Η Γιαγιά πήγε στον ουρανό;» του Heike Baum.)
Παναγιώτα Δ. Κυπραίου, Ψυχοθεραπεύτρια – Συντονίστρια Σχολών Γονέων,www.psychotherapeia.net.gr





Άλλο κατάθλιψη, άλλο στενοχώρια και κάποιες ακόμα παρανοήσεις σχετικά με τις ψυχικές ασθένειες


Η σοβαρή κατάθλιψη, η ακραία ευερεθιστότητα και η υπερβολική ευφορία είναι πιθανά συμπτώματα διπολικής διαταραχής. Η ακύρωση ενός ραντεβού ή η ατυχία στο χρώμα των μαλλιών ΔΕΝ είναι όμως.
Οι ψυχικές ασθένειες είναι σημείο των καιρών αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι κάθε φορά που στενοχωριέστε για κάτι, πάσχετε από κατάθλιψη ή όταν έχετε διακυμάνσεις στην ψυχολογία σας πάσχετε από διπολική διαταραχή. Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν τα πράγματα.

Κατάθλιψη
Η περιστασιακή στενοχώρια για τον οποιοδήποτε καθημερινό λόγο δεν αποτελεί διάγνωση κατάθλιψης. Αντίθετα, η μείζων καταθλιπτική διαταραχή είναι η «απενεργοποίηση» του οργανισμού, η μακράς διαρκείας θλίψη, με έμφαση στην ανία και την έλλειψη ικανοποίησης για οτιδήποτε.
Οι άνθρωποι με κατάθλιψη συχνά έχουν προβλήματα στον ύπνο, το φαγητό και τη μετάβαση στην εργασία ή το σχολείο. Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια στον εγκέφαλο και πιθανότατα προκαλείται από έναν συνδυασμό γενετικών, περιβαλλοντικών και ψυχολογικών παραγόντων.

Ανησυχία
Πολλά είναι τα γεγονότα της ζωής που αξίζουν λίγο άγχος, όπως η έναρξη μιας νέας δουλειάς ή μία μετακόμιση. Αλλά οι άνθρωποι με διάγνωση της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής (ΓΑΔ) ανησυχούν για πράγματα σε μεγάλο βαθμό, συχνά όταν δεν υπάρχει λόγος και σε σημείο μάλιστα που οι ανησυχίες τους μπορεί να τους αποτρέψουν από απλές καθημερινές δραστηριότητες.
Ακόμη και αν συνειδητοποιούν ότι το άγχος τους δεν δικαιολογείται, έχουν πρόβλημα χαλάρωσης, ενώ μπορούν επίσης να παρουσιάσουν  πονοκεφάλους και προβλήματα στον ύπνο, να νιώθουν νευρικοί και να εμφανίσουν δύσπνοια ή να τρομάζουν εύκολα.

Διπολική Διαταραχή
Στους περισσότερους μπορεί να υπάρξουν περιπτώσεις αλλαγής της διάθεσης, αλλά όταν αυτές οι αλλαγές είναι δραστικές και έντονες και παράλληλα τα επίπεδα δραστηριότητας του ατόμου διαταράσσονται, τότε μιλάμε για διπολική διαταραχή. Οι άνθρωποι με διπολική διαταραχή μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια, όχι μόνο των ίδιων αλλά και άλλων.

Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή
Η ταραχή όταν συνειδητοποιήσετε ότι μπορεί να έχετε ξεχάσει το φούρνο ανοιχτό μπορεί να συμβεί στον οποιοδήποτε και να σας κάνει μάλιστα, να ελέγχετε πιο εξονυχιστικά την επόμενη φορά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πάσχετε από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.
Συμπεριφορές όπως το συνεχές πλύσιμο των χεριών ή το κλείδωμα της πόρτας, η οποία είναι σφραγισμένη με άπειρες κλειδαριές και άλλου τέτοιου είδους ανθυγιεινές εμμονές και ψυχαναγκασμοί σε άτομα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή καταλαμβάνουν τουλάχιστον μια ώρα από την καθημερινότητά τους.

Σύνδρομο ή Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ)
Ο καθένας χάνεται στην περιστασιακή ονειροπόληση ή αδυνατεί να συγκεντρωθεί σε μία 
εργασία κάποια στιγμή, αλλά τα συμπτώματα σε μία πραγματική διάγνωση της υπερκινητικής διαταραχής, όπως είναι πιο γνωστό το Σύνδρομο ή Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) είναι μερικές φορές ανυπέρβλητα.
Τα άτομα με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής- υπερκινητικότητας, χάνουν συχνά τις λεπτομέρειες, ξεχνούν πληροφορίες, μιλάνε ασταμάτητα, χάνουν πράγματα και μεταξύ άλλων αδυνατούν να ακούσουν και να ακολουθήσουν οδηγίες.

Ημικρανίες
Μπορεί να μην εντάσσεται στην κατηγορία των ψυχικών ασθενειών αλλά η ημικρανία μπορεί να πλήξει έντονα τον ψυχισμό του πάσχοντος. Η ημικρανία είναι ένας πολύ κακός πονοκέφαλος αλλά η διαφορά μεταξύ τους είναι μεγάλη. Έτσι, είναι λάθος να ονοματίζουμε κάθε απλό πονοκέφαλο, όσο επίπονος και αν είναι, ημικρανία.
Ο έντονος πόνος που έχει την αίσθηση του «παλμού» είναι συχνά ενδεικτικός μιας ημικρανίας, σε αντίθεση με έναν απλό πονοκέφαλο. Οι ημικρανίες επίσης συχνά συνοδεύονται από ευαισθησία στο φως και τον ήχο και περιστασιακά, ναυτία ή εμετό.
Ορισμένοι πάσχοντες από ημικρανία επίσης εμφανίζουν συμπτώματα όπως η δυσκοιλιότητα ή η διάρροια, η σύγχυση, η ευερεθιστότητα, η μυϊκή δυσκαμψία και η κόπωση κατά τις ώρες πριν από την έναρξη του πόνου, ενώ σε διάφορες περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να διαρκέσει έως και 72 ώρες.
Οι άνθρωποι με συχνές ημικρανίες - δηλαδή αφόρητους πονοκεφάλους που παρεμβαίνουν με τις καθημερινές λειτουργίες τους δύο φορές την εβδομάδα ή και περισσότερο – συχνά παραπέμπονται από τους γιατρούς για περαιτέρω εξετάσεις.





«Οχι ν' αγαπηθώ, μα ν' αγαπήσω...» - M. Kαραγάτσης


Φόβος και αγωνία είχαν κυριέψει την ψυχή μου.

Φόβος της ανέσπερης ζωής.

Αγωνία του μάταιου θανάτου...

Ηθελα να ζήσω...

Ηθελα να σφυροκοπήσω τη ζωή μου στο αμόνι του καημού με τη βαριά του πόνου....

Ηθελα να συναπαντήσω αυτό που θα'φερνε και τ' άλλα, αυτό που είναι όλα τ' άλλα, και ηδονή κι οδύνη, και χαρά και πόνος, και γνώση κι ανοησία.

Αυτό που είναι αιτία και πλήρωση, σκοπός και τέρμα, φτάσιμο και φυγή...

Την αγάπη...

Ν' αγαπήσω...

Οχι ν' αγαπηθώ, μα ν' αγαπήσω...

Τι μου πρόσφεραν οι γυναίκες που μ' αγκάλιαζαν με τρικυμισμένη ψυχή, όταν εγώ τρυγούσα τη γλύκα τους με δόντια σφιχτά από αδιαφορία;

Τι ένιωσα εγώ από τις θύελες που γέννησα με όργια γαλήνης;

Τι κι αν μ'αγάπησαν;

Τ' αμέτοχα πάθη δεν μπορούν να ρυτιδώσουν το θολό καθρέφτη του στεκάμενου βάλτου...

Κοχλάζει μονάχα η ματαιότης κι εξατμίζεται αφήνοντας μέσα σου κενό καταθλιπτικότατο.

Τι κι αν μ'αγάπησαν - αν μ'αγάπησαν-...

Εγώ ζητάω την αγάπη... 

Εγώ ζητάω να σκορπίσω την ψυχή μου στους αντίθετους ανέμους, να φθαρώ στα αντίξοα ρέματα.

Εγώ γυρεύω να σπείρω τις αγωνίες μου για να θερίσω πικρίες.

Εγώ θέλω τη στυφή χαρά που μόνο η συντριβή χαρίζει...

Εγώ θέλω...

Δεν ξέρω τι θέλω...



M.Kαραγάτσης, Tο χαμένο νησί

Να ζεις σημαίνει να ρισκάρεις...


Να γελάς σημαίνει να ρισκάρεις να φανείς ανόητος.

Να κλαις σημαίνει να φαίνεσαι συναισθηματικός. 

Να πλησιάσεις κάποιον άλλο σημαίνει να ρισκάρεις δέσμευση.

Να ρισκάρεις συναισθήματα σημαίνει να ρισκάρεις να εκθέτεις τον αληθινό σου εαυτό.

Να εκθέτεις τις ιδέες, τα όνειρά σου στον πολύ κόσμο σημαίνει να ρισκάρεις το χάσιμό τους.

Να αγαπάς σημαίνει να ρισκάρεις να μην σε αγαπούν αμοιβαία.

Να ζεις σημαίνει να ρισκάρεις να πεθάνεις.

Να ελπίζεις σημαίνει να ρισκάρεις την απόγνωση.

Να προσπαθείς σημαίνει να ρισκάρεις την αποτυχία.

Όμως πρέπει να παίρνουμε όλα τα ρίσκα, γιατί το μεγαλύτερο χάσιμο στη ζωή είναι να μη ρισκάρεις τίποτα.
Αυτός που δε ρισκάρει τίποτα, δεν κάνει τίποτα, ούτε έχει τίποτα, ούτε είναι τίποτα.
Μπορεί να αποφύγει το να υποφέρει και να πονά, αλλά απλά δεν μπορεί να μάθει, να νοιώσει, να μεγαλώσει, να αγαπήσει, να ζήσει.
  
Αλυσοδεμένος από τη σιγουριά του είναι σκλάβος. 
   Έχει χάσει, σαν αποτέλεσμα, την ελευθερία του.
   Μόνο αυτός που ρισκάρει είναι ελεύθερος.
   Δώσε σημασία στο σήμερα. 

Περίμενε τη μέρα αυτή.
Γιατί είναι η ζωή η καρδιά της Ζωής.
Στη σύντομη διάρκεια της πορείας της, υπάρχουν όλες οι πραγματικότητες και οι αλήθειες της ύπαρξης.
Η χαρά του να μεγαλώνεις.
Η απόλαυση της πράξης.
Η δόξα της δύναμης.
Γιατί το χθες είναι μόνο μια ανάμνηση και το αύριο μόνο ένα όραμα.
Αλλά το σήμερα όταν Ζεις καλά, κάνει το χθες μια ανάμνηση ευτυχίας και το κάθε αύριο ένα όραμα ελπίδας.
Γι’ αυτό φρόντισε αυτή τη μέρα.
(Αραβική παροιμία)





Άργησες


Σύμφωνα με τα παραδοσιακά μας, δεδομένα οι αρμονικές ανθρώπινες σχέσεις συντηρούσαν τις ισορροπίες που μας ήταν απαραίτητες για να μπορούμε να κάνουμε μαζί τον αγώνα για την επιβίωση. Σήμερα, που πρέπει να διαπραγματευτούμε τα πάντα γιατί τίποτε δεν είναι δεδομένο, είναι απαραίτητο να έρθουν στην επιφάνεια οι αντιθέσεις μας.. Σε ένα κόσμο που δεν προσφέρει πια ξεκάθαρες κατευθυντήριες γραμμές, η επικοινωνία με τον εαυτό μας και τους δικούς μας φαίνεται να είναι το μόνο όχημα που μπορεί να μας οδηγήσει σε πιο ασφαλείς και γόνιμες καταστάσεις. Η απατηλή εικόνα της αρμονίας και της ευτυχίας δημιουργεί σύγχυση και επικίνδυνες ακαμψίες.

-           Άργησες

-           Είχε πολύ κίνηση.

-           Συνέχεια αργείς και ανησυχώ. Ακούει κανείς τόσα πολλά...

-           Έχεις δίκιο. Έπρεπε να σου είχα τηλεφωνήσει, αλλά είχα πολλή δουλειά και δεν πρόλαβα. Τι φαΐ έχουμε;

Πολλά θα είχαν να πουν αυτοί οι δύο άνθρωποι. Δεν τα είπαν. Προτίμησαν να τα κρατήσουν κρυμμένα μέσα τους. Ένας κόσμος ολόκληρος από εικόνες παλιές, βιώματα, συναισθήματα συμπυκνωμένα στη λέξη «άργησες». Αν βγουν στην επιφάνεια, ποιος ξέρει που θα φτάσουν. Η σύγκρουση είναι σίγουρη. Άστο καλύτερα.

-           Άργησες

-           Πάλι τα ίδια;

-           Στον εαυτό σου να το πεις αυτό. Ξενοδοχείο το ‘κανες εδώ μέσα. Με γράφεις κανονικά...

-           Σε βαρέθηκα με την γκρίνια σου. Με τίποτα δεν ευχαριστιέσαι.

-           Σιγά την προσπάθεια που κάνεις για να μ' ευχαριστήσεις...

-           Ο εγωισμός σου δεν έχει όρια.

-           Ναι, εσύ πια όλο το καλό μου σκέφτεσαι...

-           Εγώ φταίω που προσπαθώ τόσο πολύ να σε ευχαριστήσω.

-           Να μου λείπει.

Χτυπάνε πόρτες. Τα ντολμαδάκια κρυώνουν στο τραπέζι...Πάλι δε μίλησαν. Κανένας από τους δυο δεν άκουσε τον άλλον που κάτι πήγε να πει. Ο τοίχος δεν έπεσε. Κραυγές ακούστηκαν. Βαρύ το συναίσθημα. Είναι μάταιο να προσπαθείς. Ο άλλος δε σε καταλαβαίνει. Αυτός φταίει. Στείρα κατάσταση. Καλύτερα να μη μιλάς. Έλα όμως που σε πνίγει το δίκιο. «Αν είχα κουράγιο, θα ‘φευγα».

Ο διάλογος δε βγαίνει, επειδή δεν έχουμε εμπειρία διαπραγμάτευσης στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο τρόπος που μάθαμε να επικοινωνούμε δεν αφήνει περιθώρια για τέτοιου είδους συναλλαγή. Την καινούρια γλώσσα δεν τη μάθαμε.

-           Άργησες.

-           Είχε κίνηση στο δρόμο.

-           Δε θέλω να απολογηθείς. Δεν είναι εκεί το θέμα. Ας μην το κάνουμε δικαστήριο.

-           Μα δεν απολογήθηκα. Την αλήθεια λέω. Είχε κίνηση.

-           Άλλες αλήθειες δε λέμε.

-           Συνέχεια με αμφισβητείς. Δεν καταλαβαίνω που το πας.

-           Καθώς περνούσε η ώρα και δεν ερχόσουν, αναρωτιόμουν γιατί αισθανόμουν τόσο απειλημένη και θυμωμένη.

-           Γιατί πάντοτε ό,τι κάνω και ό,τι λέω το συνδέεις με σένα. Σα να ψάχνεις αποδείξεις ότι δε σε θέλω.

-           Έχεις δίκιο. Συνεχώς αναρωτιέμαι γιατί με διάλεξες και γιατί μένεις μαζί μου.

-           Κι εγώ αναρωτιέμαι το ίδιο για σένα. Φαίνεσαι τόσο δυσαρεστημένη, που συχνά βγάζω το συμπέρασμα ότι έχεις απογοητευτεί. Και ότι μένεις μαζί μου μόνο επειδή δεν τολμάς να φύγεις. Βολεύτηκες.

-           Τελικά στο ίδιο καζάνι βράζουμε...Και οι δυο αμφισβητούμε τις επιλογές μας και οι δυο αμφισβητούμε ο ένας τον άλλον. Αισθάνομαι καλύτερα τώρα.

-           Κι εγώ.

Είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς τους αμέτρητους συνειρμούς και τις ατελείωτες μνήμες που έχουν οι έννοιες κοντά και μακριά μέσα στις στενές ανθρώπινες σχέσεις. Σφηνωμένοι ανάμεσα στις εικόνες του χθες, στις εμπειρίες του σήμερα και στις προοπτικές του αύριο, παραπαίουμε. Στο διάλογο με τον άλλο διοχετεύονται οι αντιφάσεις και ανακυκλώνονται. Μέσα στην τρομαχτική δίνη που δημιουργείται, η απειλή για το χαμό είναι άμεση.

Εγκλωβισμένοι στο δίλημμα αυτονομία ή αλληλεξάρτηση, δοκιμάζουμε τα πάντα, φτάνουμε στα άκρα, παραιτούμαστε ή επιμένουμε λυσσαλέα, αφού επιλογή συνειδητή δε μπορούμε να κάνουμε. Και τα δύο τα θεωρούμε εξίσου σημαντικά. Η χειροπιαστή πραγματικότητα, η καθημερινότητα της σύγχρονης ζωής, μας σπρώχνει προς την αυτονομία. Η ανθρώπινη μας υπόσταση, μας κρατά ριζωμένους στο μαζί, στην αλληλεξάρτηση.

Μόνο αν καλλιεργήσουμε  την ικανότητά μας για ανοιχτή επικοινωνία θα είμαστε σε θέση να συνδυάσουμε τη δυνατότητα αυτονόμησης με τη διατήρηση της συναισθηματικής ασφάλειας που προσφέρει η συμβίωση.

Χάρις Κατάκη





Μια υπενθύμιση


Ένα χάδι, να σου υπενθυμίσει ότι νιώθεις και αισθάνεσαι…

Ένα χαμόγελο, να σου υπενθυμίσει πως όλα θα πάνε καλά…

Ένα δάκρυ, να σου υπενθυμίσει πως τα πράγματα αλλάζουν…

Ένα χτύπημα στον ώμο, να σου υπενθυμίσει πως δεν είσαι μόνος…

Μια αγκαλιά, να σου υπενθυμίσει πως μπορείς να ακουμπήσεις και να μοιραστείς…

Ένα όνειρο, να σου υπενθυμίσει πως υπάρχει ελπίδα, προχώρα…

Ένα βλέμμα, να σου υπενθυμίσει πως είναι να διαπερνά τη ψυχή σου…

Ένα ίσως, να σου υπενθυμίσει πως το έδαφος είναι ρευστό…

Ένα παιδάκι, να σου υπενθυμίσει πως όλα εξελίσσονται…

Ένα παραμύθι, να σου υπενθυμίσει πως τον ιδανικό σου κόσμο, τον πλάθεις…

Ένα θέλω, να σου υπενθυμίσει πως να προχωρήσεις μπροστά…

Μια υπόσχεση, να σου υπενθυμίσει πως είναι να περιμένεις…

Ένα λάθος, να σου υπενθυμίσει πως είναι να αλλάζεις πορεία…

Μια διαφωνία, να σου υπενθυμίσει πως να ανασυνθέσεις αυτά που είναι για εσένα γνωστά…

Ένα τηλεφώνημα, να σου υπενθυμίσει πως είναι να χτυπάει η καρδιά σου ανεξέλεγκτα…

Μια στιγμή είναι αρκετή, να σου υπενθυμίσει πως ο κόσμος ξαφνικά μεταμορφώνεται…

Ένα συγγνώμη, να σου υπενθυμίσει πως είσαι άνθρωπος…

Μια ανάμνηση, να σου υπενθυμίσει μια στιγμή, που θα σε κάνει να δακρύσεις ή ίσως να χαμογελάσεις…

Ένα ευχαριστώ, να σου υπενθυμίσει πως υπάρχει ένα χέρι για να κρατηθείς…


Ο Ήλιος, να σου υπενθυμίσει πως ακόμη μια μέρα υπάρχεις…



γράφει η Ελένη Ιωαννάτου





Οι αόρατοι ήρωες


Οι θαρραλέοι άνθρωποι δεν είναι αυτοί που πολέμησαν. Είναι αυτοί που θυσιάστηκαν, που έπνιξαν κρυφά την αβεβαιότητά σου με τις πράξεις τους.
 Δεν ζητάνε ένσημα, το χαμόγελό σου αναζητούν μοναχά.
 Οι θαρραλέοι άνθρωποι δε χτίζονται, γεννιούνται και τους αναγνωρίζεις απ’ το χαμόγελο.
 Λάμπει η καρδιά τους μέσα από αυτό, καθώς τα μάτια τους είναι τόσο κενά.
 Χάνονται στις σκέψεις τους και διασκεδάζουν με τη μιζέρια τους.
 Βάφουν τη νύχτα με το χρώμα των ματιών σου και χαζεύουν τον ουρανό ως τα ξημερώματα.
 Οι θαρραλέοι είναι εκεί, κι ας μην τους βλέπεις. Μονάχα η έλλειψή τους από τη ζωή σου σε κάνει να αντιληφθείς πόσα έχουν κάνει.
 Είναι υπεράνθρωποι, που χρωματίζουν αυτόν τον άχαρο γολγοθά που κρύβεις και ας είναι χαμένοι στο δικό τους λαβύρινθο.
 Ζουν το σήμερα, δεν υπάρχει αύριο.
 Φωτογραφίζουν κάθε στιγμή και χαράζουν κάθε σου λέξη στην ψυχή τους.
 Είναι ποιητές της νύχτας, άστεγοι από συντροφιά και η μαγεία λάμπει στα μάτια τους.
 Αυτοί οι θαρραλέοι δε θα γραφτούν στην ιστορία, άγνωστοι θα παραμείνουν, σαν Αόρατοι ήρωες της ζωής μας.

-

γράφει ο Μαρίνος Αχιλλέως





Δήμαρχος Αλμωπίας: 'Θα συγκαλέσω σύσκεψη με τους αρχηγούς των δημοτικών ομάδων για όλα τα θέματα που επιβάρυναν οικονομικά τον πρώην Δήμο Αριδαίας και τον πρώην Δήμο Εξαπλατάνου"


ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΛΜΩΠΙΑΣ κ. ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΙΝΟΥ

Όσοι από τους αιρετούς έχουν ασχοληθεί με ζητήματα διαφάνειας και διαφθοράς, γνωρίζουν καλά, ότι προκειμένου τα θέματα αυτά να έχουν αποτέλεσμα οι όποιες κινήσεις πρέπει να γίνονται με μεγάλη σοβαρότητα, τήρηση όλων των δημοκρατικών κανόνων και όπου ο νόμος το προβλέπει, μυστικότητα για την προστασία του απορρήτου.

Ως Δήμαρχος, είναι πλέον κοινά γνωστό, ότι διατηρώ τα θέματα διαφάνειας πολύ ψηλά στην ημερήσια διάταξη. Έχω ήδη δώσει εδώ και καιρό στα μέλη της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου, πλήρεις φακέλους, προκειμένου να ενημερωθούν και να αποφασίσουμε από κοινού, σε ζητήματα που αφορούν σε θέματα διαφάνειας και για τους δυο πρώην δήμους, Αριδαίας και Εξαπλατάνου. Παράλληλα οι υπηρεσίες του Δήμου μας, πάντα με την προτροπή και τη δική μου στήριξη, έχουν κάνει πολύ σοβαρή και εις βάθος διερεύνηση όλων των θεμάτων σε μεγάλο βάθος χρόνου.

Στο προσεχές χρονικό διάστημα, σε σύσκεψη που θα συγκαλέσω με τους αρχηγούς των δημοτικών ομάδων, θα κληθούμε να συναποφασίσουμε, για όλα τα θέματα που επιβάρυναν οικονομικά τον πρώην Δήμο Αριδαίας και τον πρώην Δήμο Εξαπλατάνου. Τίποτα δε θα μείνει στο σκοτάδι, αλλά όλα θα γίνουν όπως οι νόμοι υπαγορεύουν και όπως προστάζει το συμφέρον του Δήμου, χωρίς εμπάθεια και χωρίς να υποκαταστήσουμε τη δικαιοσύνη και τα αρμόδια όργανα.

Δημήτρης Μπίνος

Δήμαρχος Αλμωπίας

Ανάρτηση Καταστάσεων Πληρωμής της Δράσης 1.2 Βιολογική Κτηνοτροφία


Ανάρτηση Καταστάσεων Πληρωμής της Δράσης 1.2  Βιολογική Κτηνοτροφία, (Ανειλημμένες υποχρεώσεις Μέτρου 2.1.4., Δράσης 1.2 Βιολογική Κτηνοτροφία του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (Π.Α.Α) 2007-2013 – Καν (ΕΚ) Λιγότερο ανεπτυγμένες περιφέρειες-Νησιά Αιγαίου,  για το έτος εφαρμογής 2014 (3ο έτος).

Ανακοινώνεται ότι σήμερα Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017 αναρτήθηκε στον χώρο ανακοινώσεων της Δ/νσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Π.Ε. Πέλλας (2ος όροφος , Διοικητήριο, 'Εδεσσα) και στο Γραφείο Αριδαίας (Αγροτικό Κτηνιατρείο, 1Ο χλμ. Αριδαίας – Τσακώνων)  Κατάσταση Πληρωμής των δικαιούχων της Δράσης 1.2 Βιολογική Κτηνοτροφία για το έτος εφαρμογής 2014 (3ο έτος), προκειμένου να λάβουν γνώση οι ενδιαφερόμενοι.
Οι καταστάσεις περιλαμβάνουν 9   δικαιούχους.
Όσοι από τους δικαιούχους προτίθενται να υποβάλλουν ένσταση επί των αναρτημένων αναλυτικών καταστάσεων πληρωμής, μπορούν να την υποβάλλουν εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την ημερομηνία της πρώτης ανάρτησης
Για οποιαδήποτε πληροφορία οι δικαιούχοι και ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται   στο Γραφείο Αριδαίας (Αγροτικό Κτηνιατρείο, 1Ο χλμ. Αριδαίας – Τσακώνων, τηλ. 2384021330).
Ο Δ/ΝΤΗΣ α/α


       Ν. ΒΕΡΙΚΟΥΚΗΣ

Ο Τόμιτσα Πετρόφ στον Αλμωπό Αριδαίας


Η διοίκηση του Αλμωπού είναι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την απόκτηση του 27χρονου 1,96 αμυντικού Tomica Petrov (Τόμιτσα Πετρόφ) που στο παρελθόν έχει αγωνιστεί στην Χοριζόντ Τούρνοβο (118 συμμετοχές, 3 γκολ) πρωτάθλημα Α΄ Εθνική Σκοπίων και στο Europa league (4 συμμετοχές), στην Μέταλουργκ ( 26 συμμετοχές, 1 γκολ) πρωτάθλημα Α΄ Εθνική Σκοπίων, καθώς και στην Μπρεγκάλνιτσα Στιπ (11 συμμετοχές) πρωτάθλημα  Α΄ Εθνική Σκοπίων, επίσης έχει αγωνιστεί  στον  Εδεσσαϊκό και τελευταία στην Καστοριά, ενώ είναι και δύο (2) φορές διεθνής με την ομάδα Κ21 των Σκοπίων.
 Τον καλωσορίζουμε στην μεγάλη οικογένεια του Αλμωπού ευχόμαστε υγεία και πολλές επιτυχίες.



Βιογραφικό:
Πρωτάθλημα
Σεζόν
Ομάδα 
Local Division
2016/2017 (Β)
Καστοριά ΑΓΣΚ
12
3
First League (Α΄ Εθνική Σκοπίων)
2016/2017 (Α)
11
0
Local Division
2015/2016
Εδεσσαϊκός
First League (Α΄ Εθνική Σκοπίων)
2014/2015
26
1
First League (Α΄ Εθνική Σκοπίων)
2013/2014
21
1
UEFA Europa League (Ευρωπαϊκή διοργάνωση)
2013/2014
4
0
First League (Α΄ Εθνική Σκοπίων)
2012/2013
28
0
2011/2012
2
0
First League (Α΄ Εθνική Σκοπίων)
2011/2012
17
1
First League (Α΄ Εθνική Σκοπίων)
2010/2011
28
0
First League (Α΄ Εθνική Σκοπίων)
2009/2010
24
1


    Με τιμή το Δ.Σ

 Αλμωπού Αριδαίας 

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ...