ΜΙΑ ΤΥΠΙΚΗ ΠΕΜΠΤΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΜΑΧΟΥΣ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ!

Ξημερώνει Πέμπτη στους Προμάχους.
 Βρισκόμαστε στα μέσα του Οκτώβρη και οι κάτοικοι άρχισαν να νιώθουν τον ερχομό του φθινοπώρου. Ο χθεσινοβραδινός δυνατός "Μπαχοβίτης"  άνεμος έχει κοπάσει, αν και η  κρύα αίσθηση που αφήνει στο πρόσωπό σου, σου υπενθυμίζει ότι όταν πνέει, δεν αστειεύεται.
Οι καμινάδες των σπιτιών αφήνουν όλες το γκρίζο χρώμα του καπνού των ξύλων, που καίγονται στα τζάκια και τους λέβητες. Εκατοντάδες στήλες  συναγωνίζονται η μια την άλλη, για το ποια θα φτάσει ψηλότερα, σχηματίζοντας όμορφα σουρεαλιστικά  σχέδια στον ορίζοντα.
Γαργαλιστικές μυρωδιές από τους δυο φούρνους του χωριού σου ερεθίζουν τα αισθητήρια και η οσμή του φρεσκοψημένου ψωμιού σου διαπερνά τη μύτη.
Ο κατακόκκινος ήλιος ξεπροβάλλει δειλά δειλά από τους βράχους του Γαρεφείου, θέλοντας να δηλώσει, ότι αυτός είναι ο νικητής στην αιώνια μάχη του με το σκοτάδι. Εισβάλει βίαια μέσα στα γκρίζα σύννεφα, που επικρατούν ανατολικά και με τις χρυσοκίτρινες ακτίνες του, δημιουργεί μια πανδαισία σχεδίων και χρωμάτων.
Την ησυχία σπάει ο οξύς μεταλλικός ήχος της καμπάνας του Αη Δημήτρη, σημάνοντας, ότι ξημέρωσε και το ρολόι δείχνει 7.00.
Στην πλατεία και τους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους, οι μαγαζάτορες, με αργές, νωχελικές κινήσεις, τακτοποιούν και καθαρίζουν τα μαγαζιά τους, αναμένοντας άλλη μια καλή ημέρα, πειράζοντας, καλημερίζοντας ο ένας τον άλλον και σχολιάζουν την χθεσινή θύελλα.
Ένα τσούρμο από γάτες, σκαρφαλωμένες σε κάποιον κάδο απορριμάτων ξεσκίζουν μια σακούλα, ελπίζοντας να ανακαλύψουν κάτι νόστιμο. Παραδίπλα το γνωστό σε όλους μεγαλόσωμο αδέσποτο μαύρο σκυλί της πλατείας, τις παρακολουθεί ξαπλωμένο δίπλα σε ένα παγκάκι, τρεμοπαίζοντας τα μεγάλα υγρά του μάτια.
Στο αγροτικό ιατρείο του χωριού, επικρατεί κινητικότητα και αν και πολύ νωρίς, κάποια γεροντάκια έπιασαν θέση, για να πάρουν τη σειρά τους να γράψουν τα απαραίτητα φάρμακα.Κουκουλωμένοι με τα παλτά τους κάθονται και ξεκινούν το κουτσομπολιό, μιλώντας για τα περασμένα μεγαλεία, τότε, που "έπιαναν τη πέτρα και την έστιβαν". Κάποιος άλλος πιο γενναίος, καθισμένος στο παγκάκι έξω από το κτίριο, καπνίζει αρειμανίως ένα βαρύ σέρτικο τσιγάρο, βήχοντας και βλαστημώντας.
Στο καφενείο άρχισαν να συγκεντρώνονται οι υλοτόμοι κατά ομάδες, πίνοντας τον πρωινό καφέ τους και συνεννοούνται για το τι θα κάνουν σήμερα, που το έδαφος είναι βρεγμένο και η εργασία στο βουνό θα είναι δύσκολη.
Στη στάση του λεωφορείου κόσμος συγκεντρώνεται, αναμένοντας να κατέβει στο παζάρι, που γίνεται κάθε Πέμπτη στην Αριδαία, για τα ψώνια της εβδομάδας. Γυναίκες ως επί το πλείστον και ήδη έχουν αρχίσει τα κοινωνικά σχόλια, μιλώντας για τα ζέοντα θέματα της επικαιρότητας της τοπικής μικρής μας κοινωνίας.
Στα κεντρικά καφέ, οι αγουροξυπνημένοι μαθητές, έχοντας παραμάσχαλα κάνα δυο βιβλία, κάθονται και περιμένουν το λεωφορείο, που θα τους πάει στα λύκεια, όπου φοιτούν. Απαραίτητο αξεσουάρ στα χέρια τους το κινητό τηλέφωνο, που με ταχύτητα αστραπής, πληκτρολογούν τα μηνύματά σε φίλους γνωστούς και αγαπητικούς.
Μικρά παιδιά συνοδευόμενα από μανάδες και πατεράδες, κρατώντας μικρούς σάκους, εφοδιάζονται την απαραίτητη τυρόπιτα ή κρουασάν, και κατευθύνονται προς τους παιδικούς σταθμούς. Κάποια κλάματα ακούγονται από το παιδικό σταθμό, όπου τα πολύ μικρά μαθητούδια αρνούνται να αποχωριστούν την μαμά. Μάταια οι φιλότιμες δασκάλες προσπαθούν να τα δελεάσουν με διάφορα παιχνίδια. Οι μικροί αντάρτες αρνούνται πεισματικά και έχουν κολλήσει τα πόδια στο έδαφος, μη κάνοντας ούτε ένα βήμα μπροστά.
Μεγάλα φορτηγά τροφοδοσίας καταστημάτων κάνουν την εμφάνισή τους, προμηθεύοντας τα μαγαζιά με τα απαραίτητα, ενώ ήδη το χωριό έχει ξυπνήσει και ο θόρυβος των διαφόρων μηχανημάτων, έχει αντικαταστήσει την ηρεμία της νύχτας που έφυγε.
Ξεκίνησε λοιπόν μια ακόμη τυπική ημέρα στο αγαπημένο μας χωριό και όλοι, μικροί και μεγάλοι ρίχνονται στον αγώνα της ζωής, προσπαθώντας ο καθένας από το μετερίζι του για ότι καλύτερο.
ΚΑΛΗΜΈΡΑ.

Posted in: ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ , ΤΟΠΙΚΑ